Wat is de ontknoping in het plot? Definitie en voorbeelden

Wat is de ontknoping in het plot? De resolutie in de plot van een fictiewerk verwijst naar de laatste momenten van het verhaal: de laatste scènes en de zucht van verlichting na de menopauze. Dit is de laatste fase in de verhaallijn van Freytags piramide, na expositie, stijgende actie, climax en dalende actie.

Natuurlijk eindigen alle boeken, maar de ontknoping zorgt doelbewust voor een zekere mate van afsluiting en vervult de beloften van de auteur aan de lezer. Als je een structuur van drie bedrijven gebruikt om een ​​climax te schrijven, en dan onmiddellijk 50 jaar in de toekomst springt om een ​​geheel nieuw plot uit te werken, om vervolgens te eindigen met een plotselinge cliffhanger - nou ja, een resolutie die niet bestaat.
Met dit in gedachten kunnen we de resolutie in actie zien wanneer de Capulets en Montagues de lijken van Romeo en Julia vinden, zich realiseren hoe hun daden hebben bijgedragen aan de tragedie die heeft plaatsgevonden, en besluiten te proberen vrede te sluiten. Of Nick Carraway, die tevergeefs de begrafenis van Gatsby probeert te plannen en vervolgens terugkijkt op zijn zomer in West Egg met een van de meest geciteerde slotregels uit de literatuur: "So we beat, boten tegen de stroom in, ooit terugkerend naar het verleden."

Oké, nu we allemaal weten hoe we moeten definiëren ontknoping , laten we beginnen met schrijven.

Hoe schrijf je een ontknoping?

Omdat alle verhalen op een gegeven moment moeten eindigen, is resolutie universeel voor elke verhaalstructuur. Individuele lezers zullen uiteraard hun eigen definitie hebben van een ‘bevredigend einde’, maar deze combineert meestal het gevoel dat je tot een natuurlijke conclusie bent gekomen en de weemoedige hoop dat ook jij weet wat er daarna komt. Wat is de ontknoping in het plot?

Hier zijn een paar dingen waarmee u rekening moet houden bij het schrijven van uw voornemen om beide gevoelens te verwezenlijken.

Vuur al je denkbeeldige "geweren" af. Wat is de ontknoping in het plot?

De meesten van ons hebben gehoord van 'Tsjechovs geweer': de regel dat als je lezers laat weten dat iets ertoe doet, je uiteindelijk moet uitleggen waarom. Een onvervuld wapen is dus een onvervulde belofte.
Dit betekent niet dat je nu terug moet gaan naar je roman, elke belofte die je aan je lezers hebt gedaan, moet opschrijven en vervolgens uitleg in de ontknoping moet gooien. Het einde van het verhaal is waar je het moet voltooien belangrijk De beloften die u aan de lezers doet, zullen hun begrip van het verhaal vergroten. Als je nog veel andere kleine wapens hebt die je nog niet hebt afgevuurd vanwege de ontkoppeling, betekent dit waarschijnlijk dat je ze moet verwijderen.

Je hoeft echter niet alles te overschatten. Dit brengt ons bij het volgende punt...

Bind de losse eindjes grotendeels samen.

Sommige genres suggereren een bijzonder einde aan het verhaal. Romantiekromans eindigen bijvoorbeeld meestal met een 'Happily Ever After', waarin alle resterende problemen zijn opgelost en we een volledig begrip hebben van karakters en hun leven in de toekomst.

Detectiveromans hebben ook de neiging om de meeste losse eindjes aan elkaar te knopen, of in ieder geval alle losse eindjes die met het mysterie te maken hebben. De verhaallijn bereikt meestal zijn hoogtepunt wanneer de climaxaanwijzingen die door het verhaal verspreid zijn, plotseling in elkaar klikken in de vorm van een detective en de dader identificeren. Daarna, tijdens de oplossing, komen de andere hoofdpersonen vaak samen, zodat de detective aan hen (en de lezers) kan uitleggen hoe ze de zaak hebben opgelost en de losse eindjes aan elkaar kunnen knopen.

Hoewel sommige verhalen die eindigen met al hun draden in een strik gewikkeld, bevredigend kunnen zijn, kunnen ze soms een beetje gekunsteld aanvoelen en de lezers uit het verhaal halen. Tenzij je een boek schrijft dat specifiek alle spanning moet oplossen, kun je misschien beter een ontknoping schrijven die het bovengenoemde punt bereikt van het nakomen van beloften, maar toch een paar onopgeloste vragen in de hoofden van de personages achterlaat - wat voelt als er valt nog meer te zeggen.

Laat iets in de lucht hangen. Wat is de ontknoping in het plot?

In de roman "De fout in onze sterren" de hoofdpersoon Hazel Grace vertelt over haar favoriete boek, een fictiewerk genaamd "Keizerlijke ziekte" . Het blijkt dat het boek halverwege de zin eindigt en dat het lot van de personages in het ongewisse blijft.

Het abrupte einde geeft Hazel een pauze en ze concludeert dat de onorthodoxe conclusie bedoeld is om de onzekerheid van de dood te weerspiegelen.

Dit is een extreme manier om vragen in de hoofden van uw lezers achter te laten die velen van hen zeker zullen frustreren.

Als je echter wilt dat lezers na de laatste woorden over je verhaal nadenken, moet je de roman beëindigen op een manier die suggereert dat het leven van de personages doorgaat. Je kunt dit doen door potentiële toekomstige gebeurtenissen te bedenken of door te laten zien dat hoewel grote bogen zijn opgelost, er ook kleine conflicten zijn die nog moeten worden opgelost. Dit zijn het soort eindes waardoor lezers willen weten wat er nog meer gaat komen.

Benadruk het thema. Wat is de ontknoping in het plot?

Veel fabels zoals "Schildpad" en "Haar" Aesopus, eindig met het formuleren van een moraal: “Rassen volgen niet altijd de leiding van het vasten.”

Tenzij je een bloemlezing van gelijkenissen schrijft, wil je je lezers waarschijnlijk niet op deze manier op de korrel nemen. De ontknoping kan echter een goede plek zijn om een ​​laatste, subtiele hint te geven over het thema of de motieven van je roman. Zorg ervoor dat je niet in herhaling valt of wreed bent. Bied in plaats daarvan inzicht dat lezers een laatste gedachte geeft om over na te denken.

Dit zijn de basisfuncties van een resolutie, en als je deze elementen aan het einde van je verhaal kunt opnemen, zullen lezers je boek zeker met een tevreden zucht sluiten. Wat volgt zijn een paar bonustips die u moet onthouden en valkuilen die u moet vermijden.

Aanvullende tips

MOET... de effecten laten zien van de innerlijke reis van een personage

De meeste romans hebben een soort karakter- versus zelfconflict – zij het de belangrijkste een verhaalconflict, zoals bij mevrouw Dalloway, of een subconflict dat het externe conflict van het personage weerspiegelt. Het is hun interne conflict dat de karakterboog drijft: de innerlijke reis die zich ontvouwt naarmate het verhaal vordert.
Net zoals een verhaallijn een climax bereikt, zo ook een karakterboog. Lezers zullen daarom willen weten welke impact de climax had op het personage en zijn reis. De karakterontwikkeling moet doorgaan tot de oplossing, en we moeten begrijpen hoe de gebeurtenissen in het verhaal hen hebben beïnvloed.

NIET... bewaar je plot/personages. Wat is de ontknoping in het plot?

Serie mislukt evenementen bekend om overdrijving en parodie op personages en blunders. Het eerste deel van de serie eindigt met de antagonist - graaf Olaf - die ontsnapt uit arrestatie wanneer een van zijn medewerkers eenvoudigweg het licht uitdoet zodat Olaf kan ontsnappen.

В то время как автор Лемони Сникет представляет читателям этот финал в самосознательной и насмешливой манере, такой финал был бы примером того, как писатель отговаривается : развязка, которая подрывает весь предыдущий сюжет и karakter ontwikkeling.

De excuses van schrijvers houden meestal een gekunstelde, onwaarschijnlijke oplossing voor het conflict in die niet past bij de rest van het verhaal.

ECHT...show, don't tell

Het is één ding om een ​​detectivelijst te maken van alle aanwijzingen en aan het einde van de roman alle verdachten uit te sluiten. Maar de meeste romans hoeven niet te eindigen met een grote toespraak waarin elk aspect van het verhaal wordt uitgelegd. Een veel overtuigender einde is er een die de juiste oplossing laat zien in plaats van deze te vermelden. Bekijk onze nieuwe gids voor meer informatie over hoe u zich kunt houden aan de regel 'Show, don't tell'.

NIET... vergeet de spanning los te laten. Wat is de ontknoping in het plot?

Auteurs schrijven het verhaal en lezers rijden gewoon mee, toch? Fout. Wanneer een verhaal goed is geschreven, worden lezers betrokken deelnemers aan de reis die uw verhaal zich ontvouwt. Dit is een van de belangrijkste functies van een resolutie: je lezers de kans geven om op adem te komen na de climax en het uitzicht te zien vanaf de top van de berg die ze zojuist hebben beklommen.

EEN MUST...overweeg adembenemend te gebruiken

Er is niets frustrerender dan honderden pagina's geschiedenis lezen en ontdekken dat deze volledig open is. En toch is er niets spannender dan aan het tweede of derde boek in een serie te beginnen, reikhalzend uitkijkend naar antwoorden die het vorige boek niet gaf.

Dit is de reden waarom je, tenzij je een serie schrijft, voorzichtig moet zijn met cliffhangers. Veel mensen zijn van mening dat het beëindigen van een roman vanwege een plotselinge plotwending of zonder enig gevoel voor vastberadenheid het vertrouwen van de lezers zou beschamen. Dus als je op zichzelf staande roman gewoon met een cliffhanger moet eindigen, zorg er dan voor dat je voldoende basiswerk legt en het verhaal voorafschaduwt, zodat de lezers niet op hun hoede zijn, maar ga niet weg met het gevoel dat het tapijt onder hen wordt weggeveegd. Met andere woorden: je cliffhanger moet de lezers aan het denken zetten, en niet bang maken.

Voorbeelden van ontkoppeling. Wat is de ontknoping in het plot?

Lees verder voor voorbeelden van resoluties uit beroemde romans die alle kenmerken van een goed geschreven resolutie hebben, maar wees gewaarschuwd: spoilers in het verschiet.

Moord in de Oriënt-Express Agatha Christie

Hoewel het einde van deze klassieke detectiveroman alle logistieke vragen beantwoordt over hoe Cassetti werd vermoord, is de resolutie " Moorden in de Oriënt-Express eindigt niet met een toon van volledige resolutie. Het eindigt met een discussie over moraliteit: wie moet veroordeeld worden voor dit misdrijf? Hoewel Poirot gelooft dat de moord gerechtvaardigd was, blijft de vraag uiteindelijk in de lucht hangen: is de wet absoluut? En zo niet, waar gaat het dan naartoe? Poirot lijkt uiteindelijk niet tot een conclusie te komen die deze ethische dilemma’s volledig bevredigt. Daarom eindigt de roman, zelfs als het mysterie ten einde loopt, met een weglatingsteken, waardoor we over de thema's kunnen nadenken.

 

Een spotvogel doden , Harper Lee. Wat is de ontknoping in het plot?

Soms overlapt de ontknoping met de climax als een manier om de spijker op de kop van een thema te slaan zonder dat dit expliciet hoeft te worden vermeld. Bob Ewell valt Scout en Jem aan in " Een spotvogel doden", is hier een voorbeeld van: het is het resultaat van de climax die optreedt in de resolutie, en het is wat Scouts karakterontwikkeling werkelijk drijft.

 

Na de aanval realiseert Scout zich dat Boo Radley de levens van haar en haar broer heeft gered. Voor het eerst ziet ze hem als een persoon, en niet als een held van een plaatselijke walgelijke legende. Ze steunt ook het besluit van Heck Tate om de dood van Bob Ewell als een ongeval te melden om de reeds misbruikte Boo te behoeden voor de publiciteit van het proces. Deze beide acties en realisaties betekenen de laatste stappen van Scout om ‘volwassener’ te worden volledig moreel perspectief - Atticus is bemoedigend door het hele boek heen. Dit morele perspectief omvat de erkenning dat de menselijke ervaring bestaat uit ervaringen van zowel ‘goed’ als ‘kwaad’ en dat mensen de keuze hebben om bewust te leven zonder cynisch te worden door de hoop op de menselijke goedheid te verliezen.
Zoals u kunt zien, hoeft de resolutie geen vuurwerk te bevatten of zelfs maar antwoorden op alle vragen die de roman stelt. Verhalen waarin alles goed komt en iedereen de zonsondergang tegemoet rijdt, kunnen behoorlijk gekunsteld lijken of een plotselinge sprong maken van de wereld van verhalen naar de realiteit. Gebruik uw vastberadenheid om uw beloften aan uw lezers waar te maken, maar laat ook een beetje spanning achter: wat zou er daarna kunnen gebeuren?

De prijs voor het produceren van boeken en notitieblokken in A5-formaat (148x210 mm). Harde kaft

Oplage/pagina's	50	100	200	300
150	216	200	176	163
250	252	230	203	188
350	287	260	231	212

A5-formaat (148x210 mm)
Omslag: paletkarton 2 mm. Afdrukken 4+0. (kleur eenzijdig). Lamineren.
Schutbladen - zonder bedrukking.
Binnenblok: offsetpapier met een dichtheid van 80 g/m1. 1+XNUMX bedrukking (zwart-wit bedrukking aan beide zijden)
Bevestiging - draad.
Prijs voor 1 stuk in omloop.

De prijs voor het produceren van boeken en notitieblokken in A4-formaat (210x297 mm). Harde kaft

Oplage/pagina's	50	100	200	300
150	400	380	337	310
250	470	440	392	360
350	540	480	441	410

A4-formaat (210x297 mm)
Omslag: paletkarton 2 mm. Afdrukken 4+0. (kleur eenzijdig). Lamineren.
Schutbladen - zonder bedrukking.
Binnenblok: offsetpapier met een dichtheid van 80 g/m1. 1+XNUMX bedrukking (zwart-wit bedrukking aan beide zijden)
Bevestiging - draad.
Prijs voor 1 stuk in omloop.