მისაღები გამოყენების პოლიტიკა (AUP) არის დოკუმენტი, რომელიც ადგენს წესებსა და სტანდარტებს, რომლებიც არეგულირებს გარკვეული რესურსების ან სერვისების მისაღებ ან მიუღებელ გამოყენებას, როგორც წესი, საინფორმაციო ტექნოლოგიებისა და ქსელების კონტექსტში. ეს დოკუმენტი მიზნად ისახავს მომხმარებლის ქცევის წარმართვას და სისტემის უსაფრთხოების, ეთიკისა და ეფექტური მუშაობის უზრუნველსაყოფად.
მისაღები გამოყენების პოლიტიკის ძირითადი ელემენტები შეიძლება შეიცავდეს:
-
ავტორიზაციისა და წვდომის უფლებები:
- აკონკრეტებს, თუ რომელი მომხმარებლები არიან უფლებამოსილი, მიიღონ გარკვეული რესურსები და ინფორმაცია.
-
მისაღები გამოყენების პოლიტიკა. Უსაფრთხოება:
- საინფორმაციო რესურსების უსაფრთხოების უზრუნველყოფის წესები, მათ შორის პაროლების მოთხოვნები, დაშიფვრა და არაავტორიზებული წვდომის პრევენცია.
-
პროგრამული უზრუნველყოფის გამოყენება:
- არეგულირებს პროგრამული უზრუნველყოფის ინსტალაციას და გამოყენებას, მათ შორის ლიცენზირების მოთხოვნებს და უკანონო გამოყენების პრევენციას.
-
მისაღები გამოყენების პოლიტიკა. კონფიდენციალურობა:
- ინფორმაციისა და მონაცემების კონფიდენციალურობის უზრუნველსაყოფად მოთხოვნების, აგრეთვე სენსიტიური მონაცემების დამუშავების წესების დაზუსტება.
-
მომხმარებლის ქცევა:
- რესურსების გამოყენებისას მომხმარებლის მოსალოდნელი ქცევის განსაზღვრა, მათ შორის ეთიკური სტანდარტები და კომუნიკაციის წესები.
-
მისაღები გამოყენების პოლიტიკა. პასუხისმგებლობა:
- მიუთითებს, რომ მომხმარებლები პასუხისმგებელნი არიან თავიანთ ქმედებებზე, მათ შორის მისაღები გამოყენების პოლიტიკის დარღვევებზე.
-
მონიტორინგი და შემოწმება:
- სისტემებისა და რესურსების გამოყენების მონიტორინგთან დაკავშირებული წესები შესაბამისობის უზრუნველსაყოფად პოლიტიკა.
-
მისაღები გამოყენების პოლიტიკა. სანქციები:
- მიუთითებს პოლიტიკის დარღვევის შემთხვევაში განხორციელებულ შესაძლო ქმედებებს, მათ შორის ჯარიმებს, წვდომის დაბლოკვას და იურიდიულ შედეგებსაც კი.
მისაღები გამოყენების პოლიტიკა მნიშვნელოვანია ხელსაწყო უზრუნველყოს საინფორმაციო გარემოს უსაფრთხოება, რესურსების ეფექტური მართვა და კანონის მოთხოვნების დაცვა. ის ჩვეულებრივ ეხება ორგანიზაციის ყველა დონეს და მისი შესაბამისობა ხშირად საინფორმაციო რესურსებზე წვდომის პირობაა.
ზოგადი მისაღები გამოყენების პოლიტიკა AUP-ის პირობები, რომლებსაც იყენებენ ISP-ები
ISP-ები, როგორც წესი, ახორციელებენ AUP-ის სხვადასხვა ფორმებს მათი სერვისების ბოროტად გამოყენების თავიდან ასაცილებლად. ასეთი პირობები შეიძლება შეიცავდეს:
- არ გამოიყენოთ სერვისი რაიმე გზით რაიმე კანონის დარღვევისთვის.
- სერვერების ან ქსელის მფლობელების გატეხვის ან გატეხვის პრევენცია ნებისმიერი ფირმის ან ფიზიკური პირის მიერ.
- მითითებულ FUP-თან (სამართლიანი გამოყენების პოლიტიკა) შესაბამისობა "შეუზღუდავი" ინტერნეტის გამტარუნარიანობის გარკვეულწილად.
- შეთანხმება ფართოზოლოვანი ინტერნეტის შეჩერების ან შეწყვეტის შესახებ FUP-ის დარღვევის გამო, როგორც ზემოთ აღინიშნა.
- არ ჩაერთოთ DDoS თავდასხმებში რომელიმე ვებსაიტის სერვერის ავარიის მიზნით.
რა უნდა გახსოვდეთ AUP-ის შექმნამდე? მისაღები გამოყენების პოლიტიკა
ნებისმიერ ორგანიზაციას, რომელსაც სურს დაიცვას თავისი ფიზიკური და ციფრული აქტივები ბოროტად გამოყენებისა და გაყალბებისგან, სავარაუდოდ ექნება გამოყენების მისაღები პოლიტიკა. სათანადო და მისაღები გამოყენების პოლიტიკის გარეშე, პერსონალი და კლიენტები ნაკლებად სავარაუდოა გამოიყენონ კომპანიის აქტივები და სხვა მომსახურება პასუხისმგებლობით. კომპანიები, როგორც წესი, ბევრად უფრო დეტალურები არიან პირობების დადგენისას, რადგან ზედმეტად ლიბერალურ ან ზედმეტად შემზღუდველობას შეიძლება ჰქონდეს გარკვეული უარყოფითი შედეგები. მათი მისაღები გამოყენების პოლიტიკის გამოქვეყნებამდე კომპანიებმა უნდა გაითვალისწინონ შემდეგი პუნქტები:
1. მოქნილი პოლიტიკა
მიუხედავად იმისა, რომ ბიზნესს ყოველთვის არ სჭირდება სტანდარტთან ადაპტირება ან შესაბამისობა გამოქვეყნების დრო, მოთხოვნები შეიძლება შეიცვალოს მომავალში. კარგი პოლიტიკა უნდა იყოს საკმარისად მოქნილი, რათა მოერგოს მომავალ მოთხოვნებს და შეიცავდეს რამდენიმე საუკეთესო ბიზნეს პრაქტიკას.
2. ციფრული პლატფორმები. მისაღები გამოყენების პოლიტიკა (AUP)
პლატფორმები სოციალური ქსელებიმიუხედავად იმისა, რომ ისინი შესანიშნავი ინსტრუმენტია რეკლამირების, ზრდისა და კომპანიის პოპულარიზაციისთვის, მათ აქვთ უარყოფითი მხარეები. ეს მოიცავს თაღლითობას, ინფორმაციის გაჟონვას და კომპანიის ინტელექტუალური საკუთრების ბოროტად გამოყენებას. ეს ციფრული პლატფორმები გამოწვევას უქმნის კომპანიის IT ინფრასტრუქტურას და მსხვილი ფირმები არ გამოტოვებენ.
3. გამოიყენეთ არსებული პოლიტიკის შაბლონები.
კომპანიებს არ სჭირდებათ ძვირადღირებული იურისტების დაქირავება, რათა ხშირად შეცვალონ თავიანთი პოლიტიკა. არსებობს უფასო სერვისები, რომლებიც გთავაზობთ სასარგებლო შაბლონებს კომპანიებისთვის, რომლებიც აპირებენ გამოიყენონ ასეთი პოლიტიკა. მიუხედავად იმისა, რომ ეს შაბლონები შესანიშნავი ადგილია დასაწყებად, საბოლოოდ ფირმას მოუწევს ამ პოლიტიკის მორგება მის სპეციფიკურ საჭიროებებზე.
რჩევები AUP მისაღები გამოყენების პოლიტიკის დასაწერად
გარდა ზემოთ მოყვანილი რჩევებისა, რამდენიმე დამატებითი რჩევა შეიძლება სასარგებლო იყოს თქვენი AUP-ის გამოქვეყნებამდე:
1. შედეგების გათვალისწინების მცდელობა. მისაღები გამოყენების პოლიტიკა (AUP)
კომპანიის წესები არ შეიძლება და არ უნდა იყოს შემუშავებული მიზანმიმართული და შეგნებული აზროვნების გარეშე. ეს ასევე ეხება უფასო შაბლონები პოლიტიკა, რამაც შეიძლება საფრთხე შეუქმნას კომპანიას ამა თუ იმ გზით. კომპანიამ უნდა ჩამოაყალიბოს პრაქტიკული და გონივრული პოლიტიკა. კლიენტები და თანამშრომლები კომპანიები იპოვიან გზებს, რათა თავიდან აიცილონ არაგონივრული და მკაცრი რეგულაციები, ამიტომ ეს უნდა გვახსოვდეს.
2. გქონდეთ მკაფიო განმარტებები
მათ, ვინც კითხულობს მისაღები გამოყენების პოლიტიკას, უნდა გაიგოს ტერმინოლოგია. რეგულარულმა ადამიანებმა, რომლებიც კითხულობენ პოლიტიკას, შესაძლოა ბოლომდე ვერ გაიგონ ტერმინოლოგიის ნიუანსი ან როგორ ვრცელდება ის კომპანიაზე. IN ასეთ შემთხვევებში ტერმინების და მათი კონტექსტის განსაზღვრა თანამშრომლებსა და კლიენტებს ცხოვრებას ბევრად გაუადვილებს.. ეს ასევე თავიდან აიცილებს სამართლებრივ პრობლემებს, რომლებიც შეიძლება წარმოიშვას პოლიტიკაში დაბნეულობის ან ხარვეზების გამო.
3. უკუკავშირის მიღება და პოლიტიკის გადახედვა. მისაღები გამოყენების პოლიტიკა (AUP)
პოლიტიკა დროთა განმავლობაში უნდა განახლდეს, რაც ბევრად უფრო ადვილია, თუ მოუსმენთ რჩევებს და გამოხმაურებებს და შეაფასებთ კომპანიის მიზნებსა და მოთხოვნებს.
დასკვნა!
საბოლოო შენიშვნა ცხადყოფს, რომ AUP-ის მისაღები გამოყენების პოლიტიკა არის ინფორმაციის უსაფრთხოების პოლიტიკის ჩარჩოს ერთ-ერთი მთავარი ნაწილი, რომელსაც მომხმარებლებმა უნდა შეასრულონ.
AUP ასევე განიხილება გავრცელებულ პრაქტიკად ბიზნეს ორგანიზაციებში, სადაც ახალ თანამშრომლებს სთხოვენ ხელი მოაწერონ AUP-ს, სანამ მათ მიეცემათ წვდომა მის საინფორმაციო სისტემებზე. მისაღები გამოყენების პოლიტიკა (AUP)
>აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია, რომ მისაღები გამოყენების პოლიტიკა იყოს ლაკონური და მკაფიო და უნდა მოიცავდეს ძირითად პუნქტებს იმის შესახებ, თუ რა არიან მომხმარებლები და რისი უფლება არ აქვთ გააკეთონ ორგანიზაციის IT სისტემებთან. AUP უნდა შეიცავდეს უსაფრთხოების ყოვლისმომცველ პოლიტიკას, სადაც საჭიროა.
AUP-ებმა უნდა განსაზღვრონ, თუ რა სანქციები შეიძლება დაწესდეს, თუ მომხმარებელი არღვევს AUP-ის მისაღები გამოყენების პოლიტიკას. რამდენად ეფექტურია მისაღები გამოყენების პოლიტიკა IT ან კომპიუტერული სისტემების არაავტორიზებული გამოყენების თავიდან ასაცილებლად?
დატოვე კომენტარი