Hoe je spanning creëert in 5 leuke stappen

Hoe spanning creëren? Ze zeggen dat nieuwsgierigheid de kat doodde, maar tevredenheid terugbracht. Spannende verhalen zijn afhankelijk van dezelfde kwaliteiten van de lezer. Maar wat zo een spanning in de literatuur en hoe kun je deze aangrijpende spanning in je eigen verhalen verweven?

Het gedetailleerde gids geeft u alle informatie die u nodig heeft... en nog veel meer. (Zie je, we creëren al spanning!)

Wat is literaire spanning?

spanning is de spanning die een lezer voelt als hij niet zeker weet wat er in een verhaal zal gebeuren - hetzij tijdens één scène/hoofdstuk, hetzij gedurende de hele boog ervan. Je kunt spanning creëren rond alles wat de nieuwsgierigheid van je lezers prikkelt, of het nu een liefdesdriehoek is of een loslopende moordenaar.

Je kunt spanning in een verhaal gebruiken om:

• Verhoog de spanning tijdens een dramatische scène
• Verberg antwoorden die u niet wilt geven
• Geef er een draai aan en maak het krachtiger
• Zorg ervoor dat de lezer de pagina's omslaat!

Hoewel spanning het vaakst wordt gebruikt in mysteries en thrillers, zou deze in elk fictiewerk aanwezig moeten zijn; nieuwsgierigheid maakt lezers maak je boek af! De hoeveelheid en het soort spanning dat u gebruikt, hangt echter af van wat u precies wilt dat uw lezer ervaart.

5 soorten spanning. Hoe spanning creëren?

Allereerst met qua verhaalstructuur moet je weten twee soorten spanning: verhalende spanning en spanning op korte termijn. De eerste trekt de lezer mee in het centrale probleem van het verhaal, terwijl de tweede hem van minuut tot minuut blijft intrigeren. Een goede roman heeft beide.

1. Narratieve (lange termijn) onzekerheid

Hoewel technisch gezien elke literaire spanning kan worden omschreven als een ‘verhaal’, verwijst het naar de spanning die zich overal opbouwt alle verhalen. IN wachtend op het verhaal je stelt een vraag, probleem of geheim aan het begin van het boek, waardoor ze meer worden onthuld naarmate de plot zich ontwikkelt en ze dichter bij de climax of het einde eindigen.

Door хорошо De verhalende spanning van de schrijfwijze maakt het voor lezers bijna onmogelijk om je boek weg te leggen. Dit betekent echter dat de uitbetaling enorm moet zijn: als je lezers 300 pagina's lang gaat plagen, heb je een ongelooflijk einde nodig! Dit verklaart gedeeltelijk waarom spannende verhalen vaak eindigen met een plotwending of een grote onthulling (of beide, zoals in Amy's verdwijningsboog in Gone Girl).

Wanneer je dit soort spanning creëert, wil je voortdurend wijzen op de resolutie ervan. Maar je wilt je lezer ook niet overweldigen; de constante druk van de naderende onthulling kan hen zowel overdreven angstig als ongeduldig maken. Met dat in gedachten kun je die druk verlichten met karakterontwikkeling, subtiele plotontwikkeling of zelfs een andere spanningsboog zoals in het onderstaande voorbeeld.

Voorbeeld van vertelling/lang wachten. Hoe spanning creëren?

IN " Om een ​​Mockingbird te doden" er is две De spannende delen van het plot zijn 1) de vraag wat er met Tom Robinson zal gebeuren, en 2) de spanning rond de mysterieuze Boo Radley. Beide problemen verschijnen al vroeg, krijgen momentum in het hele verhaal en komen uiteindelijk met elkaar in botsing aan het einde wanneer Boo Radley de kinderen redt van Bob Ewell na het proces van Robinson.

Het hebben van meer dan één boog van verhalende spanning houdt de lezer geïnteresseerd и voegt extra diepte toe aan het verhaal. Je kunt deze doelen ook bereiken door te wachten op de korte termijn, wat we in de volgende sectie zullen bespreken.

Atticus Finch verdedigt Tom Robinson in To Kill a Mockingbird (1962). Afbeelding: Universele afbeeldingen

2. Korte wachttijd. Hoe spanning creëren?

Korte wachttijd is precies hoe het klinkt: een moment of korte scène van spanning die een krachtige reactie van de lezer oproept. Dit kan te wijten zijn aan de langdurige spanning in het boek, maar omgekeerd kan het ook als afleiding of subplot dienen.

Voorbeelden van korte spanning omvatten meestal een discussie of confrontatie tussen personages, die snel worden opgelost, ook al kunnen ze later weer de kop opsteken. Bijvoorbeeld het uitbreken van spanning tussen Elizabeth en meneer Darcy bij het eerste bal Trots en vooroordeel legt de basis voor hun voortdurende controversiële relatie.

Een van de beste toepassingen van kortetermijnspanning is het creëren van cliffhangers: scène- of hoofdstukeindes die de lezer gespannen achterlaten. Net zoals Scheherazade haar verhalen afsneed zodat de sultan haar in leven zou laten, kappen cliffhangers je verhaal af op kritieke momenten – wanneer het enige dat de lezer wil weten is wat er daarna gaat gebeuren.
IN " Echt waanzinnig schuldig" Liane Moriarty (de moderne koningin van de tijdelijke spanning) sluit verschillende hoofdstukken af ​​met meeslepende cliffhangers zoals deze:

Er klonk een verschrikkelijk gebulder van borden en een ongewone kreet die door de nacht galmde: "Clementine!"

Het wachten duurt niet lang als we ontdekken waarom dit personage in de volgende paar scènes schreeuwt. Dit soort kortetermijnspanningen worden altijd snel opgelost, waardoor de lezers pagina na pagina geboeid blijven en de langzame verbranding van de narratieve spanning wordt gecompenseerd.

Nu we de structurele onzekerheid hebben besproken, gaan we dieper in op de details. De volgende categorieën van spanning zijn afhankelijk van het genre en de stijl van uw boek; hoewel hun men kan Combineer, je hebt ze niet per se allemaal nodig.

3. Mysterieuze spanning. Hoe spanning creëren?

Mysterieuze spanning is de meest traditionele vorm van spanning, vaak gebruikt in thrillers en uiteraard detectiveromans. Hoewel alle spanning op de een of andere manier een mysterie inhoudt, is mysterie-spanning anders omdat iets opzettelijk voor de lezer verborgen wordt gehouden. Ze weten dat ze niet de hele waarheid kennen, en dit houdt hen gespannen.

Dit soort spanning kan op de korte termijn worden gebruikt, maar wordt het meest gebruikt in alle verhaallijnen (denk aan Agatha Christie). Als je echter besluit dit te doen, moet je iets unieks toevoegen om te voorkomen dat je verhaal voorspelbaar wordt – of het nu een zeer origineel uitgangspunt is, een geweldige plotwending om het mysterie op te lossen, of beide.

Agatha Christie stond bekend om haar spannende romans en toneelstukken.

Een voorbeeld van een mysterieus wachten

IN " Jane Eyre" Jane observeert een aantal vreemde incidenten in Thornfield Hall, zoals een onverklaarbare brand en een aanval op een gast. Meneer Rochester verzekert haar dat deze incidenten eenvoudigweg het gevolg zijn van het grillige gedrag van de bediende. Ze zijn verloofd en Jane denkt weinig na over de gebeurtenissen.

Tijdens hun huwelijksceremonie stapt een man echter naar voren om aan te kondigen dat Rochester al getrouwd is. Het is gebleken dat Rochester zijn gestoorde vrouw op zolder bewaart en dat zij de bron is van alle incidenten. Rochester heeft het al die tijd verborgen gehouden om te voorkomen dat Jane (en de lezer) de waarheid te weten zouden komen.

4. Angstaanjagende intriges. Hoe spanning creëren?

Een verschrikkelijk wachten is wanneer de lezer weet dat er iets vreselijks zal gebeuren, maar de exacte aard ervan onduidelijk blijft - zoals het anticiperen op een sprongangst in een film. Zoals je zou verwachten, komt dit het meest voor in horrorromans en soms in thrillers.

Hoewel het overlapt met mysterieuze spanning, is angstaanjagende spanning anders omdat het minder vaag en meer verwacht is. Bovendien wordt angstaanjagende spanning doorgaans op de korte termijn gebruikt in plaats van op de lange termijn, omdat het minder bevredigend is dan het oplossen van een puzzel: angstaanjagende spanning heeft meer te maken met de omvang van de schok dan met tevredenheid.

Dit wil niet zeggen dat mysterieuze en angstaanjagende anticipatie niet gecombineerd kunnen worden. Een roman kan elementen van beide bevatten, vooral als het een moordmysterie betreft. En Then There Were No One weeft bijvoorbeeld naadloos mysterieuze en angstaanjagende intriges door de hele boog, waardoor de lezer zich afvraagt: "Wat is dit in vredesnaam?" (mysterie) en “wanneer zullen ze het weer doen?” (vreselijk).

Een voorbeeld van angstaanjagende verwachting

« Lijden" De films van Stephen King zijn gevuld met angstaanjagende spanning, maar misschien niets angstaanjagender dan de beruchte 'pluk'-scène. Op dit punt begrijpt de lezer volledig dat haar slechterik, Annie Wilkes, gevaarlijk onstabiel is, wat bijdraagt ​​aan hun groeiende angst. Hoe spanning creëren?

Nadat Annie beseft dat haar gevangene, schrijver Paul Sheldon, zijn kamer verlaat terwijl ze weg was, stelt ze dat Paul 'bescherming tegen zichzelf nodig heeft'. Dit leidt ertoe dat ze Pauls been op brute wijze afsnijdt en verbrandt met een steekvlam - een schokkende wending, niet omdat het volkomen onverwacht is, maar omdat het zo gruwelijk is.

'Schat, geloof me. Het is voor de beste"

5. Romantische/komische spanning.

Romantische of komische spanning kan ook voorkomen als de lezer niet weet wat er gaat gebeuren, al is deze spanning meestal lichter dan bij andere vormen van spanning. Onthoud ons voorbeeld " Trots en vooroordeel" : “zullen ze samenkomen?” is de vraag die centraal staat in elke romantische komedie.

Romantische spanning kan ontstaan ​​in luchtige of meer dramatische fictie, zoals Harlekijnromans. Aan de andere kant speelt ensemblekomedie zich vrijwel altijd af in een slapsticksetting. Een bekende vorm hiervan is dramatische ironie, waarbij de lezer iets weet dat niet alle personages weten en wacht om te zien hoe ze erop reageren.

Een voorbeeld van romantische/komische spanning. Hoe spanning creëren?

IN " Twaalfde nacht" Shakespeare's Viola vermomt zich als jonge man en treedt op als dienaar van hertog Orsino. Als onderdeel van haar taken moet Viola (die zichzelf Cesario noemt) liefdesboodschappen overbrengen aan Olivia, van wie de hertog houdt. Dit plan mislukt echter wanneer Olivia in plaats daarvan verliefd wordt op "Cesario" - die natuurlijk vermomde Viola is. Ondertussen is Viola zelf verliefd geworden op de hertog, die niet vermoedt dat ze een vrouw is en blijft verlangen naar Olivia.

Hoe je spanning creëert

Hoewel er in de literatuur veel combinaties en manifestaties van spanningen voorkomen, de mysterieuze spanning van het verhaal, Het lijkt erop dat dit is wat de meeste mensen proberen te bereiken. Daarom zullen deze tips zich op dit type concentreren.

1. Maak je lezers hongerig. Hoe spanning creëren?

Lee Kind auteur van een reeks boeken op Jack Reacher vergelijkt het onbekende met het maken van een taart: er zijn honderden manieren om het te doen, maar hoe zorg je ervoor dat het lekker smaakt?

Geef uw gasten niet de hele dag eten, zodat tegen de tijd dat ze de taart in handen krijgen, het beste is wat ze ooit hebben gegeten.

Hetzelfde moet je doen met de intriges van je verhaal. Bouw het zo lang mogelijk op, plaag je publiek met antwoorden en laat ze hongerig naar meer. Noem het spanningsgedeelte van je boog zo vroeg mogelijk voorzichtig. Laat ze vervolgens anticiperen op elk afzonderlijk ingrediënt, terwijl ze zich zorgen maken over het eindproduct.

Dus als je lezers eindelijk сделать een taart krijgen - grote onthulling of toestemming - ze zullen klaar zijn om het op te slokken.

2. Anticipeer op belangrijke elementen

Voorafschaduwing is een eenvoudige manier om op iets belangrijks te wijzen, zelfs als de lezer niet weet waarom. Sommige voorafschaduwingen worden pas aan het einde van het boek duidelijk, zoals het treinongeluk aan het begin van Anna Karenina. Andere voorafschaduwingen worden echter gemakkelijk aan de lezer duidelijk gemaakt en helpen hen een weloverwogen inschatting te maken van de oplossing.

Krachtige voorafschaduwingstechnieken zijn onder meer:

• Het introduceren van een belangrijk object of personage dat later in de plot terugkeert.
• Lijkt een geheim te onthullen, maar negeert de context of andere belangrijke details
• Ongebruikelijk vage of cryptische zinswendingen

3. Gebruik flashbacks. Hoe spanning creëren?

Flashbacks zijn een geweldige manier om spanning op te bouwen, of het nu gaat om een ​​geïsoleerde flashback die iets schokkends laat zien of een reeks flashbacks die opbouwen naar de uiteindelijke onthulling. Sommige romans bestaan ​​zelfs voor de helft uit hedendaagse vertelling en voor de helft uit flashbacks om een ​​maximale dramatische impact te bereiken. (Jodi Picoult en Gillian Flynn zijn grote voorstanders van deze techniek.)

Hoe je flashbacks ook gebruikt, ze moeten iets betekenen in het verhaal. Je kunt een rode haring inschakelen часть herinneringen, maar het mag niet alleen maar een afleiding zijn, anders zal uw lezer zich verraden voelen. Dit geldt zowel voor de inhoud als voor de toon; flashbacks moeten net zo levendig en intrigerend zijn als een hedendaags verhaal, en mogen de plot niet afleiden maar versterken.

4. Breng personages in gevaar. Hoe spanning creëren?

Je personages in een gevaarlijke situatie brengen is het beste recept voor onverwachte spanning (denk aan de methode van Stephen King in " Lijden" ). Dit is vooral handig als je de climax van je mysterieuze spanningsboog nadert en deze moet versterken met een korte, angstaanjagende spanning.

Deze methode werkt alleen als je lezers hebt die echt om je personages geven, dus wacht ermee tot het einde van je verhaal. Zorg er ook voor dat de dreiging realistisch is en voortdurend op de personages afkomt, of zij (of het publiek) het zich nu realiseren of niet.

Aan het einde van The Girl on the Train (spoilers in het verschiet!) wordt de mysterieuze spanning bijvoorbeeld opgelost als we vernemen dat Megan is vermoord door de ex-man van de verteller. Deze plotwending verandert het mysterieuze plotseling in het gruwelijke wanneer de verteller haar voormalige moordenaar confronteert, waardoor haar leven plotseling in gevaar komt terwijl ze niet eens besefte dat hij gevaarlijk was.

Emily Blunt als Rachel Watson in The Girl on the Train (2016).

5. Blijf een stap voor. Hoe spanning creëren?

Soms kan het lastig zijn om aanwijzingen niet op te nemen zoals jij dat als lezer wilt: glashelder zodat je de uitkomst gemakkelijk kunt raden. Maar een goed uitgevoerde spanning verbergt met succes de plot in de vergetelheid, wat resulteert in een oplossing die zuurverdiende voldoening oplevert. Dit betekent dat je je lezer voor moet blijven om hem scherp te houden.

Gebruik tijdens het schrijven niet te duidelijk of te vaak hints, maar voeg rode haringen of rode haringen toe waar jij, de lezer, naar aanwijzingen gaat zoeken. De sleutel hier is om in het hele verhaal naar verschillende uitkomsten te verwijzen, zodat de lezer kan speculeren zonder te dicht bij de werkelijke oplossing te komen - tenzij ze een geweldige detective zijn, wat je inmiddels zeker moet zijn!