Pisanie książki o własnym życiu może być zabawnym i twórczym procesem. Niezależnie od tego, czy piszesz beletrystykę, czy literaturę faktu, prawdopodobnie czerpiesz inspirację z rzeczy, które faktycznie przydarzyły się Tobie lub znajomym.
Ma to sens: kiedy piszemy o rzeczach, które wydarzyły się w naszym życiu, często rozumiemy je w nowym świetle, a opowiadając historie oparte na prawdzie własnych doświadczeń, zwiększamy szansę, że nasza praca będzie się z tym łączyć. osobiste prawdy innych.
Ale są pewne słabe punkty związane z pisaniem książki, bazując na surowcach z własnego życia, i dotyczy to zarówno powieści, jak i pamiętników.
Sam to widziałem w mojej pierwszej powieści, opartej na szeregu prawdziwych wydarzeń z mojego życia i życia moich ówczesnych przyjaciół. Ekstrapolacja na podstawie (prawdziwej! Przysięgam!) sytuacji w mojej macierzystej uczelni w połowie lat XNUMX., kiedy tajni agenci rządowi zapisywali się na zajęcia po użądleniu jednego z absolwentów szkoły, było świetną zabawą. Jednak stworzenie prawdziwej historii na podstawie tego materiału źródłowego wymagało wielu wyczerpujących poprawek – sądzę, że znacznie więcej, niż byłoby to konieczne po prostu stworzyć całą historię.
Oto trzy pułapki, które mogą się pojawić, gdy czerpiemy inspirację z prawdziwych wydarzeń i ludzi, oraz niektóre strategie ich przezwyciężenia.
6 zasad pisania fikcji historycznej
1. Bycie zbyt przywiązanym do tego, co faktycznie się wydarzyło. Napisanie książki z własnego życia
Miło jest czerpać z prawdziwego życia, ale zwracanie zbyt dużej uwagi na szczegóły prawdziwej inspiracji może sprawić, że nie dostrzeżesz, czego tak naprawdę wymaga Twoja historia. Widziałem to wiele razy na przestrzeni lat: w obliczu informacji zwrotnej, że jakiś element ich historii nie działa, pisarz będzie pracował nad szkicem za szkicem powieści, próbując przymus tę niezgrabną rzecz do pracy, niezależnie od tego, czy jest to zbyt złożona fabuła, przypadkowa postać, która kradnie światło reflektorów, czy też ukochany wątek poboczny, który po prostu nie działa po prostu dlatego, że jest częścią prawdziwej inspiracji autora do tej historii – tylko po to, aby uzyskać to samo przeanalizuj ponownie ich kolejny szkic.
We wspomnieniach jeszcze trudniej jest dostrzec, co należy wyrzucić lub pominąć, ponieważ jak opowiedzieć historię o tym, jak wujek Fred, twój trener softballu, pomógł ci przetrwać burzliwe lata nastoletnie, nie mówiąc nam wszystkiego o tym Ciocia Mabel?Też?
Ale o to właśnie chodzi: jeśli twój pamiętnik koncentruje się na twoich relacjach z ojcem (który był powodem, dla którego te nastoletnie lata były tak burzliwe), wujek Fred może być częścią historii, ale ciocia Mabel nie. Działać pisanie wspomnień jest zasadniczo aktem kuratorskim, co oznacza podejmowanie trudnych decyzji dotyczących tego, co zostaje, a co odchodzi. Jeśli czujesz, że ze swoim WIP-em wpadasz w tę pułapkę, zadaj sobie pytanie: czy to naprawdę służy historii? Czy to ważna część historii, którą próbuję opowiedzieć? Jeśli nie, to prawdopodobnie nie pasuje tutaj.
2. Niedostrzeganie innych możliwości. Napisanie książki z własnego życia
To druga strona tego samego medalu, ponieważ nadmierne przywiązanie do tego, co faktycznie się wydarzyło, może utrudniać dostrzeżenie tego, co mógł stanie się i sądząc po twojej historii, prawdopodobnie powinno. Prawdziwe życie, powiedzmy, że ktoś groził podpaleniem cudzego samochodu; w twojej powieści, może ta osoba powinna rzeczywiście to zrobić.
W prawdziwym życiu być może inspiracją dla Ciebie główny bohater był po prostu mądrą i hojną duszą; w twojej powieści ta osoba powinna prawdopodobnie mieć kilka kluczowych wad. We wspomnieniach ten sam martwy punkt objawia się w inny sposób, w niemożności zobaczenia tego, co dzieje się w innym świetle. Ciężkie dzieciństwo? Gorący rozwód? Niesprawiedliwe traktowanie w pracy? Chcemy usłyszeć o problemie, z którym się spotkałeś i jak go przezwyciężyłeś, ale tak naprawdę nikt nie chce czytać pełnej przemowy – a są szanse, że te trudne czasy Są rzeczy w Twoim życiu i ludzie za nie odpowiedzialni. , nie mogłeś wtedy tego zobaczyć. Uczenie się innych sposobów postrzegania wydarzeń z przeszłości zwykle wzmacnia narrację.
Jeśli czujesz, że swoim romansem możesz wpaść w tę pułapkę, zadaj sobie pytanie: czy istnieje sposób, w jaki mógłbym ekstrapolować rzeczywistość na nowe terytorium w sposób, który lepiej służyłby opowiadaniu historii? A jeśli piszesz pamiętnik: czy można na to spojrzeć w inny sposób, którego wtedy nie widziałem?
Czym jest dialog wewnętrzny i jak nim zarządzać?
3. W tym części obce.
To pułapka, która najbardziej dotyka pisarzy powieści historycznych: po przeprowadzeniu wszystkich tych badań przez pewien okres czasu powieść staje się czymś w rodzaju worka na wszystkie niesamowite szczegóły, od stylów ubioru po to, co dzieje się na świecie. Gazeta do dygresji na temat zmieniających się losów branży dostaw lodu około 1888 roku. Czytelnicy fikcji historycznej rzeczywiście chcą tego rodzaju szczegółów, ale tylko w takim stopniu, w jakim wydają się one naturalne i faktycznie służą fabule. To samo dotyczy sytuacji, gdy pisarze czerpią z własnego życia: uwzględnienie szczegółów czasu i miejsca może naprawdę sprawić, że świat opowieści będzie wydawał się realny, ale jeśli uwzględnisz go w zbyt dużej ilości, czytelnik zacznie mieć wrażenie, że po prostu zszywasz twoja historia razem z bzdurami. Tekst książki z mojego życia
Podobnie jest z pamiętnikami: kiedy piszesz o konkretnym czasie i miejscu swojego życia, wiele do Ciebie powraca, a wraz z nim pojawia się chęć umieszczenia wszystkich dobrych rzeczy na kartce, aby czytelnik mógł sam tego doświadczyć. to dla siebie. Ale czytelnicy chcą historii, a nie dekoracji okien, niezależnie od tego, jak bardzo szczegółowa i nostalgiczna może być. Jeśli istnieje ryzyko włączenia do swojej historii obcych szczegółów, zadaj sobie pytanie: czy ten szczegół jest ważny dla tego bohatera czy dla historii, którą próbuję opowiedzieć? A może ma to znaczenie tylko dla mnie? Jeśli to drugie, to prawdopodobnie nie powinno go tam być.
Pisarze i pamiętnikarze: Jakie pułapki zauważyłeś, czerpiąc inspirację z prawdziwego życia? A jakie są Twoje strategie, aby je ominąć?
АЗБУКА
Drukarnia „ABC” » jest niezawodnym partnerem w druku książek, broszur, czasopism, katalogów i innych wysokiej jakości produktów poligraficznych.
Naszym klientom oferujemy pełen zakres usług wydawniczych książek, począwszy od opracowania projekt okładki i układ do druku i oprawy. W naszej drukarni zatrudniamy wyłącznie fachowców w swojej dziedzinie, którzy posiadają duże doświadczenie w drukowanie książek i inne materiały drukowane.
Korzystamy wyłącznie z najnowocześniejszego sprzętu i materiałów, co pozwala nam osiągnąć wysoką jakość druku i stworzyć produkty, które zachwycą naszych klientów przez długi czas.
Nasz Drukarnia jest gotowa zaoferować Państwu różne rodzaje oprawod miękkiej po twardą. Możemy również świadczyć usługi laminowanie, lakierowanie UV, tłoczenie i inne rodzaje uszlachetnień.
Rozumiemy, że każdy Klient ma unikalne potrzeby, dlatego jesteśmy gotowi wypracować indywidualne podejście do każdego Klienta i zaproponować rozwiązania najlepiej odpowiadające jego potrzebom.
Jeśli potrzebujesz niezawodnego drukarnia zajmująca się drukiem książek lub innych materiałów drukowanych wysoka jakość, skontaktuj się z nami. Jesteśmy gotowi pomóc Ci wcielić w życie Twoje najśmielsze pomysły i stworzyć produkty, które zachwycą Ciebie i Twoich klientów.
Zostaw komentarz