Literaire technieken voor schrijvers

Literaire technieken kunnen schrijvers helpen hoogwaardige en gedenkwaardige werken te creëren.

We zullen ook opmerken dat sommige literaire apparaten dupliceren retorische apparaten , die worden gebruikt om betekenis over te brengen en/of lezers te overtuigen van een bepaald onderwerp. Het verschil is dat literaire middelen kunnen worden gebruikt om het schrijven op veel verschillende manieren te verbeteren, waarbij niet altijd wordt geprobeerd de lezer ergens van te overtuigen.

Lijst. Literaire technieken voor schrijvers.

Allegorie

Allegorie is een vorm van verhalen vertellen waarbij symbolen en plot worden gebruikt om abstracte ideeën en thema's weer te geven. In een allegorisch verhaal zijn de dingen meer dan ze op het eerste gezicht lijken. Veel kinderverhalen, zoals De schildpad en de Haas, zijn eenvoudige morele allegorieën, maar allegorieën kunnen ook duister, complex en controversieel zijn.

Voorbeeld: veehouderij George Orwel. Deze dystopische novelle is een van de beroemdste allegorieën uit de moderne literatuur. Als commentaar op de gebeurtenissen die hebben geleid tot de opkomst van Stalin en de vorming van de Sovjet-Unie, vertegenwoordigen de varkens in het midden van de roman figuren als Stalin, Trotski en Molotov.

Alliteratie. Literaire technieken voor schrijvers.

Alliteratie beschrijft een reeks woorden snel achter elkaar die beginnen met dezelfde letter of hetzelfde geluid. Dit geeft een aangenaam ritme aan zowel proza ​​als poëzie . En als je twijfels hebt over de impact van alliteratie, overweeg dan deze onvergetelijke titels: Love's Labor's Lost, Sense and Sensibility en The Haunting of Hill House.

Voorbeeld: "Peter Piper koos voor een pot ingemaakte paprika's."

Toespeling

Toespeling een voorbijgaande of indirecte beschrijvende verwijzing naar iets. Waarschijnlijk zinspeelt u voortdurend op dingen in het dagelijkse taalgebruik, zonder dat u het zich zelfs maar realiseert.

Voorbeeld: "Deze lijst met literaire apparaten zal van mij een echte Mark Twain maken."

Anachronisme

Anachronisme - dit is wanneer iets gebeurt of wordt toegeschreven aan een ander tijdperk dan waarin het bestond in feite . Dit is meestal een vergissing, bijvoorbeeld wanneer een auteur een historisch stuk schrijft en per ongeluk taal gebruikt die te modern is. Het kan echter ook opzettelijk als literair instrument worden gebruikt als de auteur commentaar wil geven op een onderwerp zoals tijd of de samenleving.

Voorbeeld:  Cassius in " Julius Caesar" zegt dat "de klok drie sloeg", hoewel mechanische klokken in 44 na Christus nog niet waren uitgevonden. in Shakespeare, bijvoorbeeld aan de Universiteit van Halle-Wittenberg in " Gehucht" en de dollar als munteenheid in " Macbeth."

Anafora. Literaire technieken voor schrijvers.

Anafora is de herhaling van een woord of zin aan het begin van een reeks clausules of zinnen. Het wordt vaak gezien in poëzie en toespraken die bedoeld zijn om een ​​emotionele reactie bij het publiek op te roepen.

Voorbeeld: Martin Luther King's 'I Have a Dream'-toespraak uit 1963.

“Ik heb een droom dat dit volk op een dag zal opstaan ​​en de ware betekenis van hun geloof zal beseffen.

“...En ik heb een droom dat op een dag op de rode heuvels van Georgië de zonen van voormalige slaven en de zonen van voormalige slavenhouders samen aan de tafel van de broederschap zullen kunnen zitten.

“...Ik heb een droom dat kleine kinderen op een dag in een land zullen leven waar ze niet beoordeeld zullen worden op de kleur van hun huid, maar op de inhoud van hun karakter.”

Soortgelijke term: herhaling

Anastrofe. Literaire technieken voor schrijvers.

Anastrofe is een stijlfiguur waarin de traditionele zinsstructuur wordt omgekeerd. Dus een typische zin als werkwoord-onderwerp-bijvoeglijk naamwoord, zoals 'Ben je er klaar voor?' wordt een bijvoeglijk naamwoord-werkwoord-onderwerp-vraag in Yoda-stijl: "Ben je er klaar voor?" Of een standaardcombinatie van bijvoeglijk naamwoord en zelfstandig naamwoord, zoals ‘hoge berg’, wordt ‘hoge berg’.

Voorbeeld: "Diep in deze duisternis, turend, stond ik lange tijd verrast, bang." — raaf Edgar Allan Poe
Antropomorfisme

Voor antropomorfiseren is de toepassing van menselijke eigenschappen of kwaliteiten op niet-menselijke dingen zoals objecten, dieren of weersomstandigheden. Maar in tegenstelling tot personificatie, waarbij dit gebeurt via figuurlijke beschrijvingen, is antropomorfisme letterlijk: de zon met een lachend gezicht bijvoorbeeld, of pratende honden in een tekenfilm.

Voorbeelden: bij Disney's Schoonheid en het beest,  De theepot van mevrouw Potts, de klok van Cogsworth en de kandelaar van Lumiere zijn allemaal huishoudelijke artikelen die zich als mensen gedragen (wat natuurlijk het geval was toen ze niet betoverd waren). .

Soortgelijke term: verpersoonlijking

Alledaagse voorwerpen in Beauty and the Beast worden geantropomorfiseerd. (Afbeelding: Buena Vista)

Aforisme. Literaire technieken voor schrijvers.

Aforisme  is een universeel aanvaarde waarheid die op een beknopte, to-the-point manier wordt uitgedrukt. Aforismen zijn vaak geestig en gedenkwaardig en worden vaak spreekwoorden of spreekwoorden wanneer mensen ze keer op keer herhalen.

Voorbeeld: “Vergissen is menselijk, maar vergeven is goddelijk.” – Alexander Paus

Archetype

Een archetype is een ‘universeel symbool’ dat vertrouwdheid en context aan een verhaal geeft. Dit kan een personage, setting, thema of actie zijn. Archetypen vertegenwoordigen gevoelens en situaties die in verschillende culturen en tijdsperioden voorkomen, en zijn daarom onmiddellijk herkenbaar voor elk publiek - bijvoorbeeld een onschuldig kindpersonage of het thema van de onvermijdelijkheid van de dood.

Voorbeeld: Superman is een heroïsch archetype: nobel, onzelfzuchtig en geneigd om fouten recht te zetten wanneer hij ze ziet.

Chiasmus. Literaire technieken voor schrijvers.

Chiasmus is wanneer twee of meer parallelle zinnen worden omgekeerd. "Waarom zou ik dit doen? “Je zult misschien verrast zijn. Nou ja, chiasmus lijkt in theorie misschien verwarrend en onnodig, maar in de praktijk is het veel overtuigender – en in feite ben je het waarschijnlijk al eerder tegengekomen.

Voorbeeld: “Vraag niet wat uw land voor u kan doen; Vraag wat u voor uw land kunt doen.” - John F. Kennedy

Informeel

Разговор is het gebruik van alledaagse en informele schriftelijke taal, waartoe ook straattaal kan behoren. Schrijvers gebruiken spreektaal om context te bieden voor de setting en karakters en om hun schrijven authentieker te laten klinken. Stel je voor dat je een YA-roman leest die zich afspeelt in het hedendaagse Amerika, en de personages praten als volgt met elkaar:

‘Goedemorgen, Sue. Ik hoop dat je een goede nachtrust hebt gehad en voorbereid bent op je natuurkunde-examen vanochtend.

Dit is onrealistisch. Gesprekken helpen een geloofwaardige dialoog te creëren:

« Hallo Sue, wat heb je gisteravond gedaan? Deze wetenschappelijke test gaat slecht zijn.

Voorbeeld: " Spel op naald- " van Irvine Welsh speelt zich af in Schotland, een feit dat onmiskenbaar duidelijk wordt gemaakt door het dialect: "Het punt is, net als jij, git aulder, dit karakterarme spel wordt vermoeiend. Eenendertig keer toen ze zeiden: leraren, bazen, uitkeringsbetalers, belastingbetalers, magistraten, toen ze me vertelden dat het onvolmaakt was: nog een soort ay gig-fee, maar, Ken?

Cumulatief aanbod. Literaire technieken voor schrijvers.

Cumulatief aanbod (of "vrije clausule") is een clausule die begint met een onafhankelijke clausule, maar vervolgens aanvullende of wijzigende clausules bevat. Ze worden vaak gebruikt voor contextuele of verduidelijkende details. Dit lijkt misschien ingewikkeld, maar zelfs de zinsnede ‘Ik rende naar de winkel voor melk, brood en toiletpapier’ is een samengestelde zin, omdat de eerste zin ‘Ik rende naar de winkel’ een volledige zin is en de rest ons aanvullende informatie vertelt over uw reis naar de winkel. winkel.

Voorbeeld: ‘Het was een grote fles gin die Albert Cousins ​​naar het feest bracht, ja, maar die was lang niet groot genoeg om alle kopjes te vullen, en in sommige gevallen zelfs vele malen te vullen, voor meer dan honderd jaar. gasten." Sommigen van hen dansten op niet meer dan een meter afstand van hem. " — Gemenebest , Anne Patchett

Dramatische ironie

Dramatische ironie is wanneer de lezers meer weten over de situatie dan ten minste één van de betrokken personages. Dit creëert een verschil tussen de perceptie van het publiek en de personages van de gebeurtenissen die zich ontvouwen. Als we bijvoorbeeld weten dat een personage een affaire heeft, zullen we, wanneer dat personage met zijn partner praat, de leugens en dubbelzinnigheid van zijn woorden opmerken, terwijl de partner ze misschien voor de gek houdt.

Voorbeeld: in " titanisch" het publiek weet vanaf het begin dat de boot zal zinken. Wanneer de personages de veiligheid van het schip opmerken, ontstaat er scherpe humor.

Eufemisme. Literaire technieken voor schrijvers.

Eufemisme  is een indirecte, ‘beleefde’ manier om iets te beschrijven dat te ongepast of ongemakkelijk is om direct aan te pakken. De meeste mensen zullen echter nog steeds de waarheid begrijpen van wat er gebeurt.

Voorbeeld: wanneer een oudere persoon gedwongen wordt met pensioen te gaan, zouden sommigen kunnen zeggen dat hij ‘in de wei wordt gezet’.

blootstelling

Expositie is wanneer het verhaal achtergrondinformatie biedt om de lezer te helpen begrijpen wat er gebeurt. Wanneer dit literaire apparaat wordt gebruikt in combinatie met beschrijving en dialoog, biedt het een dieper inzicht in karakters, setting en gebeurtenissen. Wees echter voorzichtig: te veel exposities zullen snel saai worden, waardoor de emotionele impact van uw werk afneemt.

Voorbeeld: 'De Duffelingen hadden alles wat ze wilden, maar ze hadden ook een geheim, en hun grootste angst was dat iemand het zou ontdekken.' — Harry-pottenbakker en de steen van de filosoof , JK Rowling

Herinneringen. Literaire technieken voor schrijvers.

memoires eerdere gebeurtenissen worden gedeeld tussen hedendaagse scènes in het verhaal, meestal om spanning op te bouwen voor de grote onthulling. Flashbacks zijn ook een leuke manier om je verhaal te presenteren, waarbij je geleidelijk aan de lezer onthult wat er in het verleden is gebeurd.

Voorbeeld: alle andere hoofdstukken van het eerste deel " weg meisje" is een flashback naar Amy's oude dagboekaantekeningen waarin haar relatie met haar man vóór haar verdwijning wordt beschreven.

Soortgelijke term: voorteken

Voorteken. Literaire technieken voor schrijvers.

Bij voorafschaduwing verwijst de auteur naar gebeurtenissen die op het punt staan ​​te gebeuren in het verhaal. Net als (en vaak gebruikt in combinatie met) flashbacks, wordt deze techniek ook gebruikt om spanning of spanning te creëren, waardoor lezers net genoeg broodkruimels krijgen om meer te willen.

Voorbeeld. Een populaire methode van voorafschaduwing is gedeeltelijke openbaarmaking: de verteller laat belangrijke feiten achterwege om de nieuwsgierigheid van de lezers te wekken. Jeffrey Eugenides doet het binnen "De maagdelijke zelfmoorden" : “In de ochtend pleegde de laatste dochter van Lissabon zelfmoord - deze keer was het Mary, en twee paramedici, zoals Teresa, arriveerden bij het huis en wisten precies waar de messenla was. , en een gasfornuis, en een balk in de kelder waar je een touw aan kon vastmaken.”

Soortgelijke term: geheugen

Framegeschiedenis. Literaire technieken voor schrijvers.

inlijsten elk deel van een verhaal dat een ander deel ervan 'omkadert', zoals het ene personage dat het andere vertelt over zijn verleden, of iemand die een dagboek onthult of een reeks nieuwsartikelen die de lezers vervolgens vertellen wat er is gebeurd. Omdat het raamverhaal de rest van de plot ondersteunt, wordt het voornamelijk gebruikt aan het begin en einde van een verhaal, of in korte pauzes tussen hoofdstukken of verhalen.

Voorbeeld: в ‘In naam van de wind door Patrick Rothfuss Kvothe vertelt de kroniekschrijver het verhaal van zijn leven in de loop van drie dagen. Het grootste deel van een roman is het verhaal dat het vertelt, terwijl het kader elk onderdeel is dat zich in een hotel afspeelt.

Hyperbool

Hyperbool  is een overdreven verklaring die het belang van de werkelijke betekenis van de verklaring benadrukt. Wanneer een vriend zegt: "Oh mijn God, ik heb je al een miljoen jaar niet gezien" Het  overdrijving.

Voorbeeld: “In die tijd was Bogota een afgelegen, sombere stad waar sinds het begin van de XNUMXe eeuw slapeloze regen was gevallen.” — Het leven is een verhaal om te vertellen Gabriël García Márquez

Hypofora. Literaire technieken voor schrijvers.

Hypofora lijkt sterk op een retorische vraag, waarbij iemand een vraag stelt waarop geen antwoord nodig is. Bij hypophora stelt iemand echter een vraag en beantwoordt deze onmiddellijk (vandaar het voorvoegsel hypo,  wat ‘onder’ of ‘voor’ betekent). Het wordt vaak gebruikt wanneer personages hardop over iets praten.

Voorbeeld: “Kijk jij altijd naar de langste dag van het jaar en mis je hem dan? Ik kijk altijd naar de langste dag van het jaar en mis hem dan." – Madeliefje "De Grote Gatsby"

 

Ð~Ð · оР± Ñ € Ð ° жÐμниÑ

Monsters spreek de gevoelens van de lezers aan met zeer beeldtaal. Dit is erg belangrijk voor elke schrijver die de regel 'show, don't tell' wil volgen, omdat sterke beelden echt een beeld schetsen van wat er aan de hand is.

Voorbeeld: 'In de harde modder halverwege, nadat de felle lichten zijn uitgegaan en de mensen naar bed zijn gegaan, zul je een echte schat aan popcornstukjes, bevroren vla-klodders, gekonfijte appels die door vermoeide kinderen worden gegooid, suikerpluisjes vinden. kristallen, gezouten amandelen, ijslolly's, gedeeltelijk opgegeten ijshoorntjes en houten lollystokjes." — Charlotte's web  E. B. Wit

In mediares. Literaire technieken voor schrijvers.

In medias res is een Latijnse term die 'te midden van de dingen' betekent en een manier is om een ​​verhaal te beginnen zonder uiteenzetting of contextuele informatie. Het lanceert rechtstreeks in een scène of actie die zich al aan het ontvouwen is.

Voorbeeld: ‘Vele jaren later, geconfronteerd met executie, moest kolonel Aureliano Buendía denken aan die verre middag toen zijn vader hem meenam op zoek naar ijs.’ — Eerste regel van de opera van Gabriel García Márquez “ Zet het apparaat uit »

ironie

ironie creëert een contrast tussen hoe dingen verschijnen en hoe ze werkelijk zijn. Er zijn drie soorten literaire ironie: dramatisch (als lezers weten wat er zal gebeuren voordat de personages dat doen) situationeel (wanneer lezers een bepaalde uitkomst verwachten, om vervolgens verrast te worden door de gang van zaken) en verbaal (wanneer de beoogde betekenis van een verklaring het tegenovergestelde is van wat er is gezegd).

Voorbeeld: deze openingsscène uit Orson Welles' Touch of Evil is een goed voorbeeld van hoe dramatische ironie spanning kan creëren.

Isocolon. Literaire technieken voor schrijvers.

Als je een nette freak bent die alles al heeft zo нравится , isocolon is een literair apparaat voor jou. Dit is wanneer twee of meer zinsdelen of zinnen dezelfde structuur, hetzelfde ritme en dezelfde lengte hebben, zodat ze, wanneer ze op elkaar worden gestapeld, perfect in één lijn liggen. Isocolon komt vaak voor in slogans merken en beroemd verklaringen; een snel, uitgebalanceerd ritme maakt de frase pakkender en gedenkwaardiger.

Voorbeeld: Kom, vidi, vici ("Ik kwam, ik zag, ik overwon").

Vergelijking

Vergelijking plaatst twee of meer verschillende karakters, thema's, concepten, enz. naast elkaar, waarbij een diep contrast hun verschillen benadrukt. Waarom is nevenschikking zo'n effectief literair instrument? Omdat de beste manier om iets te begrijpen soms is door te begrijpen wat het is is niet .

Voorbeeld: In de eerste regels Een verhaal over twee steden Charles Dickens gebruikt nevenschikkingen om de sociale ongelijkheid te benadrukken die tot de Franse Revolutie heeft geleid: ‘Het was de beste der tijden, het was de slechtste der tijden, het was het tijdperk van wijsheid, het was het tijdperk van domheid, het was het tijdperk van geloof, het was het tijdperk van wantrouwen, het was de tijd van licht, het was de tijd van duisternis..."

Vergelijkbare termen: oxymoron, paradox

Litotes. Literaire technieken voor schrijvers.

Litotes  - een kenmerkend literair apparaat van dubbel negatief. Schrijvers gebruiken litotes om bepaalde gevoelens via hun tegenstellingen uit te drukken, en zeggen dat dit zo is geen Dus. Maak je geen zorgen, de voorbeelden zullen duidelijker zijn. ?

Voorbeelden: "Je zult er geen spijt van krijgen" (dat wil zeggen, je zult gelukkig zijn); “Je hebt geen ongelijk” (wat betekent dat je gelijk hebt); "Ik niet geen Ik vind het leuk" (dat wil zeggen, ik)

Komische verspreking. Literaire technieken voor schrijvers.

Als Shakespeare de koning van de metaforen is, dan Michael Scott - de koning van de malapropismen . Misbruik van woorden wanneer medeklinkerwoorden hun overeenkomstige tegenhangers vervangen, meestal met een komisch effect - een van de meest genoemde is "flamingodans" in plaats van "flamenco". Malapropismen worden vaak gebruikt in dialogen wanneer een personage een fout maakt in zijn toespraak.

Voorbeeld: “Ik laat me niet misleiden.”

Metafoor

Metafoor  vergelijkt twee soortgelijke dingen en zegt dat er één van is is  een andere. Zoals je zou verwachten als het om literaire apparaten gaat, is dit een zware slagman. En als een standaardmetafoor niet voldoende is, kan een schrijver altijd een uitgebreide metafoor proberen: een metafoor die de oorspronkelijke vergelijking uitbreidt met complexere parallellen.

Voorbeeld: metaforen zijn het brood en de boter van de literatuur (metaforen impliciet) - veel succes met het vinden van een roman die ze niet heeft. Hier is een van de werken van Frances Hardinge " Gezicht als glas" : "Verlangens zijn doornen", zei hij scherp tegen zichzelf. Ze doen ons geen goed, ze graven gewoon in onze huid en doen ons pijn."

Soortgelijke term: сравнение

Metonymie. Literaire technieken voor schrijvers.

Metonymie vergelijkbaar met symboliek, maar nog meer. Een metoniem symboliseert niet alleen iets anders, het dient ook als synoniem voor dat ding of die dingen - meestal vertegenwoordigt één object een hele instelling.

Voorbeelden: "Crown" vertegenwoordigt de monarchie, "Washington" vertegenwoordigt de Amerikaanse regering.

Soortgelijke term: synekdoche

Motief

Welke vorm dan ook accepteerde het motief , het wordt in de hele roman herhaald en helpt het thema van het verhaal te ontwikkelen. Het kan een symbool, een concept of een afbeelding zijn.

Voorbeeld: in " Anna Karenina De trein van Leo Tolstoj is een alomtegenwoordig motief dat transitie, ineenstorting en uiteindelijk gewelddadige dood en vernietiging symboliseert.

Soortgelijke term: символ

Onomatopee. Literaire technieken voor schrijvers.

grappig maar onomatopee (op zichzelf een moeilijk woord om uit te spreken) verwijst naar woorden die geluid zoals wat ze bedoelen. Bekende voorbeelden van onomatopee zijn fluiten, neuriën, klikken, grommen, enz.

Voorbeeld:  excellent kinderboek «  Klik, klik, Mu: wat een koeien.” ‘Boer Brown heeft een probleem. Zijn koeien houden van typen. De hele dag hoort hij:  klik, klik, zoem. Klik, klik, zoem. Klik, klik, zoem ".

oxymoron

oxymoron komt van twee tegenstrijdige woorden die één ding beschrijven. Hoewel nevenschikking twee elementen van een verhaal contrasteert, zijn er oxymorons woorden dat je gebruikt.

Voorbeeld: “Afscheid is zo’n zoete droefheid.” - " Romeo en Julia  » Shakespeare (nog 100 voorbeelden van oxymorons men kan vinden hier ).

Gerelateerde termen: nevenschikking, paradox

Paradox. Literaire technieken voor schrijvers.

Paradox komt van het Griekse woord paradoxaal , wat 'buiten het geloof' betekent. Het is een verklaring die mensen aanmoedigt om buiten de gebaande paden te denken door ogenschijnlijk contra-intuïtieve, maar feitelijk ware, uitgangspunten voor te stellen.

Voorbeeld. IN " 1984 » De slogan van George Orwell voor een totalitaire regering is gebouwd op paradoxen: “Oorlog is vrede, vrijheid is slavernij, onwetendheid is kracht.” Hoewel we deze uitspraken als duidelijk tegenstrijdig kunnen beschouwen, zijn deze openlijk corrupte gevoelens in de context van Orwells roman geaccepteerde waarheid geworden.

Vergelijkbare termen: oxymoron, vergelijking
Verpersoonlijking

Verpersoonlijking gebruikt menselijke eigenschappen om niet-menselijke dingen te beschrijven. Nogmaals, hoewel het bovengenoemde antropomorfisme dat eigenlijk wel is is van toepassing Deze eigenschappen van niet-menselijke dingen betekent personificatie dat het gedrag van het ding niet daadwerkelijk verandert. Alleen in figuurlijk taalgebruik is dit een persoonlijkheid.

Voorbeeld: ‘Net voor het donker werd, toen ze het grote eiland Sargasso passeerden, begroeid met zeewier, dat oprees en deinde in de lichte zee, alsof de oceaan de liefde bedreef met iets onder een gele deken, werd zijn kleine lijn gevangen door een dolfijn. ” — De oude man en de zee  Ernest Hemingway

Soortgelijke term: antropomorfisme

Standpunt. Literaire technieken voor schrijvers.

Standpunt - dit is natuurlijk een manier om een ​​verhaal te vertellen. De auteur kan vele gezichtspunten kiezen, die elk een andere impact hebben op de leeservaring.

Voorbeeld: Het tweedepersoonsperspectief is zeldzaam omdat het rechtstreeks tot de lezer spreekt – een moeilijke stijl van vertellen. Een populaire roman die dit perspectief met succes weet te gebruiken is ‘ Felle lichten, grote stad Jay McInerney: 'Je bent niet het soort man dat zich om deze tijd in de ochtend op een plek als deze zou bevinden. Maar hier ben je, en het terrein is niet geheel onbekend, ook al zijn de details onduidelijk.”

Polysindeton

In plaats van een enkele join in lange instructies te gebruiken, polysyndeton gebruikt er meerdere achter elkaar voor een dramatisch effect. Dit is zeker voor schrijvers die een beetje artistieke flair aan hun schrijven willen toevoegen of die hopen een bepaalde (meestal naïeve) stem te vertolken.

Voorbeeld: “Luster liep weg van de bloemenboom en we liepen langs het hek en zij stopten en wij stopten en ik keek over het hek terwijl Luster in het gras aan het jagen was.” — Geluid en woede Willem Faulkner

Repetitie. Literaire technieken voor schrijvers.

herhaling , herhaal, herhaal... waar zouden we zijn zonder? Hoewel te veel herhaling zelden een goede zaak is, kan incidentele herhaling heel effectief worden gebruikt om een ​​punt vast te stellen of een bepaalde sfeer te creëren. Horrorschrijvers gebruiken bijvoorbeeld vaak herhaling om de lezer het gevoel te geven gevangen en bang te zijn.

Voorbeeld: в "Schijnen" Jack Torrance schrijft keer op keer op zijn pagina’s: ‘Alle werk en geen spel maakt Jack een saaie jongen.’ In dit geval demonstreert de herhalingsdrang de onberispelijke intelligentie van het personage.

Soortgelijke term: anafoor

Satire

Schrijvers gebruiken  satire, om een ​​bepaald aspect van de menselijke natuur of samenleving te hekelen – meestal door overdrijving, spot of ironie. Er zijn talloze manieren om ergens de spot mee te drijven; meestal kom je er al achter als je het leest.

Voorbeeld . De beroemde avonturenroman Gulliver's Travels van Jonathan Swift is een klassiek voorbeeld van satire, waarin 'reizigersverhalen', de overheid en zelfs de menselijke natuur zelf belachelijk worden gemaakt.

Vergelijking. Literaire technieken voor schrijvers.

Сравнение trekt een gelijkenis tussen twee dingen, door te zeggen "ding A is als ding B", of "ding is als [bijvoeglijk naamwoord] zoals ding B." In tegenstelling tot metaforen impliceert gelijkenis niet dat deze dingen hetzelfde zijn, alleen dat ze op elkaar lijken. Als gevolg hiervan is het waarschijnlijk het meest gebruikte literaire hulpmiddel bij het schrijven. Je kunt een vergelijking bijna altijd herkennen aan het gebruik van 'like' of 'as'.

Voorbeeld: In deze beschrijving Circe  Madeleine Miller heeft twee vergelijkingen: “De schepen waren goudkleurig en enorm, net als leviathanen, hun rails waren uit ivoor en hoorn gesneden. Ze werden voortgetrokken door lachende dolfijnen of vijftig zwartharige Nereïden met gezichten zo zilver als maanlicht.'

Soortgelijke term: metafoor

Monoloog

In een monoloog een personage spreekt zijn gedachten hardop uit, meestal langdurig (en vaak in een toneelstuk van Shakespeare). Het personage in kwestie kan alleen zijn of in het gezelschap van anderen, maar hij spreekt niet op het voordeel van andere mensen; Het doel van een monoloog is om het personage onafhankelijk te laten denken.

Voorbeeld: Hamlets toespraak "zijn of niet zijn" , waarin hij reflecteert op de aard van leven en dood, is een klassieke dramatische monoloog.

Symboliek. Literaire technieken voor schrijvers.

De auteurs richten zich op tastbaar symbolen  om abstracte concepten en ideeën in hun verhalen weer te geven. Symbolen zijn meestal afkomstig van objecten of niet-menselijke wezens; een duif kan bijvoorbeeld vrede vertegenwoordigen en een raaf kan de dood vertegenwoordigen.

Voorbeeld: в "De Grote Gatsby" Fitzgerald gebruikt de ogen van Dr. TJ Eckleburg (eigenlijk een vervaagd reclamebord van een optometrist) om God en zijn oordeel over het jazztijdperk voor te stellen.

Soortgelijke term: motief

Synecdoche

Synekdoche is het gebruik van een deel om het geheel weer te geven. Dat wil zeggen, in plaats van een object of naam is het eenvoudigweg: verbonden met een breder concept (zoals metonymie) moet synecdoche dat eigenlijk wel zijn bijgevoegd op de een of andere manier: een naam of een groter geheel zelf.

Voorbeelden: "Stanford heeft de wedstrijd gewonnen" (" Stanford" staat voor de volledige naam van het Stanford-voetbalteam) of "Mooie wielen die je daar hebt" ( het wiel gelden voor de gehele machine).

Soortgelijke term: metonymie

Tautologie

Tautologie wanneer een zin of korte paragraaf een woord of zinsnede herhaalt die hetzelfde idee tweemaal uitdrukt. Dit is vaak een teken dat je je werk moet inkorten om overtollige elementen te verwijderen (bijvoorbeeld "bevroren ijs"), maar kan ook worden gebruikt om poëtische accenten te leggen.

Voorbeeld: "Maar het feit is dat ik aan het dommelen was, en je klopte zo zachtjes, en zo stil kwam je, klopte, klopte op de deur van mijn kamer" - raaf , Edgar Allan Poe

Tmesis. Literaire technieken voor schrijvers.

Tmesis is wanneer een woord of zin wordt onderbroken door een geïnterpoleerd woord, zoals absoluut-freaking-lutely. Het wordt gebruikt om een ​​idee te benadrukken en te benadrukken, vaak met een humoristische of sarcastische twist.

Voorbeeld: 'Het is Romeo niet, hij is ergens anders.' — Romeo en Julia , Willem Shakespeare

Тон

Тон verwijst naar de algemene sfeer en boodschap van uw boek. Het wordt op verschillende manieren tot stand gebracht, waaronder stem, karakterisering, symboliek en thema's. De toon bepaalt de gevoelens die u wilt dat uw lezers uit het verhaal halen.

Voorbeeld: Hoe ernstig de zaken ook binnenkomen "Goede plaats" , heeft het personage altijd een kans om zichzelf te verlossen door zijn gedrag te verbeteren. Tone handhaaft de hoop voor de toekomst van de mensheid ondanks enorme obstakels.

Tragikomedie. Literaire technieken voor schrijvers.

Tragikomedie is hoe het klinkt: een mix van tragedie en komedie. Tragikomedie helpt kijkers duistere thema's te begrijpen door hen te laten lachen om een ​​situatie, zelfs als de omstandigheden donker zijn.

Voorbeeld: « Serie Unfortunate Events' van Lemony Snicket gebruikt woordspelingen, absurde situaties en over-the-top personages om humor toe te voegen aan een tragisch verhaal.

Zoömorfisme

Zoömorfisme is wanneer je de kenmerken van dieren neemt en deze toeschrijft aan iets anders dan het dier. Dit is het tegenovergestelde van antropomorfisme en personificatie en kan een fysieke manifestatie zijn, zoals een god die als een dier verschijnt, of een vergelijking, zoals het benoemen van iemand. Bezige Bij .

Voorbeeld: wanneer vampieren in vleermuizen veranderen, is hun vleermuisvorm een ​​voorbeeld van zoömorfisme.

 

Lezers en schrijvers kunnen veel winnen door het begrijpen van literaire apparaten en de manier waarop ze worden gebruikt. Nogmaals, lezers kunnen ze gebruiken om de bedoelde betekenis van de auteur in hun werk te begrijpen, terwijl schrijvers literaire hulpmiddelen kunnen gebruiken om beter met de lezers te communiceren. Maar wat je motivatie ook is om ze te bestuderen, je zult er zeker geen spijt van krijgen! (Niet in de laatste plaats omdat je het apparaat dat ik zojuist gebruikte in deze zin zult herkennen. ?)