Opisy postaci — te kluczowe fragmenty, które opisują, jak postać faktycznie wygląda — są prawie tak samo ważne w pisanej historii, jak sami bohaterowie. Jeśli piszesz powieść, prawdopodobnie stworzyłeś w głowie niesamowitego, kolorowego bohatera: zmotywowanego, dziwacznego, może nawet o zapadającym w pamięć nazwisku. Jak jednak przekazać to wszystko czytelnikowi, nie tracąc przy tym magii?
Pisanie mocnych opisów postaci wymaga naprawdę dużej finezji. Jeśli pominiesz fragmenty opisowe, ryzykujesz opuszczeniem postacie niezapomniane dla czytelników. Ale jeśli staniesz się zbyt obrazowy, pozostawisz niewiele miejsca dla wyobraźni czytelnika.
1. Uważnie dobieraj słowa. Opis postaci
Pisząc opisy postaci, łatwo jest wyprzedzić siebie. W końcu po raz pierwszy przedstawiasz postać, którą stworzyłeś od zera.
Ale to, że wiesz o nich wszystko, nie oznacza, że czytelnik musi to wiedzieć. W opisach postaci nie chodzi o ujawnianie każdego szczegółu bogatym językiem – chodzi o zwięzłą charakterystykę. Oto kilka wskazówek, jak to osiągnąć.
Bądź opisowy w swoim języku
Przecież mówimy o charakteryzacji – to dosłownie jest w tytule. Opisując postać, którą wyraźnie widzisz w swoim umyśle, łatwo jest po prostu podać listę atrybutów do prania: miała czarne włosy, brązowe oczy i piegi. Ale to nam nic nie mówi postać i szczerze mówiąc, szkoda słów.
Oczywiście twój główny bohater może mieć brązowe oczy. Ale to samo robi połowa światowej populacji! Charakterystyka polega na pokazaniu tego, co czyni daną postać wyjątkową. Opisy postaci
Czasami można tego dokonać jedynie poprzez dobór słów. Weź ten przykład z Huckleberry Finn :
„Tam, gdzie wyrażała się twarz, na jego twarzy nie było koloru; był biały; nie jak biały kolor innej osoby, ale biały, aby ciało zachorowało, biały, aby ciało dostało gęsiej skórki – biała ropucha drzewna, biały brzuch ryby.
Z tego fragmentu jasno rozumiemy, jak wygląda ojciec Hucka, jakby Twain po prostu napisał: „Był biały”. Jednak przez użycie metaforycznego języka i doskonały dobór słów w naszych głowach utkwił inny obraz: chorowity, groteskowy pijak. Dodatkowe punkty za użycie wyrażeń „drzewo ropuchy” i „brzuch ryby”, deskryptorów pasujących do tonu powieści przygodowej.
Używaj przymiotników oszczędnie. Opis postaci
Innym problemem związanym ze zdaniem „Miała brązowe oczy” jest to, że „brązowe” po prostu nie jest zbyt interesującym słowem. Jeśli chodzi o opisanie czegoś, to samo dotyczy wielu przymiotników; które mają się do opisów tak, jak przysłówki do czasowników. Innymi słowy, mogą wydawać się jaśniejsze, ale często po prostu mylą Twoje zdania.
Podobnie jest z czasownikami. W literaturze dużo mówi się o banalności czasownika „być”. Co wolisz: „Miała brązowe oczy” czy „Jej brązowe oczy przebijały moje własne”? Używaj czasowników przekonujących, aby lepiej zrozumieć swój charakter. Jeśli chodzi o opisywanie postaci, każde słowo ma znaczenie.
Należy jednak pamiętać, że takie zbyt opisowe słowa mogą łatwo zamienić się w stereotypy. W końcu sformułowanie takie jak „Miał prozaiczną twarz pieszego” może blaknąć w porównaniu z prostszym, ale przekonującym opisem, takim jak ten autorstwa Jonathana Safrana Foera. wszystko jest oświetlone :
„Wcale nie wyglądał na nic specjalnego”.
Używaj opisów oszczędnie. Opis postaci
Przedstawiając postać, najlepiej nie poświęcać całych trzech rozdziałów na wyczerpujące wyjaśnienia fizyczne i fabułę. Przecież tak nie jest Moby-Dick .
Kiedy więc rysujesz swoją postać, wykonaj dwie ważne rzeczy: 1) Skoncentruj się na kilku kluczowych cechach jednocześnie и 2) pamiętaj o rozmieszczeniu opisów w całej książce . Jeśli od razu poznamy każdy szczegół twarzy każdej postaci, wszystkie one w końcu się połączą. Ale co, jeśli wyraźnie powiedziano nam o kobiecie z uszami jak królik, lub o mężczyźnie z nieco większym lewym nozdrzem? Zapamiętamy je przez całą powieść.
Pamiętaj też, że ważny jest dobór słów, ale także to, co opisujesz с z tymi słowami. Kolor włosów, skóry i oczu to cechy, które, jak na ironię, w rzeczywistości są niczym mówią o tym, jacy są bohaterowie. Dlatego dalej omówimy, jakie cechy posiadasz mieć uwzględnić w opisie swojej postaci.
2. Bądź konkretny. Opis postaci
Pamiętaj, że nie musimy znać wszystkich szczegółów fizycznych każdej osoby opisanej w książce. W rzeczywistości, ponieważ czytanie jest medium niewizualnym, wielu czytelników decyduje się na samodzielne wypełnienie luk.
Dobre opisy są zazwyczaj krótkie, ale sugestywne. Wybierz więc dwie lub trzy odrębne cechy do opisania, a resztę zostaw wyobraźni czytelnika. Oto kilka pomysłów na temat tego, czym są te atrybuty.
wyrazy twarzy
Rysy twarzy to jedno: duży nos może mieć każdy, więc nie mówi nam to nic istotnego o postaci. Z drugiej strony wyraz twarzy mówi wiele. Podobnie jak ten przykład z Władca much :
„Jego twarz była pomarszczona, piegowata i głupio brzydka”.
Jak się zachowują. Opis postaci
Język ciała jest kluczem do zrozumienia innych ludzi, więc jest rzeczą oczywistą, że jest również kluczem do zrozumienia charakteru. Weź ten opis z „ Biblia Trującego Drzewa” Barbara Kingsolver, w której postać opisana jest jedynie poprzez postawę i maniery:
„Mama BekwaTataba stała i patrzyła na nas – drobna, czarna jak smoła kobieta. Jej łokcie sterczały niczym skrzydła, a nad jej głową znajdowała się ogromna, biała, emaliowana wanna, w jakiś cudowny sposób utrzymująca równowagę, podczas gdy jej głowa poruszała się szybkimi szarpnięciami w prawo i w lewo.
Ich rzeczy
W swojej popularnej powieści „ amerykański psychol” Bret Eaton Ellis ukazuje jałowość i narcyzm Patricka Batemana, opisując markowe ubrania bohatera. Wiele można powiedzieć o danej osobie po jej rzeczach – ubraniach, samochodach, domach, czy po prostu zawartości portfela. „Był płytkim socjopatą” zwięźle opisuje zakres rozwoju postaci Patricka Batemana w powieści, ale ten fragment pokazuje to znacznie lepiej:
„Ale są też rzeczy, które przeciętny człowiek uznałby za miłe rzeczy, które zrobiłem z okazji święta, rzeczy, które kupiłem Jean i dostarczyłem jej dziś rano: bawełniane serwetki Castellini od Bendel's, wiklinowe krzesło od Jenny. B. Goode, koc tafta od Barney's, zabytkowa kolczasta torebka i zabytkowa srebrna komoda od Macy's, regał z białej sosny od Conran's, dziewięciokaratowa złota edwardiańska bransoletka typu gate od Bergdorfs oraz setki różowych i białych róż.
Tylko upewnij się, że szczegółowe opisy odzieży nie mieszczą się w kategoriach kiepski fanfiction . (Chociaż jest kilka dobrych fanfiction.)
Ich akcje. Opis postaci
Czy wiesz, że czyny mówią głośniej niż słowa? Nie jest to bardziej prawdziwe, jeśli chodzi o opisywanie obsady powieści.
W pewnym sensie te działania mogą po prostu zilustrować cechy fizyczne: „Przeczesała dłonią włosy i przypadkowo odkryła pieprzyk na czole, który zawsze chowała za grzywką”.
Ale możesz się też o tym dowiedzieć bohaterowie fikcyjni o ich działaniach tak samo jak o prawdziwych ludziach. Toni Morrison w swojej powieści wykazuje wyraźną wiedzę na ten temat Jazz" , przedstawiając postać Violet, opowiadając o niej historię, a nie tylko jak wygląda.
„Znam tę kobietę. Mieszkała ze stadem ptaków na Lenox Avenue. Znam też jej męża. Zakochał się w osiemnastoletniej dziewczynie, jedną z tych głębokich, przerażających miłości, które czyniły go tak smutnym i szczęśliwym, że zastrzelił ją, aby zachować to uczucie. Kiedy kobieta o imieniu Violet poszła na pogrzeb zobaczyć się z dziewczyną i aby wyciąć jej martwą twarz, rzucili ją na podłogę i wyleciały z kościoła. Potem przebiegła przez cały ten śnieg, a kiedy wróciła do swojego mieszkania, wyjęła ptaki z klatek i wypuściła je przez okna, aby zamarzły lub odleciały, łącznie z papugą, która powiedziała: „Kocham cię”.
3. Nie zawsze wyrażaj się konkretnie. Opis postaci
Tak, OK, ironia nie jest tu dla nas stracona. Ale chociaż podanie jasnych szczegółów podczas opisywania postaci jest ważne, ważne jest, aby wiedzieć, kiedy szczegółowe opisy nie są potrzebne. W końcu słowa nie ograniczają się do opisu rzeczy fizycznych. Nie ograniczaj więc także swojej prozy.
Bądź abstrakcyjny. Opis postaci
Nie krępuj się przekraczać granic tego, co opisujesz i jak to opisujesz. Zamiast po prostu wskazywać konkretne cechy lub działania, możesz opisać abstrakcje, jak ten fragment Nigdy Neila Gaimana:
"Pan. Krup kocha słowa, a pan Vandemar jest zawsze głodny. Co więcej, nie są do siebie podobni.
Lub opisz cechy fizyczne w sposób abstrakcyjny, to znaczy użyj porównań i metafor. W Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa Dickens nie nazywa Scrooge'a skąpcem, który nienawidzi Bożego Narodzenia. Zamiast tego Scrooge w tej świątecznej książce:
„Twardy i ostry jak krzemień, z którego żadna stal nie wypuściła nigdy hojnego ognia; tajemnicza, powściągliwa i samotna jak ostryga.”
Bądź stronniczy. Opis postaci
Niezależnie od tego, czy opisujesz siebie znajomemu, czy przyjaciel opisuje cię komuś innemu, jest bardzo mało prawdopodobne, że którykolwiek z was zda dokładną i całkowicie obiektywną relację. Uprzedzenia istnieją we wszystkich aspektach życia, więc normalne jest, że występują one również w opisach postaci.
Jeśli narrator pierwszoosobowy opisuje siebie, może skomentować swoją atrakcyjność, niczym Humbert Humbert w Lolicie:
„Byłem i pozostaję, pomimo mes malheurs, wyjątkowo przystojnym mężczyzną; powolny, wysoki, z miękkimi ciemnymi włosami i ponurym, ale tym bardziej uwodzicielskim odcieniem zachowania”.
Możesz też poprosić jedną postać o opisanie drugiej, co rzuci światło na cechy tej drugiej i sposób, w jaki postrzega tę pierwszą. Weźmy na przykład ten szczególnie ostry opis jednego człowieka przez drugiego książki Jodi Taylor” Nic dziewczyno" :
„Jedynymi talentami, jakie posiadał, były złudzenia co do adekwatności”.
To zdanie zwięźle opisuje niedoinformowanego marudera. Ale ilustruje także narratora z mniej obiektywnym spojrzeniem na niego.
Pokaż, nie mów
Tak. Obowiązuje tu złota zasada pisania. Ostatecznie, niezależnie od tego, co zdecydujesz się ujawnić swoim odbiorcom, najważniejszym aspektem pisania postaci jest sposób, w jaki to ujawnisz. Nieważne, jak wyjątkowa, niepowtarzalna lub wręcz fajna jest Twoja główna postać, czytelnik zmuszony do przekopywania się przez stronę po stronie szczegółowego opisu uzna każdą postać za nudną. Opis postaci
Zamiast tego zastanów się, w jaki sposób w prawdziwym życiu dowiadujemy się nowych rzeczy o innych ludziach. Bardzo rzadko kolor naszych oczu lub kształt nosa opisuje, kim jesteśmy. Nie mówimy Ci wszystkiego, co warto o sobie wiedzieć – my pokazywać dzieje się to poprzez nasze wyrażenia, spostrzeżenia, działania, preferencje, a nawet nasze rzeczy. Zastosuj tę samą zasadę do pisania swojej postaci, a twoi bohaterowie (i czytelnicy) będą ci za to wdzięczni.
Cena za wykonanie książek i notesów w formacie A5 (148x210 mm). Twarda okładka
| Nakład/strony | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 216 | 200 | 176 | 163 |
| 250 | 252 | 230 | 203 | 188 |
| 350 | 287 | 260 | 231 | 212 |
Okładka: karton paletowy 2 mm. Wydrukuj 4+0. (kolor jednostronny). Laminowanie.
Wyklejki - bez nadruku.
Blok wewnętrzny: papier offsetowy o gramaturze 80 g/m1. Druk 1+XNUMX (druk czarno-biały po obu stronach)
Zapięcie - gwint.
Cena za 1 sztukę w obiegu.
Cena za wykonanie książek i notesów w formacie A4 (210x297 mm). Twarda okładka
| Nakład/strony | 50 | 100 | 200 | 300 |
|---|---|---|---|---|
| 150 | 400 | 380 | 337 | 310 |
| 250 | 470 | 440 | 392 | 360 |
| 350 | 540 | 480 | 441 | 410 |
Okładka: karton paletowy 2 mm. Wydrukuj 4+0. (kolor jednostronny). Laminowanie.
Wyklejki - bez nadruku.
Blok wewnętrzny: papier offsetowy o gramaturze 80 g/m1. Druk 1+XNUMX (druk czarno-biały po obu stronach)
Zapięcie - gwint.
Cena za 1 sztukę w obiegu.
Typy postaci: 12 podstawowych typów znaków, które powinien znać każdy pisarz
Zostaw komentarz