Dialogus scribens in libro elementum magni momenti est operis litterarii, quod adiuvat characteres et argumenta explicandi. Nihil citius libro quam malo dialogo corrumpere potest. Lectores oculos volvunt et librum tuum deserunt.

Dialogus fantasticus, ex alia parte, mores excolit, sensum praebet loci, contentionem et affectum gignit, et adiuvat ut insidias deinceps moveant.

Ut adiuvet te dialogum scribendo, hic autem 21 communis scriptorum errata facient. Nec id ex proni ipsum communis errata video omni tempore.

DIALOGORUM SCRIPTORUM IN LIBRUM

1. sonat fortuitus. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Colloquia quotidiana non blandit. Multi ex iis constant verba filli contumacis ("um", "scis," "hoc" et "similis" metuenda) et repetitio ad rem perducta est.

Fortuitus colloquium quoque ex parvis sermonibus de rebus nihil curat, etiam tempestatem. Dialogus scribens, qui nimium sonat sicut mille colloquia cotidiana, tantum lectores ferebant.

"Cras pluviam eam audivi" dixit Cheryl.

“Scis, id quoque audivi,” Frank dixit.

"Um, umbellam nos stipant?" — Cheryl dixit.

“Hoc dico, si pluviam praesagium dicit, id faciendum censeo” Frank dixit.

Colloquium superius sonare potest sicut colloquium verum, sed legere non est iocum. Sonat etiam vulgare et filler verba facere ut inconcinnus videatur. Fac colloquium adiuvat ut fabulam deinceps moveat potius quam in praesagio ponat. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

2. utitur voce Auctoris

Cum tuus dialogus similius te sonet, auctor, quam mores, lector indicare potest.

Hoc genus dialogi nimis in - nasum facit ad lectorem, quo minus earum intentiones in sua natura detegantur.

Exempli gratia, character aliquis narrans quomodo sentiat (“ita iratus sum apud te”) non est tam excitans quam ostendens quomodo sentiat ingenium. Qui autem irascitur alicui, hoc potest ostendere alium interpellando, cum loquuntur vel respondendo solum in uno verbo sententiarum.

Verae voces tuae characterum luceant per suum colloquium, ut eorum intentiones magis naturaliter patefaciant.

3. EODEM CARACTERE. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Nemo librum legere vult ubi omnes characteres idem sonant. Colloquium, quo omnes iisdem exemplis et vocabulis orationis utitur, sine ulla mutatione vocis vel pronuntiationis verum, non interest.

"Dixi tibi me furere te," inquit.

"Adhuc non intellego" inquit.

Utraeque notae supra similem vocem monotonae habent cum nullo motu reali post quod dicunt. Ostende singularem personalitatem uniuscuiusque characteris cum voce propria pro singulis, sermonem habendo interesting et faciliorem reddens lectorem discernere quis est quis.

4. NECESSE MONOLOGUES 

Mores multa dicere habent, sed sine intermissione continuare non significant. Ingenii dialogus qui pergit ad paginam plusve intensior est quam lectorem studiosi manere.

“Exempli gratia, de hoc itinere non sum laetus. Nolo ibi Danny videre cum aliqua alia in brachio. Quomodo hoc agam? Cur non aliquis affectus meos inputat cum libri hoc iter? Una femina quadraginta annorum sum nuper nulla spe nova. Quomodo me sentire melius putavi cum Danny cum aliquo novo est, et ego solus totus hic sum? Scio te ibi etiam esse, Amy, sed age. Non idem et scis. solus sum totus. Solus ero semper. O quaeso ne me sic intuere. Scis quia solus moriar.

Ista non multum longa est, sed satis longum est ut si per paginam et dimidium pergat, lectorem ad huius vagationis characterem perdas.

Monologi in ludis operantur, sed non in nisl. Idem valet de monologiis internis. Nimia internumization est problema principale. Monologi cuiuslibet generis in actionem et sermonem rescindi debent.

5. DIALOGUS INTENTIO. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Colloquium sine aliqua intentione nuspiam ibit et satis vanum est ad fabulam tuam. Hoc genus dialogi etiam taedet legere. Punctum to point :

"Nice sella," Dave dixit.

"Gratias tibi ago," inquit Laura.

"Estne hoc novum?"

"Nemo. Multos annos eam emi."

Nemo curat quam bona sella est si nulla significatio post eam est. Secus esset si Davus sellam inspiceret eo consilio utendi in Laurae telo.

Hoc tensio et auxilium creabit deinceps fabulam, quae bonum dialogum facere debet.

6. DIALOGUS  NULLA ACTIO

Cum homines in colloquio loquuntur, stare plerumque non possunt. Fugiunt aut arma transmittunt, fortasse mentum attingunt aut e facie pilis penicillant.

Mores etiam sine motu loqui non debent. Non est naturalis vel interesting.

"Bonum est te videre," dixit Alex.

"Idem tibi" Gina dixit.

"Vis bona," dixit Alex.

"Sic es," inquit Gina.

Liquet Alex et Gina se in aliquandiu non vidisse, sed nihil actum est ostendere quomodo de hoc commercio sentiant. Solliciti sunt? Felix? Nescimus quia lingua eorum corpus nihil nobis refert.

Cum motum et actionem ad conversationem addideris, affectum et commercium cum characteribus tuis ostendere potes ut ad vitam vivant et eas amabiles efficias.

7. NO BETS. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Non solum pali in historia contentionem adiuvant, indolem etiam adiuvant aedificandi. Sine sudibus, nescimus quid velit vel quale velit efficere, ut vere eorum actiones vel sensum fabulae intelligere non possumus.

"Quid tu hic agis?" dixit mulier.

"Nescio," dixit vir.

- Sed cur nunc venis?

"Non sum plane certus."

Vir in dicto colloquio ad mulierem aliqua de causa ivisse debet, etsi non liquet quare. Licet mulier in historia non opus est scire quare homo venit ad visitandum, lector intentiones intelligat.

Cum clavi perspicui sunt, nos cum charactere coniungere possumus et eos fortasse ad id quod cupimus adiuvamus.

Memento: dialogum exercendo meliore persona adiuvabit. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

8. Nimia DIALECTS'

Dum magni momenti est dialecto venalicium uti ut ingenium tuum unicum adiuvet, personalitatem et curriculum suum ostendat, melius est eam non superabundare.

“Melius non putas me omnes te pascere,” inquit.

"Sed quisque ad cenam venit, Avia," dixit.

'Equos,' inquit, 'tene. "Tu melius cogitare de exitu ad cenam."

"Vos" nimis est in colloquio supra dicto, quod repetita fit et molesta. Ostende ethnicitatis tuae characterem per dialogum suum, sed parce uteris dialecto. Hoc intelliget lector sine necessitate.

9. EXPLICATIO "DIALOGUS". DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Etiam quaedam rerum notitiarum de moribus tuis, occasu, et argumento multae sunt, si vero nimium est, auditores tuos amittes. Totam backstory legere nemo vult. Explicabo id in pariatur velit videre.

Colloquium utens ad nimium informationes tuas cogat te fabulam narrare potius quam in scaena ostendere.

"Beth fuit amicus meus ab infantia. Procera et tenuis est pilis fuscis et numquam veretur vultu suo uti id quod cupit. Ad consilium, omnes pueri delirantes super vestem caeruleam gerebat. Illa semper cum omnibus levis est valde, et si te non amat, cave.

Omnia haec indicia in scena scripta sunt, et etiam in colloquio cum alio charactere adhibita, quam in unius explicatione.

Inveniens dulcem scripturae maculam satis ad informationem quam debes sine fastidio lectoris provocare, sed certe possibile est. Vias invenire in background informationes contexendi per totam fabulam potius quam totam simul fugamus.

10. non crede LECTOREM tuum

Cum dialogo uteris ad lectorem nimis informationem tradendam, omnia explicas sine fide sua ut id per se ipsum videris.

Commune exemplum est, cum character ad aliud refertur aliquid ex praeterito; "Claire, meministi quomodo e custodia evasimus."

Sane Claire illius temporis meminit, sed lector non. Narratio haec explicans (quae magni momenti videtur quod effugium e custodia implicat) vilis est narratio. Lector secreta, relationes et mores in suis praeteritis detegere vult, non per Auctoris fabulas.

11. ORIGINAL TAGS ORIGINAL USUS. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Dialogus tags potest esse captiosius. Dum agnoscunt qui loquitur, paulum redundans vel obnoxius esse possunt, si perperam adhibeantur. Hic illud est quod memini: Dialogus tags ordinatur ad miscendum cum textu. Lectorem voles intendere quod dicitur, non ipsum tag dialogum.

"Amia, insanis si hoc me censes facere," Sarah effudavit.

"Sed quidni?" Amy haustus.

Cum ad tags colloquii venit, eas simplices servare optimum est. Lignum traditum "dixit" potius quam partum cum tags quasi "exclamavit" vel "expressit". DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

12. INDICTUS DIALOGUS

Lector indicare potest cum scriptor clare dialogum suum numquam legit.

rusticitas sonat. Artificiosum sonat. Lector non credet quisquam homo tale aliquid dicere potuisse.

Legis opera tua clare adiuvat audis quid sonat, quam quod tibi videtur in capite tuo sonat.

"Semper putabam me amare te, sed cum viderem te nocte illa toto hoc tempore, intellexi me non idem sentire et spero me non odisse et spero te non esse. putes quod numquam te antea amavi, quia feci.

Est autem ista sententia nimis anhelans et verbosus. Cum dialogum tuum clare legeris, moras in quibus oportet esse, et lineas mundas et rectas esse.

13. CARACTERE NUMQUAM INTERMITTO. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

In vita, plerique inhumani sunt cum vicissim loqui.

Mores tui etiam in colloquio nimis urbani esse debent.

"Tanto gaudeo ille maior non est," inquit. "Terribilis erat."

"Non erat ille malus," inquit.

"Nonne malum erat?" Illa dixit. - Quomodo hoc dicis?

" Bene videtur."

- Ego te omnino non intellego.

Colloquium praedictum multo magis calefactum fuisset si in vita evenisset. Interlocutiones verisimiliter erunt quae vociferationes et inter se colloquentes involvunt. Ne timeas, mores tuos veros colores ostendere.

14. numquam silentio

Cum dialogum scribo, vim silentii non MINORIS.

Dum id quod aliquis dicit et quomodo dicunt interest, silentium potest esse aeque efficax ad rectum occasum. Cum silentium non adhibetur, cum opus sit, sermonem supervacuum hortari potest vel nimium cito largiri.

"Numquam amasti me," inquit.

At ille dixit : Etiam.

"Sed quid tunc fecisti quod fecisti?"

"Me paenitet."

The "egi" line above is vain. Multo melius, si homo nihil respondit, sed aliquid fecit .

Relinquens quae tacentur magna est via ad difficiles affectiones accedere, quin sermonem insulsum et artificiosum facit.

15. SERMO USUS. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Saepe sentimus dialogum uti melius esse quam summatim, quod eam sententiam scaenam ponere adiuvat. Hoc verum est, sed non tantum dialogo utendi causa. Dialogus rem aliam quam iustam adhibet ut scenam adhibeat;

“Mamma, meministi quomodo ad litus venimus cum puer eram? Et arenam adepto in oculo meo?"

"Memoro."

"Semper cogitare de illo cum ad litus."

Superius dialogus brevi sententia complecti potuit dum indoles in litore oculi confricaretur. Cum dialogus insidias non promovet aut aliquam realem intelligentiam in characteribus praebet, summatim melius operari potest - si id omnino opus est.

16.  DIALOGUS NIMIS conatur. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Ut scriptores, penitus aestimamus linguam scriptam, quam ob rem id agimus. Et dum narrationem prosam de magnis eius versibus litteratis et poeticis aestimamus, honestum esse debemus: plerique in colloquiis non ita loquuntur.

"Quia iustus sum simplex, Maddie. Desidero niveos crinitos montes brumali die. Caelum, nubibus clarum, est ovum Robini caeruleum. Manus meas calefieri volo, sed ignis qui crepitat in angulo chalcitidis calidi, quid de te?

Fac ne nimis durum sit ad canendum nimis litteratum cum dialogum pro characteribus scribens. Relinque fabulam in novo tuo, et litterarum artes luceant in describendo loco vel affectui potius quam in colloquio.

17.  SINE VIGILO quam vera loquuntur

Si dialogum scripseris quo modo sanum esse putas, pro observationibus actualibus uteris, iniuriam facis. Mirari potes quod audis. Verbi gratia, homines plerumque non nominatim se vocant cum loquendo;

"putavi nos amicos esse optimos Sara," dixit Sammy.

"Ita erras, Sammy," Sara dixit.

Inspiratus sedendo in theatro possidebit et audiendo alios colloqui inter se. Simili voce vel more aliquorum in vita tua utere ut inspirationem ducas ad characterem in scribendo.

18. LECTIO PECUNIA LIBRORUM. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Scriptor es, ut iam nosti quam sit magnae lectionis artificii tuae. Sed si libros non legistis qui scribendi genus inspirare vis ut consequi velis, libros malos legis es. Si fictionem adultam scribes, verisimile non vis legere " Et cogitare me vidisse in Vico Moro by Dr. Seuss (nisi id legas puero tuo ante lectum);

“Desine tam barbaras fabulas dicere. Minnows in cete convertens prohibere ".

Conare opera magnorum legere sicut Toni Morrison et John Steinbeck ad inspirationem in scribendo bono dialogo. Fac ut etiam in tuo genere libros legere videas quomodo auctores editi id fecerint et utantur ut cibus ad proprium opus tuum.

19. ADVORTO VINCULA ET SANGA

Si verbis frigidissimis in via uteris, scriptura tua iam paucis annis visa erit.

" Ardet," dixit Maria.

Male dixit Abraham.

"Tu es frigidissima," Maria dixit.

"Scio," dixit Abraham. "Et noli esse salsus circa eam."

Nimis multae recentiores notae, sicut in novissima iPhone, tabula vel cryptocurrentia, nec operantur. Si vis novam tuam esse sine tempore, ut lector tuus ad praeteritum iterum atque iterum reverti possit, optimum est recentem fundam ac notationes ad minimum custodire.

20. DIALOGUS NON- PERSONALZATIO. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

Bonum est dialogum scribere qui familiarem sentit: dialogum regionalem.

Sine ea, characteres graciles et ficti videntur quia dialogum non habent qui suum subiectum coniungit.

Exempli gratia, mulier Londino nomine "dapper" uti potest ad describendum virum valde ornatum, cum mulier ex America dicere posset virum "pulcher" videri.

Moresmos vel idiomata quaedam includere vis, quae auxilium praebeant qui tuae notae sint et unde sint. Iustus non superabundare.

21. Nihil mutandum in voce. DIALOGI SCRIPTI IN LIBRUM.

In vita nulla duae voces idem sonant in quodam colloquio. Dialogos in historia idem sonare non debet.

Sine ulla vocis mutatione, nulla est innaturalis differentia voluminis, picis, vel velocitatis. Exempli causa, lector nesciat colloquium esse tempus vel motus sine mutatione vocis;

“Dixisse te putabam hoc extremum tempus quod te furtum caperemus” inquit.

- Dolemus, non volui, modo accidit? Illa dixit.

"Num ita factum est?" Dixit. "Quomodo furatus es $ 10 de comitatu?"

"Non potui," inquit. "Ego vere opus pecuniam. Paenitet."

-Estisne paenitet? Dixit. - Num omnes dicere potes? Ecquid doles?

"Etiam."

Colloquium superius in vocibus ullius characterum mutato caret, faciens quod scaena cogens non valde excitatur. Mutata vox adiuvat lectorem ad intellegendum aliquid evenire in charactere vel in scaena quae nondum explicata est, ut avide convertat paginam ad videndum quid deinde fiat.

Typographia АЗБУКА

Domus Typographiae ABC offert officia productionis libri professionalis. Parati sumus adiuvare vos ad effectum deducendi aliqua incepta related to excudendi libros, from layout and layout to printing and binding.

Hic sunt quaedam officia quae libro faciendo providemus:

  1. Vestibulum at arcu quam. Consiliarii nostri periti consilium attractivum pro libro tuo secundum votum tuum creare possunt.
  2. Sigillum. Plurimis modernis instrumentis et materiae qualitate utimur ad imprimendos libros cuiuslibet magnitudinis et multiplicitatis. Libros color vel niger et albus imprimere possumus variant de generibus chartarum et cum diversis generibus ligaturae.
  3. Obligatio. Varias ligandi rationes offerimus.
  4. Probandi et emendendi. Manipulus noster editorum professionalium et probationes adiuvet te ut liber tuus liber erroris sit et in signis litteratis optimis occurrat.
  5. Operculum design. Unicum creare possumus cover design for your bookquee notabiliter librum tuum vendunt.
  6. Productio materiae praesentandi. Possumus adiuvare vos creare varias praesentationis materias.

Commissi sumus ut operas efficiendi libri qualitatem praestantes provideamus ac spondemus ut liber tuus in tempore et ad signa summa imprimatur. optimum signa. Contactus nos ut plura reperias quomodo librum tuum producere possimus.

Cyberpunk design. Omnia scire umquam volui de hoc consilio
Apicibus operandi apud Illustrator. Nam designatores interretiales qui potius Photoshop
Publicus effectus. Quid fieri potest et non potest?
Operculum design. 
Negotium citat. CI quotes quod te movere

FAQ. Dialogos scriptos.

  1. Quomodo dialogos naturales et credibiles facere?

    • Audi quomodo homines in vita reali loquantur et conentur naturam communicationis importare. Variis phrasibus specificis unicuique indoli utere ac vitare nimis formales.

  2. Quomodo unumquemque dicendi genus pro singulis characteribus creare?

    • Attende ad unique mores cuiusque mores. Personam suam cogita per tuam electionem verborum, verborum, sonorum, sonorum et communicationis.

  3. Quomodo motus per dialogos deferat?

    • Descriptivis verbis utere et verbis, quae characteri affectioni congruit. Eorum gestus, vultus et voces describere ut lector melius percipere possit motus tactus colloquii.

  4. An diu in dialogis monologi vitandi sint?

    • Longi monologi efficere possunt modo, dum rhythmum dialogi non perturbant et proposita scaenae inserviunt. Sed in pluribus, colloquia dynamica et confligere conantur.

  5. Quomodo dialogo utendum est ad explicandas insidias?

    • Dialogus non solum informationes, sed etiam insidias promovere debet. Elementa certaminum, innuimus, et adumbrationem ad lectoris attentionem includunt.

  6. Quomodo dialogos procedendi in diversis generibus litterarum?

    • Stylus dialogus variari potest secundum genus. Exempli causa, narratio detectiva intenso ac informativo saepe utitur dialogo, dum phantasia nova ludere potest cum lingua et formas communicationis singulares creare.

  7. Quomodo vitare redundans tag dialogicus "dixit/dixit"?

    • Alternis verbis utendum est dialogo ut "respondit/dixit", "exclamavit/exclamavit", vel omnino omittit si patet quis ex contextu loquitur.

  8. Quomodo dialogos recensere?

    • Dialogos paulisper relinquite, ad eos deinde cum novo prospectu revertamur. Compesce illos ad naturalem, logicam et rhythmum. Fac ut serviant tuo proposito.

Dialogus magni ponderis partes agit in processu litterario, adiuvans ingenia evolvere, passiones importare et insidias manifestare. Accipe tempus et cura ut eas condat et emendes ut scribendo vividiorem et confligant tuam.