Wat is flashfictie?
Verkoop kinderschoenen, nooit gedragen.
Als je dit verhaal eerder hebt gezien: gefeliciteerd: je weet wat flashfictie is. Waren deze zes woorden geschreven door Ernest Hemingway, Arthur C. Clarke, of Spokane pers , maakt eigenlijk niet uit. Dit is het beste voorbeeld van alles wat de kortste vorm van fictie kan doen.
Flash-fictie is gevaarlijk: het vereist dat de schrijver alle vangnetten achter zich laat en een eenvoudige reeks zinnen voor zichzelf laat spreken. Maar het kan ook heel nuttig zijn als het op de juiste manier wordt gedaan. Voordat we daar echter op ingaan, moeten we eerst kijken naar wat het eigenlijk is: in de wereld van romans, essays en korte verhalen is flashfictie underdog-fictie. Nauwelijks besproken en vaak slecht gedefinieerd, wordt het veel spannender, scherper en experimenteler. Twist-eindes en plotseling geweld zijn kenmerken van de vorm, waarbij slechts zes woorden kunnen verwijzen naar de tragische dood van een kind.
Wat is flashfictie?
Flash-fictie is een medium van korte en gesloten verhalen. Het gemiddelde aantal woorden varieert van vijf tot duizend woorden, maar iedereen is het erover eens dat het maximale aantal woorden 1000 is.
Ook wel korte films, flashfictie, microverhalen, ansichtkaarten of (persoonlijke favoriete) servetfictie genoemd, flashfictie is niet alleen een uitgekleed verhaal. Het concentreert zich niet noodzakelijkerwijs op plot of karakters, hoewel het beide zou moeten hebben. In plaats daarvan ligt de nadruk op beweging: elke zin moet een nieuwe laag neerleggen die aanvankelijk niet zichtbaar was. Als een zin (of zelfs een woord) zich niet ontwikkelt verhaal of onthult niet meer over het personage, het zal waarschijnlijk niet in die omgeving thuishoren.
Hoe is flashfictie ontstaan?
Met wortels in de folklore en verzamelingen als de sprookjes van Grimm en de fabels van Aesopus bestaan (zeer) korte verhalen al eeuwenlang. Ze waren een tijdje uit de mode, maar hebben onlangs een grote comeback gemaakt, wat niet verwonderlijk is voor een generatie die dagelijks ‘verhalen’ van 140 karakters publiceert. Afhankelijk van wie je het vraagt, zijn er maximaal zes verschillende categorieën:
- Художественная литература : niet meer dan 1500 woorden.
- fictie : niet meer dan 750 woorden.
- Dabbel , of micrografie: niet meer dan 100 woorden.
- Minisaga: niet meer dan 50 woorden.
- Twitteren : niet meer dan 280 tekens.
- Een verhaal in zes woorden : Elk verhaal met een aantal woorden van één cijfer is zijn eigen categorie.
Maar afgezien van de vage parameters van het aantal woorden, is het genre moeilijk te categoriseren. Zoals de beroemde flashfictieschrijver Michael Martone zei:
“Deze vorm, de 'flits', vraagt om spel. Dit kan niet worden gecategoriseerd. Dit kan niet worden geleerd. Hij weet wat hij niet moet weten."
Dus in plaats daarvan moeten we ons concentreren op wat het goed maakt... wat we hierna onderzoeken.
Microverhalen kunnen een mogelijkheid bieden om mee te experimenteren omgeving met lage inzet - u moet toewijzen een klein verhaal, een verwijzing naar een groter verhaal, en meer halen uit elk woord en elk detail. Ze stellen u ook in staat lezers te bereiken die mogelijk weinig tijd (of aandacht) hebben.
Hoewel het schrijven ervan niet noodzakelijkerwijs eenvoudig is, is het zeker niet zo tijdrovend als het schrijven van een roman. Als je tussen hoofdstukken (of periodes van writer's block) regelmatig korte featurettes schrijft, kun je deze snel en vaak delen om een fanbase op te bouwen die in de toekomst zijn vruchten zal afwerpen. publicatie tijd.
Wat voor moderne auteur ben jij? Wat is flashfictie?
Je zult het niet geloven, maar zelfs de microgeschiedenis moet, ja, geschiedenis blijven. Zoals we eerder vermeldden, leg niet de nadruk op het plot (lees: er gebeurt te veel), maar zorg ervoor dat je alle andere pijlers van een verhaal hebt: hook, conflict, einde. Flitsfictie is geen poëzie; er is spanning voor nodig. Dit is de reden waarom het starten vanuit een hotspot of het centrum van een conflict een gebruikelijke manier is om kortsluiting te veroorzaken.
Plan je verhaal van tevoren om een begin, midden en einde vast te stellen, en om momentum en beweging te creëren. Omdat je einde invloed moet hebben op de emoties van je lezers (korte films staan op zichzelf, zijn niet geserialiseerd, dus cliffhangers worden niet aanbevolen), wees niet bang om persoonlijk te worden. Enkele van de beste microverhalen zijn rechtstreeks gebaseerd op de ervaringen van de auteur.
Vertel NIET te veel. Wat is flashfictie?
Dit betekent eigenlijk twee dingen:
- Intuïtief: laat zien, vertel het niet; En
- Paradoxaal genoeg: neem niet te veel op!
Hoe kun je deze laatste valkuil het beste vermijden? KUS. Het is gewoon dom om het te houden. Beweging laten zien is goed, maar als je de rest van het plot niet meer kunt onthouden zonder het op te schrijven, is er waarschijnlijk te veel aan de hand. Wees in plaats daarvan beknopt en laat de stemming de boodschap overbrengen.
Naast onnodige plotpunten moet je ook onnodige karakters, onnodige dialogen of (gratis) kusjes weglaten. Vergeet niet dat geweldige flashfictie heel anders is dan slecht fanfictie.
Zorg ervoor dat u bij het schrijven rekening houdt met het formulier.
Als er tot nu toe één thema is in deze blogpost, dan is het dat microverhalen hun specialiteit zijn. Behandel ze dus ook als zodanig! Handel binnen het kader van het formulier en accepteer de conventies ervan:
- Intens proza
- Attente taal
- Een stralende verhalende stem,
- Een krachtig centraal beeld en de breedste betekenis in het minimale aantal woorden.
Om het beste te werken binnen het kader van 1500 woorden, moet u uw grotere ideeën niet eenvoudigweg herwerken om aan de beperkingen te voldoen. Als je een lange eerste versie schrijft voordat je deze inkort, is dat geen probleem. Maar als je begint met het schrijven van een verhaal om het terug te brengen tot een aantal woorden, is de kans groot dat je de regels van korte verhalen volgt, en geen kort.
Veel mensen putten hun microverhalen echter uit oude paragrafen die ze leuk vonden, maar die desondanks niet in de definitieve versie van hun roman terechtkwamen. Maak van de gelegenheid gebruik om licht te werpen op je eerdere fictie die niet helemaal in het algemene verhaal paste.
WEES NIET TE DUIDELIJK. Wat is flashfictie?
Hoe stom en simpel, als een plotselinge fantasie moet misschien zou hij dat moeten doen geen saai, formeel of nep zijn – het feit dat het kort is, betekent niet dat het argeloos saai moet zijn. Voor de hand liggende bewoordingen in een paar paragrafen zijn nog minder effectief dan in een roman (en dat laatste is ook behoorlijk slecht), dus zorg ervoor dat je bewoordingen origineel zijn. En wees niet bang om te experimenteren! De inzet is nog nooit zo laag geweest.
Andere veel voorkomende fouten zijn onder meer prediken en vertrouwen op overmatig gebruikte omgevingen met ingebouwd drama, zoals begrafenissen (of familiefeesten). Het schrijven van 1000 woorden vliegt in een oogwenk voorbij, dus gebruik de tijd die u bespaart om creatief en attent te zijn.
Wees mysterieus. Wat is flashfictie?
Net als het intrigerende detail dat Hemingway aan het einde van 'Baby Shoes' gebruikte, eindigt goede fictie vaak op een mysterieuze en ingetogen toon. Geef vooraf alle belangrijke informatie op en gebruik de volgende paragrafen om dieper te graven. Het einde mag niet te dramatisch zijn. In plaats daarvan zou het ‘als een bel moeten rinkelen’, wat duidelijkheid zou verschaffen over de vorige passage.
Om dit te doen, behandel je verhaal als een grap. Begin met de opzet en eindig met de climax. Natuurlijk hoeft niet elk einde de lezer te verbazen. Maar als het je lukt om ze te verrassen of zelfs hun verwachtingen te overtreffen, doe je waarschijnlijk iets goed.
Wees NIET dubbelzinnig.
Dit is het tegenovergestelde van het vorige punt: een mysterieus einde kan verleidelijk zijn, maar een mysterieus begin brengt alleen maar verwarring. De overige details moeten duidelijk en duidelijk vermeld zijn. Hak je woorden in stukken in plaats van jezelf in cirkels te schrijven. Elk voorstel dat geen duidelijk nieuw detail biedt, is onnodig.
Houd er ook rekening mee dat veranderende gezichtspunten, tijdsprongen en exposities of externe context (zoals een achtergrondverhaal) het verhaal kunnen vertroebelen. Simpel gezegd: doe niet te veel dingen tegelijk. Kies één thema en creëer het helemaal opnieuw.
Flash-fictie in actie: een case study
Vraag: Wat hebben Margaret Atwood, Paulo Coelho, David Foster Wallace, Jamaica Kincaid en Lovecraft met elkaar gemeen?
Antwoord:
Ze schreven allemaal microverhalen... en ze schreven ze ook goed. We hopen dat het bekijken van hun werk ons zal helpen hun succes te repliceren.
Hemingway, een andere prominente en productieve beoefenaar van deze vorm, schreef het volgende:
“Om half zeven in de ochtend schoten ze zes ministers neer nabij de muur van het ziekenhuis. Er stonden plassen water in de tuin. Er lagen natte dode bladeren op de bestrating van het erf. Het regende hevig. Alle luiken in het ziekenhuis waren dichtgetimmerd. Een van de ministers werd ziek door buiktyfus. Twee soldaten droegen hem naar beneden, de regen in. Ze probeerden hem tegen de muur te duwen, maar hij ging in een plas water zitten. De andere vijf stonden heel stil tegen de muur. Ten slotte zei de officier tegen de soldaten dat het geen zin had hem te dwingen op te staan. Toen ze het eerste salvo afvuurden, zat hij in het water met zijn hoofd op zijn knieën."
De eerste zin dient als een gewelddadige hook en vat de hele plot van het verhaal samen. Anderen graven gewoon dieper in de scène.
De volgende paar zinnen bevatten expressieve en sensuele taal die de lezer helpt in het huidige moment te komen. Vervolgens voegt hij in het midden een nieuw detail toe dat de loop van het verhaal zal veranderen: “Een van de ministers werd ziek van buiktyfus.”
Dit wordt gevolgd door een reeks eenvoudige en begrijpelijke zinnen. Ze verspillen geen woorden en draaien niet in cirkels rond - elk bouwt voort op het laatste en brengt het verhaal met momentum en intentie vooruit.
Uiteindelijk eindigt het met een klap in de maag. De laatste regel geeft een nieuwe betekenis aan de eerste: de uitvoering van zes bureaucraten verandert in de executie van een zieke, stervende persoon. Hoewel het verhaal begon als de openingszin van een krantenbericht, eindigt het bij ons in de kamer, wat de wreedheid van de daad aantoont. Hemingway geeft net genoeg om met de man te sympathiseren – en om ons medeplichtig te laten voelen aan het feit dat we zo blasé zijn. Het einde sluit het verhaal af, maar blijft uiteindelijk mysterieus.
Waarom bleef Hemingway bij dit detail stilstaan? Het antwoord is niet zo belangrijk als het werk dat hij in het creëren van de vraag heeft gestoken.
Wat is flashfictie?
Nu je weet hoe je korte films moet schrijven, gaan we kijken hoe we deze aan de lezers kunnen presenteren. Er zijn veel publicaties die op semi-regelmatige basis microvoorstellen accepteren. Om er een paar te noemen:
- Roze metalen pers
- Rode Kippers
- Flash-fictietijdschrift
- Smokelong kwartaalblad
- VOORT tijdschrift
- Vestaalse recensie
- 365 Morgen
- Tinnen huis
- Akasha-boeken
- Literaire weeskinderen
U kunt zelf zoeken in onze lijst met literaire tijdschriften die momenteel inzendingen accepteren. En vergeet niet: korte shorts zijn erg populair bij schrijfwedstrijden.
Vergeet niet dat als het om flashfictie gaat, je niet te veel moet bezighouden met wat het goed of slecht maakt. Het is een experimentele vorm die zonder criteria streeft. Maar je moet eerst de regels van het formulier leren kennen voordat je erover nadenkt ze te overtreden. Neem risico's en sta jezelf toe om in grijstinten te schrijven.
De prijs voor het produceren van boeken en notitieblokken in A5-formaat (148x210 mm). Harde kaft
| Oplage/pagina's | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 216 | 200 | 176 | 163 |
| 250 | 252 | 230 | 203 | 188 |
| 350 | 287 | 260 | 231 | 212 |
Omslag: paletkarton 2 mm. Afdrukken 4+0. (kleur eenzijdig). Lamineren.
Schutbladen - zonder bedrukking.
Binnenblok: offsetpapier met een dichtheid van 80 g/m1. 1+XNUMX bedrukking (zwart-wit bedrukking aan beide zijden)
Bevestiging - draad.
Prijs voor 1 stuk in omloop.
De prijs voor het produceren van boeken en notitieblokken in A4-formaat (210x297 mm). Harde kaft
| Oplage/pagina's | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 400 | 380 | 337 | 310 |
| 250 | 470 | 440 | 392 | 360 |
| 350 | 540 | 480 | 441 | 410 |
Omslag: paletkarton 2 mm. Afdrukken 4+0. (kleur eenzijdig). Lamineren.
Schutbladen - zonder bedrukking.
Binnenblok: offsetpapier met een dichtheid van 80 g/m1. 1+XNUMX bedrukking (zwart-wit bedrukking aan beide zijden)
Bevestiging - draad.
Prijs voor 1 stuk in omloop.
Karaktermotivatie: hoe geloofwaardige karakters te schrijven
Laat een reactie achter