რისკის მიღება განისაზღვრება, როგორც რისკის მართვის სტრატეგია, რომელშიც ფიზიკური ან ერთეული ახდენს რისკის კატეგორიზაციას და მის შემცირების ძალისხმევის გარეშე აცხადებს მის მიღებას. ცნობილი და მიღებული რისკის შესაძლო დანაკარგები განიხილება მართვად. ეს არის რისკის მართვის ერთ-ერთი მიდგომა, რომელიც აცხადებს, რომ ადამიანი აღიარებს ცნობილ რისკს, მაგრამ არ მიიღებს ზომებს, რადგან მას შეუძლია მიიღოს მისი შედეგები და შესაძლებლობა.

რისკის აღების სტრატეგიის ლოგიკა არის ის, რომ რისკების შემცირების ან თავიდან აცილების ხარჯები ძალიან დიდია საფრთხის დაბალ ალბათობასთან შედარებით. მაგალითად, თვითდაზღვევა შეიძლება გავიგოთ, როგორც რისკის აღების სახეობა, ხოლო, მეორე მხრივ, დაზღვევა გაგებულია, როგორც რისკის მესამე პირზე გადაცემა. მიღების რისკი არის იდენტიფიცირებული ორგანიზაციული რისკი და ორგანიზაციას მიაჩნია, რომ არ არის საჭირო ფულის და დროის დახარჯვა რისკის შესამცირებლად, რადგან მისი გავლენა ტოლერანტულია. რისკის მართვა მიზნად ისახავს რისკის მართვის მნიშვნელობის გამოვლენას და განვითარებას. რისკის მიღება, გადატანა და შენახვა შესაძლებელია.

რისკის შეკავება არის რისკის აღების კიდევ ერთი სახელი, რაც რისკის მენეჯმენტის მახასიათებელია, რომელიც ჩვეულებრივ ჩანს ბიზნესში ან საინვესტიციო სექტორში. რისკის აღება არის გეგმა და ის მიიღება, როდესაც მას ყველაზე ეკონომიურ არჩევანამდე მივყავართ, რომ არაფერი გააკეთოთ. ბიზნესებს ესმით, რომ რისკი იმდენად მცირეა, რომ მზად არიან აიტანონ შედეგები.

რისკის აღების დეტალური გაგება

რისკის აღება არის მენეჯმენტის სტრატეგია, რომელიც მოიცავს ორგანიზაციის ან ინდივიდის შეგნებულ არჩევანს, მიიღოს გარკვეული დონის რისკი გარკვეული სარგებელი ან მიზნების მისაღწევად. ეს სტრატეგია ვარაუდობს, რომ რისკი გარკვეულ სიტუაციებში არის საქმიანობის განუყოფელი ნაწილი და მიუხედავად პოტენციური უარყოფითი შედეგებისა, რისკების მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს დადებითი შედეგები.

აქ არის რამოდენიმე ძირითადი ასპექტი, რომელიც ახასიათებს რისკის მიღებას:

  1. რისკის გაცნობიერება: რისკის აღება გულისხმობს სარისკო სიტუაციების გაცნობიერებას და გააზრებას. ეს მოიცავს პოტენციური საფრთხეებისა და შესაძლებლობების ანალიზს და შედეგების შეფასებას.
  2. ფოკუსირება: რისკის აღება ჩვეულებრივ ხდება კონკრეტული მიზნისთვის. ეს შეიძლება იყოს კონკრეტული ბიზნესპროექტის მიღწევა, ინოვაციური ცვლილებები, კონკურენტული უპირატესობების მოპოვება და ა.შ.
  3. მოსალოდნელი სარგებელი: ორგანიზაცია ან ინდივიდი იღებს რისკს მოსალოდნელი სარგებლის მიღების იმედით. ეს სარგებელი შეიძლება მოიცავდეს ფინანსურ სარგებელს, ბაზრის გაფართოებას, გაუმჯობესებას რეპუტაცია და სხვები.
  4. რისკის ტოლერანტობა: რისკის მიღება ეხება რისკის ტოლერანტობის დონეს, რომელსაც ორგანიზაცია ან ინდივიდი შეუძლია მოითმინოს. ეს განსაზღვრავს, თუ რა რისკზე არიან მზად და რა რისკებზე არიან მზად.
  5. რისკების მართვა: მიუხედავად იმისა, რომ რისკის აღება გულისხმობს რისკების აღების სურვილს, ის ასევე მოიცავს რისკის მართვის სტრატეგიების შემუშავებას. ეს შეიძლება მოიცავდეს რისკის შემცირების ზომებს, სამოქმედო გეგმებს რისკის რეალიზაციის შემთხვევაში და რისკების მონიტორინგს დროთა განმავლობაში.

რისკების აღება არ ნიშნავს უპასუხისმგებლობას ან პოტენციურ პრობლემებს ყურადღების მიქცევას. ეს უფრო მეტად არის ბალანსი რისკსა და პოტენციურ სარგებელს შორის, რაც შეიძლება მიღწეული იყოს რისკის მართვის შეგნებული და მიზანმიმართული მიდგომით.

რისკის მიღების ალტერნატივები

რისკის მიღების ალტერნატივები

რისკის მენეჯმენტში არსებობს რისკის აღების სტრატეგიის რამდენიმე ალტერნატივა. თითოეული ეს სტრატეგია შექმნილია იმისთვის, რომ უზრუნველყოს უფრო კონსერვატიული მიდგომა პოტენციური საფრთხეებისა და შესაძლებლობების მართვისთვის. აქ არის რამდენიმე ძირითადი ალტერნატივა:

  1. რისკის თავიდან აცილება:

    • განმარტება: რისკის თავიდან აცილება ნიშნავს ზომების მიღებას პოტენციური საფრთხის თავიდან ასაცილებლად ან მინიმუმამდე დაყვანის მიზნით. ეს შეიძლება მოიცავდეს გარკვეული აქტივობების, პროექტების ან ინვესტიციების თავიდან აცილებას, რომლებიც შეიძლება იყოს ძალიან სარისკო.
    • მაგალითი: თუ კომპანია თვლის, რომ ახალი პროდუქტის დანერგვა შეიძლება იყოს ძალიან სარისკო მოთხოვნის გაურკვევლობის გამო, მან შეიძლება გადაწყვიტოს თავიდან აიცილოს ეს რისკი არსებული პროდუქტების გაუმჯობესებაზე კონცენტრირებით.
  2. რისკის გადაცემა:

    • განმარტება: რისკის გადაცემა ნიშნავს რისკების მართვის პასუხისმგებლობის სხვა მხარეს, ყველაზე ხშირად სადაზღვევო კომპანიას. ეს შეიძლება მოიცავდეს დაზღვევის შეძენას გარკვეული რისკებისგან თავის დასაცავად.
    • მაგალითი: კომპანიას შეუძლია დააზღვიოს თავისი ქონება სტიქიური უბედურებების შედეგად შესაძლო ზიანის ან დანაკარგისგან.
  3. რისკის შერბილება:

    • განმარტება: რისკის შერბილება გულისხმობს ზომების მიღებას რისკის წარმოქმნის ალბათობის შესამცირებლად ან მისი გავლენის შესამცირებლად.
    • მაგალითი: არასტაბილური ეკონომიკის მქონე ქვეყანაში მოქმედ კომპანიას შეუძლია თავისი აქტივების დივერსიფიკაცია სხვადასხვა ბაზრებზე, რათა შეამციროს გაცვლითი კურსის ცვლილების გავლენა.
  4. რისკის პასუხი:

თითოეულ ამ სტრატეგიას აქვს საკუთარი უპირატესობები და ნაკლოვანებები, ხოლო არჩევანი დამოკიდებულია ორგანიზაციის ან ინდივიდის კონკრეტულ პირობებზე, მიზნებსა და რისკის შემწყნარებლობაზე. ხშირად ორგანიზაციები იყენებენ ამ სტრატეგიების ერთობლიობას, რაც დამოკიდებულია მათ წინაშე არსებული რისკების ბუნებაზე.

რისკის მიღება, დასკვნა!

რისკის მიღება არის მენეჯმენტის სტრატეგია, რომელშიც ორგანიზაცია ან ინდივიდი შეგნებულად იღებს რისკის გარკვეულ დონეს გარკვეული სარგებელი ან მიზნების მისაღწევად. ეს სტრატეგია გულისხმობს შესაძლო უარყოფითი შედეგების შეგნებულად მიღებას, დარწმუნებული ვარ, რომ პოტენციური დადებითი შედეგები გადაწონის დანაკარგებს.

რისკის აღების მნიშვნელოვანი ასპექტები მოიცავს სარისკო სიტუაციების ამოცნობას, მიზნების დასახვას, სარგებლის მოლოდინს, რისკის ტოლერანტობის განსაზღვრას და რისკის მართვის სტრატეგიების შემუშავებას. რისკის აღება არ ნიშნავს მენეჯმენტისადმი უპასუხისმგებლო მიდგომას, არამედ მოითხოვს ფრთხილად ანალიზს და დაგეგმვას.

ორგანიზაციებმა ასევე შეიძლება განიხილონ რისკის მართვის ალტერნატიული სტრატეგიები, როგორიცაა რისკის თავიდან აცილება, რისკის გადაცემა, რისკის შერბილება და რეაგირების სტრატეგიების შემუშავება. კონკრეტული სტრატეგიის არჩევანი დამოკიდებულია კონკრეტული ორგანიზაციის ან ინდივიდის კონკრეტულ სიტუაციაზე, მიზნებსა და რისკის შემწყნარებლობაზე. ორგანიზაციები ხშირად იყენებენ სხვადასხვა სტრატეგიების კომბინაციას რისკის უფრო ეფექტურად მართვისთვის.