Stripgeschiedenis

De geschiedenis van strips is rijk en gevarieerd, en ze kennen een lange evolutie.

In een tijd waarin het publiek zich haastte om het nieuwste radiostation te horen en handgetekende animaties net populair begonnen te worden, bracht het nieuwe medium kinderen (en volwassenen, laten we eerlijk zijn) weer aan het lezen. Stripverhalen begonnen als een klein ding, en sindsdien hebben ze talloze transformaties, artistieke verkenningen, publieke accijnzen, verval en heropleving ondergaan.

De geschiedenis van stripboekstijlen is net zo dynamisch als de verhalen die ze bevatten, niet alleen gevormd door de handen van talloze schrijvers en kunstenaars, maar ook door miljoenen lezers gedurende bijna een eeuw. Hoewel de feitelijke stripgeschiedenis misschien geen mutanten of doemdagwapens bevat, zijn de panelen net zo onvoorspelbaar.

Gouden Eeuw (1938-1950). Stripgeschiedenis

De Gouden Eeuw was werkelijk een idyllische tijd. Er was een duidelijk stilistisch onderscheid tussen goed en kwaad, en superhelden waren niets meer dan vrolijke weldoeners die vochten en altijd schurken versloegen, gemotiveerd door geld of wereldheerschappij. En dat is de reden waarom de strips uit deze tijd als een lopend vuurtje in brand vlogen. Ze vervulden de droom van elk kind om bovennatuurlijke krachten te verwerven, moeiteloos hun pestkoppen te overwinnen en uit hun saaie omgeving het avontuur in te schieten.

Gouden eeuw van stripverhalen (1938-1950)

Superman valt letterlijk uit de lucht om de Gouden Eeuw te beginnen en vertegenwoordigt het oorsprongsverhaal van stripboeken. Krantenstrips (waar de term 'strip' trouwens vandaan komt) bestonden al, samen met radioprogramma's met gemaskerde burgerwachten zoals de Shadow. Maar Superman was de eerste superkrachtige krachtpatser die een cape en dikke spandex droeg om de misdaad te bestrijden. Lezers konden hun ogen niet van hem afhouden. Superman zet de toon voor elke superheld die volgt en wordt zelfs de eerste die zijn eigen exclusieve stripboek verdient boeken , waarbij hij zich concentreert op zijn avonturen in een tijd waarin personages zich meestal beperken tot eenmalige verhalen in verschillende publicaties.

Kunststijlen uit de gouden eeuw van het stripverhaal. Stripgeschiedenis

Ook al waren de strips in de vorm gedrukt boekjes, verschilden ze niet veel van hun voorouders in de krant, omdat ze een duidelijk verhaal vertelden door middel van eenvoudige, opeenvolgende afbeeldingen.
Cartoons maken was gemakkelijk omdat uitgevers nog niet het niveau hadden bereikt waarop ze konden investeren in of serieuze kunstenaars konden aantrekken.
De panelen waren ingedeeld in eenvoudige vierkante rasters, vaak gevuld met dialogen in plaats van afbeeldingen.

Zilveren tijdperk (1950-1971).

In tegenstelling tot de jeugd van lezers was de Gouden Eeuw een tijd van eigenzinnigheid en onschuld die niet eeuwig kon duren. Naarmate fans ouder werden – sommigen van hen keerden terug naar huis na een gruwelijke wereldoorlog – werd het idee van een onoverwinnelijke wreker met een cape die per ongeluk de grote rampen van de wereld overwon steeds minder overtuigend. Deze factoren leidden tot een afname van het aantal superheldenverhalen en een toename van het aantal strips die een beroep deden op de gevoeligheden van meer volwassenen: het zilveren tijdperk van de strips. Stripgeschiedenis

De wereld van strips over bovennatuurlijke en buitenaardse krachten

Uitgevers onderzochten agressievere genres, en veruit de meest succesvolle was horror. Deze horrorverhalen hebben in hun eentje de industrie gered van haar lot als een half vergeten rage, en hun invloed strekte zich verder uit dan stripboeken tot de beroemde filmregisseur John Carpenter. Visuele stijlen bootsten deze donkere thema's na, waarbij surrealistische en soms verontrustende beelden werden gemengd.

Deze strips waren zo verschrikkelijk dat moraliteitsgroepen die al tekeer gingen tegen strips als 'junkfood voor de jonge geest' ze nu als een onmiskenbaar instrument van de duivel beschouwden, ondanks het feit dat de meerderheid van hun lezers volwassenen waren. Stripgeschiedenis

Na een reeks hoorzittingen in de Senaat richtten uitgevers de Comics Code Authority (CCA) op, wiens strikte censuur zelfs de woorden "horror", "terreur" of "misdaad" in welke titel dan ook verbood. Het resultaat was een tijdperk van gekwelde artistieke experimenten, snel en vrij schrijven en politieke onderdrukking in één.

Artistieke stijlen uit de zilveren eeuw. Stripgeschiedenis

Strips lieten zich inspireren door artistieke stromingen uit het verleden, vooral het surrealisme, om de vreemde werelden te illustreren waarin hun helden leefden.
Nu strips een winstgevend medium zijn geworden, zijn omslagafbeeldingen minder afhankelijk geworden van goedkope, aandachttrekkende tactieken en zijn ze in plaats daarvan een artistieke weerspiegeling geworden van het thema van het nummer of de gemoedstoestand van de hoofdpersoon.
Stripverhalen vonden voor het eerst echte artistieke expressie in de Pop Art-beweging, die zich commerciële objecten toe-eigende Het apparaat is ingeschakeld, tijdschriftreclame en strips, voor beeldende kunstdoeleinden.

Bronstijd (1971-1980)

Zoals de naam doet vermoeden was de Bronstijd niet zo briljant als de zorgeloze Gouden Eeuw of de experimentele Zilveren Eeuw. Nadat ze vrijwel elk lafhartig plan hadden uitgeput dat een superschurk kon bedenken, gaven strips hun helden nog grotere vijanden om mee te confronteren. Stripgeschiedenis

Het begon allemaal met een verhaal in Spider-Man waarin de beste vriend van de held een overdosis drugs krijgt. Spider-Man is hulpeloos en zijn alter ego, Peter Parker, heeft geen andere keuze dan het podium te betreden en vertrouwt uitsluitend op zijn gaven van overtuigingskracht en empathie om de dag te redden. De CCA was tegen de opname van drugsthema's, ongeacht de boodschap, maar Marvel publiceerde de uitgave toch met steun van de lezers. Dit zorgde ervoor dat het publiek het respect voor de CCA verloor en leidde tot het einde van de censuur, wat de weg vrijmaakte voor donkerdere verhalen (hierover later meer).

Rond deze tijd bracht schrijver Chris Claremont de geannuleerde Silver Age-serie nieuw leven in, over een groep mutanten genaamd de X-Men (waarvan gehoord?). Claremonts tweede golf van mutanten, die raciaal diverse, internationale karakters aan hun cast toevoegden, hadden nog steeds goddelijke krachten, maar werden nu juist om die reden door het publiek verguisd. In navolging van de strijd van de Civil Rights Movement werden vooroordelen tegen de genetische eigenschappen van de X-Men het meest blijvende thema van de strip.

Terwijl de Gouden Eeuw sociale thema's zoals de Tweede Wereldoorlog op de typische manier van de Gouden Eeuw afbeeldde - onfeilbare deugd en gemakkelijke gerechtigheid - gingen strips uit de Bronstijd in op de harde realiteit van het stadsleven op manieren die geen echt antwoord hadden. Misschien zou Captain America Hitler in het gezicht kunnen slaan, maar hoe valt een superheld de immateriële vijanden van onverdraagzaamheid en verslaving aan? Stripgeschiedenis

Naarmate verhalen zich meer concentreerden op rauwe, realistische verhalen, veranderde de stijl van de afbeeldingen om erbij te passen.

Stripboekkunststijlen uit de Bronstijd. Stripgeschiedenis

Stripverhalen verruilden surrealisme en experiment voor fotorealistische afbeeldingen van het stadsbeeld.
De alter ego-kant van het leven van een superheld krijgt meer paneltijd, en sensationele kostuums hebben plaatsgemaakt voor afbeeldingen van gewone mensen.
De scherptediepte en belichting gaven de strips een filmische stijl, waardoor de emotionele band van de lezer werd versterkt.

Donkere eeuw (1980-1993)

In tegenstelling tot de werkelijke Middeleeuwen bereikten strips in dit tijdperk de verlichting. Tot dan toe klonken nog steeds de eenvoudige noties van ‘goed en kwaad’ uit de Gouden Eeuw weer (al was het maar een klein beetje aangepast aan de tijd). Hier gooiden de schrijvers dat allemaal uit het raam en lieten ons zien dat de wereld van de stripheld net zo hard was als de vijanden waarmee hij te maken kreeg. Stripgeschiedenis

Verhalen als The Dark Knight Returns en V for Vendetta waarschuwden voor een onheilspellende toekomst die geen enkele hoeveelheid heldendom kon voorkomen. Schrijvers creëerden karakters, die psychologisch moeilijk en vaak gevaarlijk waren. Alan Moore's The Killing Joke liet ons kennismaken met een Joker die niet alleen een giechelende hansworst was, maar een angstaanjagend psychotische seriemoordenaar. Bewakers gaven ons helden die tot twijfelachtige acties werden gedreven door de aard van de wereld die ze probeerden te beschermen. Destijds was de grens tussen held en slechterik niet alleen vaag; de schrijvers ontdekten dat hij helemaal niet bestond.

Batman van weleer Geschiedenis van strips

Maar niet alles was donker, ook al was het wel donker. Zo werd de onafhankelijke uitgeverij Image Comics geboren, en hun hoofdpersoon, Spawn, kreeg een ongekende populariteit, genoeg om slechts een paar jaar na de creatie ervan een verfilming te veroorzaken (sorry!). Dit en een paar andere populaire titels zoals Prophet en Savage Dragon hebben ook geleid tot (dat laatste, dat beloof ik) meer interesse in strips die eigendom zijn van de maker in het algemeen.

Ironisch genoeg werd het genre, naarmate de beelden in deze strips donkerder en gestileerder werden, spelend met belichting en diepe, donkere, contrasterende kleuren, uit de schaduw van pulp en in het licht van het literaire bewustzijn geduwd. Het idee van een blijvende strip als één literair werk heeft geleid tot de publicatie van meerdere grafisch romans, met als hoogtepunt Art Spiegelman's Maus, de eerste stripserie die een Pulitzerprijs won. Stripverhalen werden eindelijk gezien als een legitieme kunstvorm, net zo kneedbaar en open voor creatieve expressie als elk ander medium.

Artistieke stijlen uit de donkere middeleeuwen. Stripgeschiedenis

De nacht was de belangrijkste setting van bijna alle verhalen uit die tijd, wat leidde tot een kunststijl die de voorkeur gaf aan strategische verlichting en lange schaduwen.
Op dezelfde manier haalden kunstenaars inspiratie uit de hardgekookte film noir uit de jaren 40 en 50, waardoor donkere, louche werelden van rook, regen, steegjes en silhouetten ontstonden.
Horrorstrips uit de Silver Age beïnvloedden de donkere eeuw in meer psychologische zin, met verontrustende portretten en onnatuurlijke camerahoeken die een voortdurend gevoel van onbehagen veroorzaakten.

Tijdloos tijdperk (1993-heden)

We hebben een punt bereikt in onze reis door de vele kleurrijke panelen waarop er geen definitieve manier is om het huidige ‘tijdperk’ te categoriseren. Stripverhalen waren iets geworden zonder vorm of rand, een wazige massa botanische wonderen. Stripgeschiedenis

De allernieuwste technologie op het gebied van film, televisie en videogames heeft een onoverkomelijk scala aan aanpassingen gecreëerd, wat heeft geleid tot een dramatische toename van het aantal stripboeklezers uit alle lagen van de bevolking. Bovendien is de invloed van Image Comics nog steeds voelbaar, aangezien lezers geïnteresseerd blijven in indieboeken, aangewakkerd door de ongebreidelde commercialisering van de industrie. Schrijvers zijn niet langer beperkt tot uitgeverijgiganten Marvel en DC, maar zijn vrij om gespecialiseerde uitgevers en nichemarkten te verkennen, waarbij ze zelfs de traditionele distributiekanalen omzeilen door hun inhoud online te publiceren.

Over ons huidige striptijdperk kan één ding worden gezegd: dit is een tijd waarin een superheld niet heldhaftig, duister of zelfs maar aanwezig hoeft te zijn. Stripverhalen kunnen zo vlezig, serieus of gewoon raar zijn als je wilt. Net als de onoverwinnelijke Superman uit de optimistische Gouden Eeuw is dit het moment waarop alles mogelijk is.

Tijdloze kunststijlen. Stripgeschiedenis

Geavanceerde technologie heeft aanleiding gegeven tot creatieve illustratietechnieken, van digitaal schilderen tot XNUMXD-modellering.
De grens tussen film en strip is nu zo dun dat sommige series worden aangepast tot geanimeerde strips, waarbij stemacteurs en paneelanimatie worden toegevoegd zonder enige verandering aan de kunst zelf.
De alomtegenwoordigheid van uitgevers heeft geleid tot een grote verscheidenheid aan artistieke stijlen. Ontwerpen variëren nu sterk, afhankelijk van de aard van de strip en de keuzes van de auteur (in plaats van de uniforme "interne" stijlen uit het verleden).