Vertelling in de eerste persoon

Vertelling in de eerste persoon is een literair apparaat waarbij het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een van de personages, met behulp van de voornaamwoorden 'ik', 'mijn', 'mij'. Dit betekent dat de verteller betrokken is bij de gebeurtenissen waarover hij spreekt en zijn gedachten, gevoelens en percepties deelt over wat er gebeurt.

Voordelen van vertelling in de eerste persoon zijn onder meer:

1. Intimiteit en identiteit: De lezer kan de innerlijke wereld van de verteller beter begrijpen, waardoor een nauwere band met het personage ontstaat.
2. Stemauthenticiteit: Door de vertelling in de eerste persoon kan de auteur een unieke stem en vertelstijl voor het personage creëren.
3. Emotionele diepte: De lezer krijgt direct toegang tot de emoties en ervaringen van de verteller, waardoor het verhaal emotioneler en tastbaarder kan worden.
4. Gemak voor het maken van raadsels: De verteller kan informatie voor de lezer verbergen, waardoor spanning en mysterie ontstaat.
5. Flexibiliteit in structuur: Vertelling in de eerste persoon stelt de auteur in staat te spelen met de chronologie van gebeurtenissen en de lezer beperkte of bevooroordeelde informatie te bieden.

Er zijn echter ook beperkingen aan deze techniek, zoals een beperkt overzicht van gebeurtenissen en personages, evenals mogelijke vervormingen van de werkelijkheid door de percepties van de verteller. Afhankelijk van de taak en stijl kan een vertelling in de eerste persoon een krachtig middel tot literaire expressie zijn.

Pluspunten. Vertelling in de eerste persoon.

Vertelling in de eerste persoon. Dit voegt een niveau van realisme toe.

Een van de voordelen van schrijven in de ik-persoon is dat je verhaal meteen minder als een verhaal klinkt en meer als een verhaal memoires. Als uw verteller voornaamwoorden als ‘ik’ en ‘wij’ gebruikt, zal uw verhaal geloofwaardiger zijn, zelfs als uw verteller toegeeft dat zijn geheugen mogelijk gebrekkig is. Denk eens aan de eerste zin van Kurt Vonnegut "Slachthuis-Vijf" : “Dit is allemaal min of meer gebeurd.”

Je kunt diepte en complexiteit toevoegen door een onbetrouwbare verteller te gebruiken.

Een van de meest interessante aspecten van schrijven in de ik-persoon is de mogelijkheid om een ​​onbetrouwbare verteller te gebruiken. Een onbetrouwbare verteller is een verteller waarvan het publiek weet of vermoedt dat hij onbetrouwbaar is. Hierdoor kunnen lezers zich afvragen hoeveel van het verhaal waar is en hoeveel een leugen is (zoals het geval is bij veel thrillers) of eenvoudigweg het product is van iemand die de feiten niet kan kennen.

Dit kan het verhaal veel interessanter maken dan wanneer de verteller simpelweg de waarheid zou vertellen. Bijvoorbeeld: 'Bloemen voor Algernon' wordt verteld door een verteller wiens intelligentie gedurende het verhaal fluctueert, waardoor duidelijk wordt dat hij vaak niet begrijpt wat er gebeurt, wat tot dramatische ironie kan leiden.

Vertelling in de eerste persoon. Je kunt de lezers onderdompelen in de psychologie van je verteller.

Karakter is koning als het gaat om het vertellen van verhalen. Je kunt het meest ingewikkelde plot en de strakste structuur ter wereld hebben, maar als dat het geval is,... verhalen missen herkenbare 3D-personages , het maakt de lezers niets uit.

Met een vertelling in de eerste persoon heb je een veel grotere kans om je lezers te geven wat ze willen, door het hele verhaal in handen van je verteller te leggen.

De roman bijvoorbeeld Drakentemmer "

Wandelen is een onaangename bezigheid. Dit is een waanzinnige perversie van dat elegante en beschaafde instituut dat bekend staat als wandelen. De uitdrukking ‘gaan wandelen’ verwijst naar een aangename wandeling over verharde wegen met vrienden of familie. Je kunt zelfs met romantische interesse je hand vasthouden onder de maan. (Dit is mij nog nooit overkomen, maar er is mij verteld dat het gebeurt.) Aan de andere kant houdt 'gaan kamperen' in dat je met een zware rugzak kilometerslang over ruig terrein moet sjouwen met enthousiaste natuurliefhebbers die zich verplicht voelen om aan te geven hoe alles werkt. Mooi. is.

Als ik kon schrijven het boek in de derde persoon zou deze passage dialoog nodig hebben gehad en zou ongemakkelijk en minder grappig zijn geweest.

Het is goed voor de stem.

Lezers houden van auteurs met een sterke schrijfstem. En hoewel u misschien in een krachtige derde persoonsstem schrijft (bijv. "Weg "of «1984» ), is het veel gemakkelijker om een ​​stemverhaal uit de eerste persoon te vertellen. Hier is een voorbeeld uit het boek " Diefstal van Gazun" .

Maar toen keek ze naar mij. En mijn maag. Hij deed hetzelfde als mijn maag elke keer als Margot Higginbottom naar me kijkt, en me in niet mis te verstane bewoordingen liet weten dat hij buitengewoon ongelukkig is met de huidige situatie. En het was voor mij heel moeilijk om na te denken. Dus in plaats van te zeggen: 'Ik vind je zo mooi', of iets dergelijks, zei ik tegen haar: 'Ik vind je hoofd leuk.'

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als een gigantische sukkel zoals ik naar je toe zou lopen en eruit flapte: "Ik vind je hoofd leuk", dan zou het je vergeven zijn als je verwachtte dat mijn vervolg zou zijn: "Het ziet er goed uit." op mijn plank.

Vertelling in de eerste persoon. Dit is geweldig voor humor.

Enkele van de grappigste boeken ooit geschreven, zoals ' The Hitchhiker's Guide to the Galaxy" , geschreven in de derde persoon. Het eenvoudigste ding kan ervoor zorgen dat uw verteller zich een grappig moment herinnert of hem op humoristische wijze laat nadenken. Dit komt uit een boek "Superverliezers" .

Als de naam van deze jongen Jonathan zou zijn, weet ik zeker dat hij zou worden beschouwd als een mooi voorbeeld van de Amerikaanse jeugd. Maar Bdonathan? Dit is een kind dat voorbestemd is om zijn badkamermuren te beschilderen met slecht weergegeven afbeeldingen van stoute mannendingen.

De valkuilen van het vertellen in de eerste persoon.

Hoewel het zijn voordelen heeft, kan een verhaal uit de eerste persoon ook enkele valkuilen met zich meebrengen waar een schrijver zich bewust van moet zijn:

1. Beperkt perspectief:

   • Het personage dat de verteller is, heeft mogelijk een beperkt zicht op gebeurtenissen en personages. Dit kan het plotoverzicht verkleinen en de lezers in het ongewisse laten over andere aspecten van het verhaal.

2. Vertelling in de eerste persoon. Subjectiviteit en vooringenomenheid:

   • De verteller kan bevooroordeeld of subjectief zijn, en zijn perceptie van gebeurtenissen kan verschillen van de objectieve werkelijkheid. Dit is belangrijk om rekening mee te houden bij het creëren van dynamische karakters en plots.

3. Moeilijkheden met het onthullen van karakters:

   • In een ik-personageverhaal kan het moeilijker zijn om andere personages effectief te ontwikkelen, omdat de verteller zich primair op zijn eigen gedachten en ervaringen concentreert.

4. Vertelling in de eerste persoon. Te veel "ik"'s:

   • Overdreven gebruik van het voornaamwoord ‘ik’ kan voor de lezer eentonig of afleidend worden. De auteur moet streven naar afwisseling en overmatige herhaling vermijden.

5. Onthullende plotgeheimen:

   • De verteller kan per ongeluk of opzettelijk belangrijke plotgeheimen onthullen, waardoor gebeurtenissen van tevoren worden onthuld en de spanning wordt verminderd.

6. Vertelling in de eerste persoon. Risico op vermoeidheid van de lezer:

   • In sommige gevallen, vooral bij een lang verhaal uit de eerste persoon, kan de lezer zich vervelen met hetzelfde soort perspectief.

7. Ontoereikende motivatie van de verteller:

   • De auteur moet de motivatie van de verteller zorgvuldig overwegen. Als zijn acties of reacties niet overtuigend zijn, kan dit de authenticiteit van het verhaal aantasten.

8. Verlies van objectiviteit:

   • De verteller kan zijn objectiviteit verliezen, vooral als zijn eigen vooroordelen en emoties een te centrale rol spelen in het verhaal.

Succesvol vertellen in de eerste persoon vereist een zorgvuldige afweging van deze aspecten en een zorgvuldig beheer van het persoonlijke perspectief om boeiende, kwaliteitsvolle teksten te creëren.

 

FAQ. Vertelling in de eerste persoon.

1. Wat is een verhaal in de eerste persoon?

   • Antwoord: Vertelling in de eerste persoon is een literair apparaat waarbij het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een van de personages, met behulp van de voornaamwoorden 'ik', 'mijn', 'mij'.

2. Wat zijn de voordelen van een verhaal in de eerste persoon?

   • Antwoord: Deze techniek zorgt voor intimiteit met het personage en creëert authenticiteit. голоса, stelt je in staat dieper in de emotionele wereld van de verteller te duiken en unieke stijlen en stemmen van personages te creëren.

3. Wat zijn de beperkingen van het gebruik van verhalen uit de eerste persoon?

   • Antwoord: Beperkingen kunnen zijn: een beperkt perspectief, de subjectiviteit van de verteller, moeilijkheden bij het ontwikkelen van andere karakters en mogelijke vooroordelen.

4. Hoe vermijd je monotonie bij het gebruik van het voornaamwoord ‘ik’?

   • Antwoord: Varieer in uw zinsstructuur, gebruik synoniemen, inleidende zinnen en andere stilistische middelen om overmatige herhaling te voorkomen.

5. Kunnen verhalen uit de eerste persoon in verschillende genres worden gebruikt?

   • Antwoord: Ja, verhalen uit de eerste persoon kunnen in verschillende genres worden gebruikt, waaronder romans, korte verhalen, memoires, mysteries en meer.

6. Hoe houd je de spanning vast als je het in de eerste persoon vertelt?

   • Antwoord: Gebruik bekwame plotbewegingen, onthul belangrijke geheimen niet meteen, creëer raadsels en dramatische momenten.

7. Welke risico’s zijn verbonden aan de subjectiviteit van de verteller?

   • Antwoord: De verteller kan de gebeurtenissen verdraaien vanwege zijn vooroordelen, waardoor zijn mening bevooroordeeld kan worden.

8. Hoe kies je een motivatie voor een verhalenverteller?

   • Antwoord: Motivatie moet overtuigend zijn en consistent zijn met het karakter van de verteller, zodat zijn acties en reacties geloofwaardig zijn.

9. Kan de verteller meer weten dan de lezer?

   • Antwoord: Ja, de verteller heeft mogelijk een kennisvoordeel, en deze techniek kan worden gebruikt om spanning of een dramatisch effect te creëren.

10. Hoe behoud je de dynamiek in een ik-personageverhaal?

• Antwoord: Gebruik dialoog, zelfreflectie en veranderingen in tempo en zinsstructuur om dynamiek te creëren.

Deze vragen en antwoorden kunnen schrijvers en lezers helpen de kenmerken en mogelijkheden van storytelling in de eerste persoon beter te begrijpen.

abc