Harku i shpengimit

Një hark shpengimi është një lloj harku i karakterit që zakonisht përfshin një proces të transformimit të brendshëm dhe vetë-pranimit. Gjatë këtij harku, personazhi shpesh përjeton dyshime, frikë ose bën gabime që e bëjnë atë të kuptojë të metat e veta ose veprimet e kaluara. Ai mund të ndihet fajtor ose i turpëruar për veprimet e tij.

Megjithatë, përmes një sërë ngjarjesh dhe ndërveprimesh me personazhet e tjerë, një hark shpengimi është vendi ku një personazh pranon gabimet e tij, përpiqet për vetë-përmirësim dhe shpesh bën akte shlyerjeje ose kompensimi për veprimet e tyre të kaluara. Si rezultat, ai mund të arrijë vetë-pranimin dhe të gjejë paqen e brendshme ose pajtimin me veten.

Ky lloj harku i personazheve përdoret shpesh në letërsi, film dhe forma të tjera të artit për të krijuar personazhe më komplekse dhe realiste që kalojnë përmes evolucionit dhe zhvillimit gjatë rrjedhës së tregimit.

3 shembuj. Harku i shpengimit.

Severus Snape (nga seria e Harry Potter, J.K. Rowling):

Snape fillon si një personazh me një të kaluar të errët që ka bërë shumë gabime, duke përfshirë përfshirjen e tij në vdekjen e Lily Potter. Megjithatë, ndërsa historia përparon, zbulohet dashuria e tij e thellë për Lily dhe lufta e tij e brendshme midis ndjenjave dhe besnikërisë ndaj Voldemortit. Në fund të fundit, përmes veprimeve të tij, ai shlyen gabimet e tij dhe bëhet një figurë kyçe në mposhtjen e Zotit të Errët.

Harku i shpengimit. James Ledgerwood (nga filmi "Welcome to the World of Larry Crowne", regji. Tom Hanks):

Ledgerwood fillon si një fqinj jashtëzakonisht i pakëndshëm dhe i keq që shkakton te personazhi kryesor shume probleme. Megjithatë, ndërsa historia përparon, zbulohet vetmia dhe pikëllimi i tij, si dhe marrëdhënia e tij e ndërlikuar me familjen. Në fund të filmit, ai kalon një hark shpengimi, duke treguar humanitetin e tij dhe duke u bërë më i sjellshëm dhe më i kuptueshëm.

Ebenezer Scrooge (nga Një këngë e Krishtlindjeve e Charles Dickens):

Scrooge fillon si një njeri mizor dhe dorështrënguar, i konsumuar plotësisht nga pasuria e tij dhe indiferent ndaj nevojave të të tjerëve. Megjithatë, përmes një sërë fantazmash, ai përjeton një udhëtim në të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen që i zbulon atij gabimet e tij dhe pasojat e mizorisë së tij. Si rezultat, Scrooge shlyen për mëkatet e tij të kaluara, fiton dhembshuri dhe bëhet një person me natyrë të mirë dhe bujar.

5 Këshilla për të shkruar një hark shpengimi.

Siç është rasti me shumicën këshillë me shkrim, nuk ka asnjë mënyrë të drejtë për të krijuar një hark shpengimi. Çdo personazh është individual, ashtu siç është edhe rrugëtimi i tij. Por ka disa elementë kyç që ju duhet të përfshihenpër të bindur me sukses lexuesin për ndryshimin e zemrës së një personazhi.

1. Realizëm.

Absolutisht, realizmi është një aspekt kyç i harkut të shpengimit. Shëlbimi nuk duhet të ndodhë menjëherë. Personazhi duhet të kalojë nëpër faza të njëpasnjëshme, duke përfshirë realizimin e gabimeve të tij, përpjekjen për ndryshim, luftën me konfliktet e brendshme dhe në fund aktet e shpengimit. Ky proces mund të jetë i qetë dhe gradual.

Është gjithashtu e rëndësishme të tregohet se shlyerja nuk është domosdoshmërisht lineare. Personazhi mund të përjetojë regres ose kthim në zakonet e tyre të vjetra në pika të caktuara. Kjo mund të ndihmojë në nxjerrjen në pah kompleksitetin e procesit dhe theksimin e realizmit.

Personazhi duhet të përballet me pengesa dhe dyshime të brendshme në rrugën e tij drejt shëlbimit. Këto mund të jenë pengesa të jashtme, si mosbesimi i të tjerëve, ose pengesa të brendshme, si frika dhe vetëbesim i ulët. Kapërcimi i tyre duhet të jetë pjesë e procesit të shpengimit.

Realizmi gjithashtu kërkon ndryshime në sjelljen dhe qëndrimet e personazhit. Ai mund të shfaqë cilësi të reja si dhembshuria, falja dhe vetëmohimi dhe këto ndryshime duhet të jenë të dukshme në marrëdhëniet e tij me personazhet e tjerë dhe në sjelljen e tij në përgjithësi. Së fundi, një hark realist shpengimi nënkupton rritjen e karakterit të brendshëm. Ai jo vetëm që duhet të korrigjojë gabimet e tij të së kaluarës, por edhe të zhvillohet si person, duke shprehur vlera, besime dhe cilësi të reja. Kjo rritje e brendshme duhet të jetë imponuese dhe konsistente.

2. Konfliktet e brendshme. Harku i shpengimit.

Konfliktet e brendshme luajnë një rol të rëndësishëm në harkun e shëlbimit të personazhit, duke ndihmuar në krijimin e një karakteri kompleks dhe realist.

Këtu janë disa mënyra për të përdorur konfliktet e brendshme për të thelluar harkun tuaj shpengues:

Turp dhe faj: Personazhi mund të përjetojë turp dhe faj të thellë për veprimet e tyre në të kaluarën. Këto emocione mund të jenë motivues të fuqishëm për shëlbimin e tij, por në të njëjtën kohë mund të pengojnë edhe aftësinë e tij për të pranuar faljen dhe ndryshimin.
Frika nga ndryshimi juaj: Ideja e ndryshimit mund të shkaktojë frikë dhe pasiguri te një personazh. Ai mund të ketë frikë të humbasë identitetin e tij ose të refuzohet nga të tjerët për shkak të besimeve dhe veprimeve të tij të reja.
Konflikti i brendshëm me veten: Personazhi mund të luftojë me veten, duke u përpjekur të pranojë gabimet e tij të së kaluarës dhe të gjejë një rrugë drejt shpengimit. Dialog i brendshëm ose kontradiktat midis anëve të tij "të mira" dhe "të këqija" mund të bëhen aspekte kyçe të zhvillimit të tij.
Rezistenca ndaj ndryshimit: Personazhi mund t'i rezistojë ndryshimit, duke kuptuar se shëlbimi kërkon që ai të heqë dorë nga besimet ose zakonet e tij të vjetra. Ky konflikt i brendshëm mund të nxjerrë në pah kompleksitetin e procesit të shpengimit.
Luftimi i demonëve të brendshëm: Personazhi mund të jetë duke luftuar me demonët e brendshëm, siç janë besimet e tyre negative ose modelet toksike të sjelljes që i kanë bërë ata të bëjnë gabime në të kaluarën. Kapërcimi i këtyre demonëve mund të jetë çelësi i shëlbimit të tij.

3. Ndjeshmëria ndaj rikthimit.

Ndjeshmëria ndaj rikthimit është një aspekt i rëndësishëm i harkut të shpengimit dhe ndihmon në nxjerrjen në pah të realizmit dhe kompleksitetit të tij. Personazhi mund të përballet me tundime që lidhen me gabimet e tij të së kaluarës ose zakonet e këqija. Këta mund të jenë miq ose të njohur të vjetër që e tërheqin atë në mënyrat e vjetra, ose tundime të brendshme si dëshira për të shmangur vështirësitë që lidhen me ndryshimin.

Personazhi mund të ndeshet me situata të papritura ose ngjarje stresuese që mund të minojnë besimin e tij në shëlbim dhe të çojnë në rikthim. Kjo mund të jetë veçanërisht e vështirë nëse ai nuk ka zhvilluar strategji efektive për të kapërcyer tundimet. Barrierat e brendshme, të tilla si vetëvlerësimi i ulët ose ndjenja e padenjësisë, mund të shkaktojnë rikthim. Personazhi mund të besojë se ai nuk është i denjë për shëlbim ose është i paaftë për të ndryshuar, gjë që mund të minojë rezistencën e tij ndaj tundimit.

Dështimet ose kthimi në zakonet e vjetra mund të japin mësime të rëndësishme për karakterin. Ai mund të kuptojë se shëlbimi kërkon përpjekje të vazhdueshme dhe vetëkontroll, dhe përdorni këto dështime si motivim për zhvillim dhe rritje të mëtejshme.

4. Pasojat e papritura. Harku i shpengimit.

Pasojat e papritura luajnë një rol të rëndësishëm në harkun e shpengimit, duke ndihmuar në krijimin e një karakteri më kompleks dhe më realist. Këtu janë disa mënyra për të përdorur këtë aspekt për të thelluar harkun shëlbues:

Mosbesimi ndaj të tjerëve: Sapo një personazh fillon procesin e shëlbimit, ai mund të përballet me mosbesim ose dyshim nga të tjerët. Në vend që t'i pranojnë menjëherë veprimet e tij të reja si të sinqerta, personazhet e tjerë mund të jenë skeptikë dhe të vazhdojnë ta shohin atë në të njëjtën dritë si më parë.
Kontradiktat e brendshme: Shëlbimi mund të çojë në konflikte të brendshme brenda personazhit. Ai mund të kuptojë se ndryshimi i veprimeve të tij kërkon që ai të heqë dorë nga zakonet dhe besimet e vjetra, të cilat mund të shkaktojnë një konflikt midis idealeve të tij të reja dhe të vjetra.
Humbja e imazhit të mëparshëm: Pasojat e shpengimit mund të përfshijnë gjithashtu humbjen e imazhit ose identitetit të dikujt. Personazhi mund të zbulojë se veprimet e tij shpenguese bëjnë që njerëzit përreth tij ta shohin atë ndryshe dhe që ai të ndihet ndryshe.
Viktima të papritura: Ndonjëherë shpengimi mund të kërkojë që një personazh të bëjë sakrifica. Kjo mund të përfshijë heqjen dorë nga disa kënaqësi apo privilegje, apo edhe marrëdhënie me ata që më parë i konsideronte të afërta. Këto sakrifica mund të jenë të papritura dhe të vështira, por mund të shërbejnë edhe si një simbol i dëshirës së tij të sinqertë për të ndryshuar.

5. Abuzimi me Shlyerjen. Harku i shpengimit.

Abuzimi me shpengimin mund të jetë një aspekt i rëndësishëm në harkun dhe shpengimin e një personazhi. Personazhi mund të përdorë shlyerjen si një justifikim për mëkatet e tij të reja. Ai mund të besojë se për shkak se ka bërë disa vepra të mira ose ka treguar synime për të ndryshuar, ai automatikisht lirohet nga përgjegjësia për gabimet e tij të vjetra. Kjo mund të çojë në një cikël mëkati të vazhdueshëm dhe vetëkënaqësi të rreme.

Personazhi mund të injorojë ose të nënvlerësojë pasojat e veprimeve të tij të reja nga besimi në shëlbimin e tij. Ai mund të besojë se veprimet e tij nuk mund të shkaktojnë më aq dëm sa më parë, dhe për këtë arsye ato janë të parëndësishme ose të justifikuara.

Një personazh mund të tregojë shenja shëlbimi, por në fakt nuk ndjen keqardhje të vërtetë për veprimet e tyre. Veprimet e tij “shëlbuese” mund të jenë vetëm një mashtrim i jashtëm, ndërsa përbrenda ai vazhdon të jetë i njëjti person që ishte më parë.

Një personazh mund të përdorë veprimet e tij të shpengimit për të pohuar epërsinë e tij mbi të tjerët ose për t'i dhënë vetes një status më të lartë në shoqëri. Ai mund ta konsiderojë veten më të mirë se të tjerët për shkak të veprave të tij të mira, duke injoruar gabimet dhe të metat e tij të së kaluarës.

Output.

Harqet e shëlbimit janë një mënyrë e shkëlqyer për të shkruar karaktere komplekse dhe bindëse. Ndërsa nuk ka një formulë të qartë se si ta shkruani një të tillë, shpresojmë që këto këshilla t'ju japin një pikënisje në udhëtimin e vështirë por shpërblyes që dëshironi të bëni me personazhet tuaj.

FAQ . Harku i shpengimit.

Cili është harku i shëlbimit të një personazhi?
- Harku i shëlbimit të një personazhi është një proces i transformimit të brendshëm në të cilin personazhi pranon gabimet e tij të së kaluarës, përjeton pendim dhe përpiqet të ndryshojë sjelljen e tij për mirë.
Cilat janë karakteristikat e një harku të shpengimit?
- Harku i shëlbimit karakterizohet nga vetëdija e heroit për veprat e tij të kaluara, konflikti i brendshëm, pranimi i përgjegjësisë për veprimet e tij, dëshira për të ndryshuar dhe kryer akte shpengimi.
Si e thellon një personazh një hark shpengimi?
- Harku i shpengimit na lejon të tregojmë aspekte më komplekse të personalitetit të një personazhi, konfliktet e tij të brendshme, dëshirën e tij për rritje dhe vetë-përmirësim dhe aftësinë e tij për të pranuar përgjegjësinë për veprimet e tij.
Cilat gabime duhet të shmangni kur shkruani një hark shpengimi?
- Një gabim i zakonshëm është zhvillimi i harkut të një personazhi shumë shpejt ose jo bindës. Është e rëndësishme t'i jepet personazhit kohë për të reflektuar dhe ndryshuar, dhe për të treguar kompleksitetin e procesit të shëlbimit.
Si duhet të reagojnë të tjerët ndaj harkut të shëlbimit të një personazhi?
- Ata rreth personazhit mund të kenë një sërë reagimesh ndaj harkut të tyre të shëlbimit, nga mosbesimi dhe dyshimi tek mbështetja dhe pranimi. Është e rëndësishme të tregohet shumëllojshmëria e këtyre reagimeve për ta bërë historinë më realiste.
Si mund të përdoret harku i shpengimit për të zhvilluar komplotin dhe temën e një vepre?
- Harku i shpengimit mund të shërbejë si temë qendrore e veprës, duke theksuar rëndësinë e faljes, vetëpranimit dhe rritjes. Mund të ndikojë gjithashtu në aspekte të tjera të komplotit, duke përfshirë marrëdhëniet e personazheve dhe të zhvillojë temat kryesore të veprës.