Hoe schrijf je een roman?

Hoe schrijf je een roman met een onbetrouwbare hoofdpersoon? Heb je ooit gelezen? Het type personage waarbij je kunt ZIEN wat ze verkeerd doen, maar het tegenover zichzelf kunt rechtvaardigen? Of misschien interpreteren ze de gebeurtenis verkeerd vanwege hun vooroordelen, maar zien wij als geïnteresseerde lezer de waarheid?

Een roman creëren met een onbetrouwbare hoofdpersoon kan dat wel zijn fascinerend en een interessant proces dat aandacht voor detail vereist en inzicht in hoe complexe karaktereigenschappen kunnen worden overgebracht. Hier zijn een paar stappen die kunnen helpen bij het schrijven van een roman met een onbetrouwbare hoofdpersoon:

1. Bepaal het type onbetrouwbaarheid:

• Bepaal welk soort onzekerheid jouw karakter zal kenmerken. Dit kan onbetrouwbaarheid zijn in het verhaal (bijvoorbeeld leugens of weglatingen), in morele principes, in de perceptie van de werkelijkheid, enz.

2. Hoe schrijf je een roman met een onbetrouwbare hoofdpersoon? Creëer een complex karakter:

• Beschrijf je karakter als een persoon met veel karaktereigenschappen. Onveiligheid moet een deel van zijn persoonlijkheid zijn, maar niet het enige.

3. Maak een dunne rand:

• Zorg ervoor dat je een dunne lijn handhaaft tussen het toestaan ​​dat je lezer je karakter begrijpt of zich er in kan inleven, maar tegelijkertijd enigszins onzeker blijft over de waarheidsgetrouwheid van zijn verhaal.

4. Hoe schrijf je een roman? Ontwikkel een plot rond onzekerheid:

• Plotelementen moeten rond een onbetrouwbaar personage draaien. Plotwendingen en ontwikkelingen moeten verband houden met de onbetrouwbaarheid ervan en de perceptie van de lezer beïnvloeden.

5. Hoe schrijf je een roman met een onbetrouwbare hoofdpersoon? Geef de lezer tips:

• Geef de lezer aanwijzingen die kunnen wijzen op de onbetrouwbaarheid van het personage. Dit kan via dialoog, interne monologen, omgevingsdetails en het gedrag van andere personages.

6. Experimenteer met standpunt:

• Overweeg om meerdere gezichtspunten te gebruiken, zodat lezers gebeurtenissen door verschillende lenzen en perspectieven kunnen zien.

7. Creëer een intern conflict:

• Geef de held een intern conflict dat verband houdt met zijn onzekerheden. Dit kan een worsteling met jezelf zijn, een schuldgevoel of een zoektocht naar de waarheid.

8. Hoe schrijf je een roman met een onbetrouwbare hoofdpersoon? Wees niet bang om de lezer te verrassen:

• Met een onbetrouwbare held kun je spelen met de verwachtingen van de lezer en plotselinge plotwendingen. Wees niet bang om onverwachte elementen in je roman te introduceren.

9. Werk aan karakterontwikkeling:

• Laat het personage in de loop van de roman groeien en veranderen. Dit kan een verbetering of een verdieping van zijn onzekerheden zijn, afhankelijk van je geschiedenis.

Het creëren van een roman met een onbetrouwbare hoofdrolspeler opent mogelijkheden voor het verkennen van de menselijke natuur, moraliteit en relaties, waardoor uw verhaal boeiend en meeslepend kan worden voor de lezers.

Hoe schrijf je een nieuwe synopsis?

Wat is een onbetrouwbare verteller en hoe schrijf je een roman? 

Een onbetrouwbare verteller is een personage dat een verhaal vertelt en om de een of andere reden of manier is het verhaal niet geloofwaardig. Je hebt waarschijnlijk genoeg verhalen gehoord over dit soort verhalen, of je het nu besefte of niet - we zullen een paar populaire voorbeelden bekijken - en deze zijn literair een techniek die je kunt toepassen op je eigen verhalen.

Voordat we dieper ingaan op onbetrouwbare vertellers, kijken we eerst naar de verschillende soorten narratieve perspectieven en welke het beste werken voor onbetrouwbare karakters.

Wat zijn de narratieve perspectieven? Hoe schrijf je een roman?

Laten we het eerst hebben over de verschillende mogelijke narratieve perspectieven: ten eerste, ten tweede, ten derde beperkt en ten derde alwetend. Je bent waarschijnlijk bekend met narratieve perspectieven, maar ik zal ze voor de zekerheid kort bespreken.

Hoe schrijf je een roman? Eerste persoon

Eerste persoon De verteller is het personage zelf, dus gebruikt hij de voornaamwoorden ‘ik’ en ‘mij’. Dit wordt vaak beschouwd als het perspectief dat het dichtst in de buurt komt om te schrijven, omdat je er zelf in zit karakter door het hele verhaal heen.

De tweede persoon is een vreemde eend in de bijt als het gaat om verhalende perspectieven, en wordt niet vaak gebruikt bij creatief schrijven. Tweede persoon bepaalt lezer als karaktergebruik van het voornaamwoord ‘jij’. Je zult dit zien gebruikt in boeken zoals 'kies je eigen avonturenromans'.

Er is sprake van een derde persoonsbeperking wanneer de verteller gescheiden is van het personage, maar in het beperkte perspectief van het personage blijft. Er worden voornaamwoorden gebruikt zoals zij, hij en zij, maar de lezer is nog steeds beperkt. We leren niets anders dan wat het personage weet, en we zien niets anders dan wat het personage waarneemt. In een beperkt derdepersoonsverhaal kunnen er meerdere POV-personages zijn, maar we zijn beperkt tot één POV-personage voor hele scènes of hoofdstukken totdat we opzettelijk naar een ander personage overschakelen.

Alwetende derde persoon

Alwetende derde persoon (ook wel Narrator God genoemd) gebruikt dezelfde voornaamwoorden als de derde persoon beperkt, maar de verteller herkent het dat is alles. Het verhaal kan in de hoofden en gedachten van verschillende personages springen, en het weet alles wat er ooit in het universum is gebeurd, in het verleden, het heden en soms de toekomst.

De onbetrouwbare verteller kan alleen een rol spelen in deze nauwere perspectieven, zoals de eerste soms tweede en beperkte derde. Je ziet dit het vaakst in verhalen uit de eerste persoon. Boek - roman

Welke vooruitzichten kunnen onbetrouwbaar zijn?

Een onbetrouwbare verteller is een personage dat niet te vertrouwen is: hij kan een leugenaar zijn, hij kan gek zijn, of hij kan de gebeurtenissen verdraaien op basis van zijn eigen onbedoelde vooroordelen.

Er zijn veel verschillende soorten onbetrouwbare vertellers, maar we kunnen ze allemaal in twee hoofdcategorieën opdelen: opzettelijk en onopzettelijk.

Houd er rekening mee dat onbetrouwbare vertellers niet noodzakelijkerwijs leugenaars zijn, en ook niet noodzakelijkerwijs schurken. Een personage dat grijze acties met moraal pleegt gezichtspunten, kan een volkomen betrouwbare verteller zijn, net als iemand die ronduit slecht is. Onbetrouwbaarheid betekent eenvoudigweg dat ze de gebeurtenissen niet precies zo overbrengen als ze hebben plaatsgevonden; ze vervormen ze op de een of andere manier.

Bovendien zijn niet alle personages die liegen onbetrouwbare vertellers. Onthoud dat het allemaal draait om wat het personage aan de lezer overbrengt - als alles precies wordt overgebracht zoals het gebeurt, dan heb je geen onbetrouwbare verteller.

Bedriegt jouw personage de lezer opzettelijk of gelooft hij echt wat hij zegt? Hoe een roman te schrijven

Opzettelijk onbetrouwbare verteller.

Deze vertellers weten dat ze tegen de lezer liegen, en dat doen ze met opzet. Ze kunnen hiervoor vele motieven hebben, maar wat hen definieert is opzettelijke misleiding.

Er zijn veel manieren waarop een personage opzettelijk informatie voor de lezer kan achterhouden: ze kunnen een belangrijk stukje informatie achterhouden tot de climax, of ze vertellen de lezer misschien iets dat in het verleden is gebeurd niet om hem op een bepaalde manier te laten handelen. manier. Het is waar dat alle personages op een bepaalde manier zullen handelen op basis van hun ervaringen – daar zullen we het later over hebben – maar wat deze jongens opzettelijk onbetrouwbare vertellers maakt, is de actieve, gemotiveerde keuze om die informatie achter te houden.

Onbedoeld onbetrouwbare verteller.

De vertellers die geen beseffen dat ze liegen, daar kunnen nog veel meer redenen voor zijn. Ze kunnen onwetend of naïef zijn, ze kunnen persoonlijke vooroordelen hebben die ervoor zorgen dat ze anders naar situaties kijken, enz. Je zult onbedoeld onbetrouwbare verhalen vertellen bij bijna elke kinderverhalenverteller, omdat veel buiten hun mogelijkheden ligt – dit is een veel voorkomend en meestal een belangrijk onderdeel van het verhaal. schrijven vanuit het perspectief van een kind. Wat begrijpen ze en hoe begrijpen ze het?

Sommige mensen zeggen dat het onmogelijk is om een ​​verhaal uit de eerste persoon te schrijven geen is een onbetrouwbare verteller. ik denk dat het is groot een manier om na te denken over karakters wanneer je in de eerste persoon schrijft. Als we ze doorzien, is het belangrijk om hun standpunt te onthouden. De ervaringen die zij hebben en hoe zij deze interpreteren moeten hun persoonlijkheid, ervaringen, trauma’s en kennis weerspiegelen. Alles wat we zien en begrijpen gebeurt door het filter van ons eigen leven, en hetzelfde zou moeten gelden voor de karakters die we schrijven.

De effectiviteit van de lens van een personage zal het verhaal verschillend beïnvloeden, afhankelijk van het personage, maar theoretisch gezien is elke ik-verteller tot op zekere hoogte een onbetrouwbare verteller.

Laten we nu eens kijken voorbeelden van onbetrouwbare vertellers in de populaire literatuur fictie.

Voorbeelden van onbetrouwbare vertellers. Hoe schrijf je een roman?

Omdat elk verhaal uit de eerste persoon theoretisch onbetrouwbaar is, is dat ook zo zo Er zijn veel overtuigende voorbeelden van verhalen met onbetrouwbare vertellers. We gaan het hebben over drie beroemde en opmerkelijke voorbeelden van onbetrouwbare vertellers: Alias ​​Grace Margaretha Atwood Geel behang Charlotte Perkins Stetson en Het verhalende hart Edgar Allan Poe.

Bijnaam Grace.

Grace is een personage dat beweert alle herinnering te hebben verloren aan de moord waarvoor ze werd veroordeeld. De dokter is geïnteresseerd in haar zaak en interviewt haar jaren later over wat ze zich herinnert. Naarmate het verhaal vordert, kan de lezer vermoeden dat Grace liegt over het verlies van haar geheugen.

Ik interpreteer Grace als het opzettelijk misleiden van de verteller, maar het blijft een beetje een grijs gebied waarin de lezer beslist of hij haar verhaal gelooft of niet. Het vergt ook wat vertellen van het verhaal voordat je begint te beseffen dat het onbetrouwbaar is. Het is moeilijk om er zeker van te zijn of ze liegt, of de andere personages liegen, of dat ze gek is en echt gelooft wat ze zegt.

Je ziet haar ook de dokter verleiden en bedriegen in het echte verhaal, waardoor de lezer er misschien nog meer van overtuigd raakt dat Grace opzettelijk manipulatief is.

Alias ​​Grace is een geweldig boek als je wilt ontdekken hoe meesterlijke auteurs een onbetrouwbare verteller gebruiken om lagen van intriges aan een verhaal toe te voegen.

Geel behang. Boek - roman

Yellow Wallpaper van Charlotte Perkins Stetson is een geweldig voorbeeld van onbetrouwbare verhalen in een kort verhaal. Dit verhaal is een verhaal uit de eerste persoon van een vrouw die langzaam gek wordt. Hoewel ze relatief solide begint, weet je vanaf het begin dat ze worstelt met een soort postpartumdepressie, en je weet dat haar man daarmee omgaat op een ongelooflijk ongezonde, seksistische manier die in die tijd gebruikelijk was.

Vanaf het begin van het verhaal zien we personages tot waanzin gedreven en zien hoe het zich ontvouwt. Aan het eind is de lezer er absoluut zeker van dat de verteller onbetrouwbaar is. Het zorgt er niet voor dat we minder om haar geven; ik denk dat het haar zelfs nog empathischer maakt. We zagen hoe oneerlijk de kansen voor haar waren en hoe haar leven en gezond verstand instortten. Het kan haar niet worden verweten dat zij de waarheid heeft verdraaid. Hoe schrijf je een roman met een onbetrouwbare hoofdrolspeler?

Het verhalende hart.

Een ander klassiek voorbeeld van onbetrouwbare vertellers in verhalen is hoofdpersoon De roman van Edgar Allan Poe Het verhalende hart " Hij liegt opzettelijk omdat hij gedurende het hele stuk ronduit liegt tegen de lezer en andere personages. Denkt dat hij het heel slim doet en dat niemand de leugen kan ontdekken, wat een extra laag complexiteit aan het personage toevoegt. Hij vertelt dat hij gek werd gemaakt door een oude man die niets anders deed dan grijze ogen hebben. Hij denkt dat hij demonen en engelen kan horen, en aan het einde van het verhaal lost hij zijn eigen misdaad op omdat hij denkt dat hij het hart van de man nog steeds kan horen kloppen onder de vloerplanken.

Zoals in "Geel behang" de lezer kan er zeker van zijn dat de verteller opzettelijk onbetrouwbaar is, wat hem alleen maar interessanter maakt.

De beste manier om elke geschreven taal onder de knie te krijgen vaardigheid of de literaire techniek is om werken te vinden die schrijvers goed hebben gedaan, en dan voor jezelf te beslissen wat je wel en niet leuk vindt aan elke uitvoering, dus lees rond!

Waarom onbetrouwbare vertellers gebruiken? 

Het hebben van een personage dat een onbetrouwbare verteller is, voegt spanning toe aan de plot. De manier waarop ze gebeurtenissen verkeerd interpreteren of representeren, laat ons niet alleen iets over hen zien, maar geeft de lezer ook een actievere rol bij het interpreteren van het verhaal. Wat is echt en wat niet? Zie jij de waarheid achter de leugens van het personage? Waarom liegen ze en wat zegt dat over het personage en het verhaal? Hoe schrijf je een roman?

Door een personage zo te creëren dat hij zichzelf en anderen voor de gek houdt, al dan niet opzettelijk, krijg je een realistischer, herkenbaarder en interessanter personage.

Drukkerij  АЗБУКА«

 

Weblettertypen (en webveilige lettertypen) voor uw site