Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή; Η ανάλυση στην πλοκή ενός έργου μυθοπλασίας αναφέρεται στις τελευταίες στιγμές της ιστορίας - τις τελευταίες σκηνές και τον αναστεναγμό ανακούφισης μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό είναι το τελικό στάδιο στο αφηγηματικό τόξο της πυραμίδας του Freytag, μετά την έκθεση, τη δράση ανόδου, την κορύφωση και τη δράση πτώσης.
Φυσικά, όλα τα βιβλία τελειώνουν, αλλά η κατάργηση παρέχει σκόπιμα κάποιο βαθμό κλεισίματος και εκπληρώνει τις υποσχέσεις του συγγραφέα στον αναγνώστη. Εάν χρησιμοποιήσετε μια δομή τριών πράξεων για να γράψετε μια κορύφωση και, στη συνέχεια, πηδήξετε αμέσως 50 χρόνια στο μέλλον για να δείτε λεπτομερώς μια εντελώς νέα πλοκή, μόνο για να καταλήξετε σε ένα ξαφνικό cliffhanger - λοιπόν, μια ανάλυση που δεν υπάρχει.
Έχοντας αυτό κατά νου, μπορούμε να δούμε το ψήφισμα σε δράση όταν οι Καπουλέτες και οι Μόνταγες βρουν τα πτώματα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, συνειδητοποιήσουν πώς οι πράξεις τους συνέβαλαν στην τραγωδία που ακολούθησε και αποφασίσουν να προσπαθήσουν να κάνουν ειρήνη. Ή ο Nick Carraway, ο οποίος προσπαθεί ανεπιτυχώς να σχεδιάσει την κηδεία του Gatsby και στη συνέχεια σκέφτεται το καλοκαίρι του στο West Egg με μια από τις πιο αναφερόμενες γραμμές κλεισίματος στη λογοτεχνία: «Έτσι νικήσαμε, βάρκες ενάντια στην παλίρροια, επιστρέφοντας πάντα στο παρελθόν».
Εντάξει, τώρα που όλοι ξέρουμε πώς να ορίζουμε λύση , ας αρχίσουμε να το γράφουμε.
Πώς να γράψετε μια κατάθεση;
Δεδομένου ότι όλες οι ιστορίες πρέπει να τελειώσουν κάποια στιγμή, η ανάλυση είναι καθολική για κάθε δομή ιστορίας. Οι μεμονωμένοι αναγνώστες θα έχουν φυσικά τον δικό τους ορισμό για ένα "ικανοποιητικό τέλος", αλλά συνήθως συνδυάζει την αίσθηση ότι έχετε καταλήξει σε ένα φυσικό συμπέρασμα και μια θλιβερή ελπίδα ότι και εσείς μπορεί να μάθετε τι θα ακολουθήσει. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε κατά νου όταν γράφετε την απόφασή σας για να επιτύχετε και τα δύο αυτά συναισθήματα.
Πυροβολήστε όλα τα φανταστικά σας «όπλα». Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει για το «Όπλο του Τσέχοφ» - τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο αν ενημερώσετε τους αναγνώστες ότι κάτι έχει σημασία, θα πρέπει τελικά να εξηγήσετε το γιατί. Έτσι, ένα ανεκπλήρωτο όπλο είναι μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει τώρα να επιστρέψετε στο μυθιστόρημά σας, να γράψετε κάθε υπόσχεση που δώσατε στους αναγνώστες σας και στη συνέχεια να ρίξετε εξηγήσεις στην κατάθεση. Το τέλος της ιστορίας είναι εκεί που πρέπει να ολοκληρώσετε σημαντικό Οι υποσχέσεις που δίνετε στους αναγνώστες είναι αυτές που θα ενισχύσουν την κατανόησή τους για την ιστορία. Εάν έχετε πολλά άλλα μικροσκοπικά όπλα που δεν έχετε πυροβολήσει ακόμα λόγω της αποσύνδεσης, αυτό πιθανώς σημαίνει ότι πρέπει να τα αφαιρέσετε.
Ωστόσο, δεν χρειάζεται να υπερεκτιμάτε τα πάντα. Αυτό μας φέρνει στο επόμενο σημείο...
Δέστε τις χαλαρές άκρες — ως επί το πλείστον.
Ορισμένα είδη προτείνουν ένα ιδιαίτερο τέλος στην ιστορία. Τα ρομαντικά μυθιστορήματα, για παράδειγμα, συνήθως τελειώνουν με ένα "Happily Ever After" όπου όλα τα υπόλοιπα ζητήματα επιλύονται και έχουμε πλήρη κατανόηση του χαρακτήρες και τους ζωή στο μέλλον.
Τα αστυνομικά μυθιστορήματα τείνουν επίσης να δένουν τα περισσότερα από τα χαλαρά άκρα - ή τουλάχιστον όλα αυτά που σχετίζονται με το μυστήριο. Το αφηγηματικό τόξο συνήθως φτάνει στο αποκορύφωμά του όταν οι κορυφαίες ενδείξεις που είναι διάσπαρτες σε όλη την ιστορία ξαφνικά χτυπούν μαζί με τη μορφή ενός ντετέκτιβ και εντοπίζουν τον ένοχο. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της επίλυσης, οι άλλοι κύριοι χαρακτήρες μαζεύονται συχνά γύρω, ώστε ο ντετέκτιβ να μπορεί να εξηγήσει σε αυτούς (και στους αναγνώστες) πώς έλυσαν την υπόθεση και έδεσαν τα άκρα.
Ενώ ορισμένες ιστορίες που τελειώνουν με όλα τα νήματα τους τυλιγμένα σε ένα τόξο μπορεί να είναι ικανοποιητικές, μερικές φορές μπορεί να αισθάνονται λίγο επινοημένες και να απομακρύνουν τους αναγνώστες από την ιστορία. Αν δεν γράφετε ένα βιβλίο που χρειάζεται συγκεκριμένα να λύσει όλο το σασπένς του, ίσως είναι καλύτερα να γράψετε μια απόφαση που φτάνει στο παραπάνω σημείο της εκπλήρωσης υποσχέσεων, αλλά εξακολουθεί να αφήνει μερικές άλυτες ερωτήσεις στο μυαλό των χαρακτήρων - κάτι που μοιάζει σαν υπάρχουν περισσότερα να ειπωθούν.
Αφήστε κάτι στον αέρα. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Στο μυθιστόρημα "Το σφάλμα στα αστέρια μας" ο κύριος χαρακτήρας Hazel Grace μιλά για το αγαπημένο της βιβλίο, ένα έργο φαντασίας που ονομάζεται "Αυτοκρατορική ασθένεια" . Αποδεικνύεται ότι το βιβλίο τελειώνει στη μέση της πρότασης και οι τύχες των χαρακτήρων μένουν σε κενό.
Η Hazel διαβάζει το The Imperial Malady - και μάλλον απογοητεύεται από το ανοιχτό τέλος του (εικόνα: 20th Century Fox)
Το απότομο τέλος δίνει στη Χέιζελ μια παύση και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ανορθόδοξο συμπέρασμα έχει σκοπό να αντανακλά την αβεβαιότητα του θανάτου.
Αυτός είναι ένας ακραίος τρόπος για να αφήσετε επίμονες ερωτήσεις στο μυαλό των αναγνωστών σας που σίγουρα θα απογοητεύσουν πολλούς από αυτούς.
Ωστόσο, αν θέλετε οι αναγνώστες να σκεφτούν την ιστορία σας μετά τις τελευταίες λέξεις, θα πρέπει να τελειώσετε το μυθιστόρημα με τρόπο που να υποδηλώνει ότι η ζωή των χαρακτήρων θα συνεχιστεί. Μπορείτε να το κάνετε αυτό ρυθμίζοντας πιθανά μελλοντικά συμβάντα ή δείχνοντας ότι ενώ επιλύονται τα μεγάλα τόξα, υπάρχουν μικρές διενέξεις που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Αυτά είναι τα είδη των καταλήξεων που αφήνουν τους αναγνώστες να θέλουν να μάθουν τι άλλο πρόκειται να ακολουθήσει.
Δώστε έμφαση στο θέμα. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Πολλοί μύθοι όπως π.χ "Χελώνα" και "Μαλλιά" Αίσωπος, τελειώστε με τη διατύπωση ενός ηθικού: «Οι αγώνες δεν ακολουθούν πάντα το παράδειγμα της νηστείας».
Δεν χρειάζεται όλα τα βιβλία να αναφέρουν ρητά το θέμα τους στο τέλος.
Αν δεν γράφετε μια ανθολογία παραβολών, πιθανότατα δεν θέλετε να ταΐσετε με το κουτάλι τους αναγνώστες σας με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, η κατάθεση μπορεί να είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να δώσετε μια τελική, λεπτή υπόδειξη σχετικά με το θέμα ή τα κίνητρα του μυθιστορήματός σας. Απλώς βεβαιωθείτε ότι δεν είστε επαναλαμβανόμενοι ή σκληροί. Αντίθετα, προσφέρετε μια εικόνα που δίνει στους αναγνώστες μια τελευταία σκέψη για να συλλογιστούν.
Αυτές είναι οι βασικές λειτουργίες μιας ανάλυσης και αν μπορείτε να συμπεριλάβετε αυτά τα στοιχεία στο τέλος της ιστορίας σας, οι αναγνώστες είναι βέβαιο ότι θα κλείσουν το βιβλίο σας με έναν ικανοποιημένο αναστεναγμό. Αυτό που ακολουθεί είναι μερικές συμβουλές μπόνους που πρέπει να θυμάστε και παγίδες που πρέπει να αποφύγετε.
Πρόσθετες συμβουλές
ΠΡΕΠΕΙ... να δείξει τα αποτελέσματα του εσωτερικού ταξιδιού ενός χαρακτήρα
Τα περισσότερα μυθιστορήματα έχουν κάποιου είδους χαρακτήρα έναντι σύγκρουσης εαυτού - είτε αυτό αρχηγός μια σύγκρουση ιστορίας, όπως με την κυρία Ντάλογουεϊ, ή μια υποσύγκρουση που αντανακλά την εξωτερική σύγκρουση του χαρακτήρα. Είναι η εσωτερική τους σύγκρουση που οδηγεί το τόξο του χαρακτήρα - το εσωτερικό ταξίδι που εκτυλίσσεται καθώς η ιστορία εξελίσσεται.
Ακριβώς όπως μια ιστορία φτάνει στο αποκορύφωμα, το ίδιο συμβαίνει και με ένα τόξο χαρακτήρων. Ως εκ τούτου, οι αναγνώστες θα θέλουν να μάθουν τι αντίκτυπο είχε η κορύφωση στον χαρακτήρα και στο ταξίδι του. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την επίλυση και πρέπει να καταλάβουμε πώς τους επηρέασαν τα γεγονότα της ιστορίας.
ΜΗ... αποθηκεύσετε την πλοκή/τους χαρακτήρες σας. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Σειρά ανεπιτυχής γεγονότα γνωστός για την υπερβολή και την παρωδία χαρακτήρων και γκάφες. Το πρώτο μέρος της σειράς τελειώνει με τον αντίπαλο - τον Κόμη Όλαφ - να δραπετεύει από τη σύλληψη όταν ένας από τους συνεργάτες του απλά σβήνει τα φώτα για να μπορέσει ο Όλαφ να δραπετεύσει.
Ενώ ο συγγραφέας Lemony Snicket παρουσιάζει αυτό το τέλος στους αναγνώστες με αυτογνωσία και γλωσσολαλιά, ένα τέτοιο τέλος θα ήταν ένα παράδειγμα μπάτσου ενός συγγραφέα: ένα ψήφισμα που υπονομεύει ολόκληρη την προηγούμενη πλοκή και ανάπτυξη χαρακτήρα.
Οι δικαιολογίες των συγγραφέων συνήθως περιλαμβάνουν μια επινοημένη, απίθανη επίλυση της σύγκρουσης που δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη ιστορία.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ...δείξε μην πεις
Είναι ένα πράγμα να φτιάξεις μια λίστα ντετέκτιβ με όλες τις ενδείξεις και να αποκλείσεις όλους τους ύποπτους στο τέλος του μυθιστορήματος. Αλλά τα περισσότερα μυθιστορήματα δεν χρειάζεται να τελειώνουν με μια μεγάλη ομιλία που εξηγεί κάθε πτυχή της ιστορίας. Ένα πολύ πιο συναρπαστικό τέλος είναι αυτό που δείχνει την κατάλληλη ανάλυση αντί να τη δηλώνει. Ρίξτε μια ματιά στον νέο μας οδηγό για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το πώς να συμμορφώνεστε με τον κανόνα "Δείξε, μην το πεις".
ΜΗΝ... ξεχάσεις να εκτονώσεις την ένταση. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Οι συγγραφείς γράφουν την ιστορία και οι αναγνώστες απλώς οδηγούν μαζί, σωστά; Λανθασμένος. Όταν μια ιστορία γράφεται καλά, οι αναγνώστες γίνονται επενδυμένοι συμμετέχοντες στο ταξίδι που ξετυλίγεται η ιστορία σας. Αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες μιας ανάλυσης: να δώσετε στους αναγνώστες σας την ευκαιρία να αναπνεύσουν μετά την κορύφωση και να δουν τη θέα από την κορυφή του βουνού που μόλις ανέβηκαν.
ΠΡΕΠΕΙ... σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε το να κόβει την ανάσα
Το «Gone Girl» ολοκληρώθηκε με ένα συγκλονιστικό τέλος που άφησε πολλούς αναγνώστες δυσαρεστημένους.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό από το να διαβάζεις εκατοντάδες σελίδες ιστορίας μόνο για να διαπιστώσεις ότι είναι εντελώς ανοιχτό. Κι όμως δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από το να ξεκινάς το δεύτερο ή το τρίτο βιβλίο της σειράς, περιμένοντας με ανυπομονησία απαντήσεις που δεν έδινε το προηγούμενο βιβλίο.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εκτός και αν γράφετε μια σειρά, θα πρέπει να προσεγγίζετε τους cliffhangers με προσοχή. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το να τελειώνεις ένα μυθιστόρημα λόγω μιας ξαφνικής ανατροπής της πλοκής ή χωρίς καμία αίσθηση επίλυσης σημαίνει ότι προδίδει την εμπιστοσύνη των αναγνωστών. Επομένως, εάν το αυτόνομο μυθιστόρημά σας πρέπει απλώς να τελειώσει σε έναν απότομο βράχο, βεβαιωθείτε ότι έχετε βάλει τις κατάλληλες βάσεις και προαναγγέλλετε την ιστορία, έτσι ώστε οι αναγνώστες να παραμείνουν απρόσεκτοι - αλλά μην αφήνετε την αίσθηση ότι το χαλί σκουπίζεται από κάτω τους. Με άλλα λόγια, το cliffhanger σας θα πρέπει να κάνει τους αναγνώστες να σκεφτούν, όχι να φοβηθούν.
Παραδείγματα αποσύνδεσης. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Διαβάστε παρακάτω για παραδείγματα αναλύσεων από διάσημα μυθιστορήματα που χτυπούν όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλογραμμένης ανάλυσης, αλλά προειδοποιήστε: τα spoilers μπροστά.
Δολοφονία στο Orient Express Αγκάθα Κρίστι
Αν και το τέλος αυτού του κλασικού αστυνομικού μυθιστορήματος απαντά σε όλα τα υλικοτεχνικά ερωτήματα σχετικά με το πώς σκοτώθηκε ο Cassetti, το ψήφισμα " Δολοφονίες στο Orient Express δεν τελειώνει σε μια νότα πλήρους ανάλυσης. Τελειώνει με μια συζήτηση για την ηθική: ποιος πρέπει να καταδικαστεί για αυτό το έγκλημα; Τελικά, αν και ο Πουαρό πιστεύει ότι ο φόνος ήταν δικαιολογημένος, το ερώτημα εξακολουθεί να κρέμεται στον αέρα: είναι ο νόμος απόλυτος; Και αν όχι, πού σβήνει; Ο Πουαρό δεν φαίνεται να καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που τελικά ικανοποιεί πλήρως αυτά τα ηθικά διλήμματα. Επομένως, ακόμα κι αν το μυστήριο τελειώσει, το μυθιστόρημα τελειώνει με μια έλλειψη, επιτρέποντάς μας να αναλογιστούμε τα θέματά του.
Σκότωσε ένα κοροϊδευτικό ποντίκι , Χάρπερ Λι. Ποια είναι η κατάργηση στην πλοκή;
Η κατάργηση του To Kill a Mockingbird ολοκληρώνει την ανάπτυξη των χαρακτήρων του Scout στο μυθιστόρημα (εικόνα: Universal Pictures).
Μερικές φορές η κατάργηση επικαλύπτεται με την κορύφωση ως ένας τρόπος να χτυπήσετε το τελευταίο καρφί στο κεφάλι ενός θέματος χωρίς να χρειάζεται να το δηλώσετε ρητά. Ο Bob Ewell επιτίθεται στους Scout και Jem στο " To Kill a Mockingbird", είναι ένα παράδειγμα αυτού: είναι το αποτέλεσμα της κορύφωσης που εμφανίζεται στην ανάλυση, και είναι αυτό που πραγματικά οδηγεί την ανάπτυξη των χαρακτήρων του Scout.
Μετά την επίθεση, ο Scout συνειδητοποιεί ότι ο Boo Radley έσωσε τη ζωή της και του αδελφού της. Για πρώτη φορά τον βλέπει ως άνθρωπο και όχι ως ήρωα ενός ντόπιου αποκρουστικού θρύλου. Υποστηρίζει επίσης την απόφαση του Heck Tate να αναφέρει τον θάνατο του Bob Ewell ως ατύχημα για να γλιτώσει τον ήδη κακοποιημένο Boo από τη δημοσιότητα της δίκης. Και οι δύο αυτές ενέργειες και συνειδητοποιήσεις σηματοδοτούν τα τελικά βήματα του Scout για να γίνει πιο «ενήλικος» και πλήρης ηθική προοπτική - Ο Atticus είναι ενθαρρυντικός σε όλο το βιβλίο. Αυτή η ηθική προοπτική περιλαμβάνει την αναγνώριση ότι η ανθρώπινη εμπειρία αποτελείται από εμπειρίες τόσο του «καλού» και του «κακού» και ότι οι άνθρωποι έχουν την επιλογή να ζήσουν συνειδητά χωρίς να γίνουν κυνικοί και να χάσουν την ελπίδα στην ανθρώπινη καλοσύνη.
Όπως μπορείτε να δείτε, η ανάλυση δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει πυροτεχνήματα ή ακόμα και απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις που θέτει το μυθιστόρημα. Ιστορίες όπου όλα πάνε καλά και όλοι πηγαίνουν στο ηλιοβασίλεμα μπορεί να φαίνονται αρκετά επινοημένες ή σαν ένα ξαφνικό άλμα από τον κόσμο των ιστοριών στην πραγματικότητα. Χρησιμοποιήστε την απόφασή σας για να πραγματοποιήσετε τις υποσχέσεις σας στους αναγνώστες σας, αλλά αφήστε και λίγο σασπένς: τι θα μπορούσε να συμβεί μετά;
Η τιμή παραγωγής βιβλίων και σημειωματάριων σε μορφή Α5 (148x210 mm). Σκληρό εξώφυλλο
| Κυκλοφορία/Σελίδες | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 216 | 200 | 176 | 163 |
| 250 | 252 | 230 | 203 | 188 |
| 350 | 287 | 260 | 231 | 212 |
Κάλυμμα: χαρτόνι παλέτας 2 mm. Εκτύπωση 4+0. (χρώμα μονόπλευρο). Λεπτό έλασμα.
Endpapers - χωρίς εκτύπωση.
Εσωτερικό μπλοκ: χαρτί όφσετ με πυκνότητα 80 g/τ.μ. Εκτύπωση 1+1 (ασπρόμαυρη εκτύπωση και στις δύο όψεις)
Στερέωση - κλωστή.
Τιμή για 1 τεμάχιο σε κυκλοφορία.
Η τιμή παραγωγής βιβλίων και σημειωματάριων σε μορφή Α4 (210x297 mm). Σκληρό εξώφυλλο
| Κυκλοφορία/Σελίδες | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 400 | 380 | 337 | 310 |
| 250 | 470 | 440 | 392 | 360 |
| 350 | 540 | 480 | 441 | 410 |
Κάλυμμα: χαρτόνι παλέτας 2 mm. Εκτύπωση 4+0. (χρώμα μονόπλευρο). Λεπτό έλασμα.
Endpapers - χωρίς εκτύπωση.
Εσωτερικό μπλοκ: χαρτί όφσετ με πυκνότητα 80 g/τ.μ. Εκτύπωση 1+1 (ασπρόμαυρη εκτύπωση και στις δύο όψεις)
Στερέωση - κλωστή.
Τιμή για 1 τεμάχιο σε κυκλοφορία.
Αφήστε ένα σχόλιο