Çizgi roman tarihi

Çizgi romanların tarihi zengin ve çeşitlidir ve uzun bir evrime sahiptirler.

İzleyicilerin en yeni radyo istasyonlarını yakalamak için yarıştığı ve elle çizilmiş animasyonların yeni yeni yeni yeni ortaya çıkmaya başladığı bir dönemde, yeni ortam çocukları (ve dürüst olalım yetişkinleri) tekrar okumaya yöneltti. Çizgi romanlar küçük bir şey olarak başladı ve o zamandan bu yana sayısız dönüşümden, sanatsal keşiften, kamusal tüketimden, düşüşten ve yeniden canlanmadan geçti.

Çizgi roman türlerinin tarihi, içerdikleri öyküler kadar dinamik olup, yalnızca sayısız yazar ve sanatçının değil, aynı zamanda milyonlarca okuyucunun bir yüzyıla yakın bir sürede şekillediği bir süreçtir. Gerçek çizgi roman tarihinde herhangi bir mutant ya da kıyamet silahı bulunmasa da panelleri de bir o kadar tahmin edilemez.

Altın Çağ (1938-1950). Çizgi roman tarihi

Altın Çağ gerçekten cennet gibi bir zamandı. İyi ile kötü arasında net bir üslup ayrımı vardı ve süper kahramanlar, para ya da dünya hakimiyeti motivasyonuyla kötü adamlarla savaşan ve her zaman onları yenen, mutlu ve şanslı iyi dilekçilerden başka bir şey değildi. İşte bu yüzden bu dönemin çizgi romanları kontrol edilemeyen bir yangın gibi alev aldı. Her çocuğun doğaüstü güçler kazanma, zorbaların üstesinden gelme ve sıkıcı çevrelerinden maceraya atılma hayalini gerçekleştirdiler.

Kelimenin tam anlamıyla Altın Çağ'ı başlatmak için gökten düşen Süpermen, çizgi romanların başlangıç hikayesini temsil ediyor. Gölge gibi maskeli kanunsuzların yer aldığı radyo programlarının yanı sıra gazete çizgi romanları (bu arada "çizgi roman" terimi de buradan geliyor) zaten mevcuttu. Ancak Süpermen, suçla savaşmak için pelerin ve kalın spandeks giyen ilk süper güçlü kaslı adamdı. Okuyucular gözlerini ondan alamadılar. Süpermen, her süper kahramanın peşinden gideceği tarzı belirliyor, hatta kendi özel çizgi romanını kazanan ilk kişi oluyor kitaplar , karakterlerin çeşitli yayınlarda genellikle tek seferlik hikayelerle sınırlı olduğu bir dönemdeki maceralarına odaklanıyor.

Çizgi romanın altın çağından kalma sanat stilleri. Çizgi roman tarihi

Çizgi romanlar bu biçimde basılmış olmasına rağmen kitapçıklarBasit, ardışık görüntüler aracılığıyla düz bir hikaye anlatan gazete atalarından pek de farklı değillerdi.
Karikatür yapmak kolaydı çünkü yayıncılar henüz ciddi sanatçılara yatırım yapacak veya onları çekecek düzeye ulaşmamıştı.
Paneller basit kare ızgaralar halinde düzenlenmişti ve genellikle resimlerden ziyade diyaloglarla doluydu.

Gümüş Çağı (1950-1971).

Okuyucuların gençliğinin aksine Altın Çağ, sonsuza kadar sürmeyecek bir kapris ve masumiyet dönemiydi. Hayranlar büyüdükçe (bazıları korkunç bir dünya savaşından sonra evlerine dönüyordu), kazara dünyanın büyük felaketlerinin üstesinden gelen yenilmez pelerinli bir intikamcı fikri giderek daha az ilgi çekici hale geldi. Bu faktörler süper kahraman hikayelerinin azalmasına ve yetişkinlerin duyarlılığına hitap eden çizgi romanların artmasına (Gümüş Çizgi Roman Çağı) yol açtı. Çizgi roman tarihi

Doğaüstü ve uzaylı güçlerle ilgili çizgi roman dünyası

Yayıncılar daha agresif türleri araştırdı ve açık ara en başarılı olanı korkuydu. Bu korku hikayeleri, sektörü yarı unutulmuş bir moda olma kaderinden tek başına kurtardı ve etkileri çizgi romanların ötesine geçerek ünlü film yönetmeni John Carpenter'a kadar uzandı. Görsel stiller bu karanlık temaları taklit ederek gerçeküstü ve bazen rahatsız edici görüntüleri karıştırıyordu.

Bu çizgi romanlar o kadar berbattı ki, okurlarının çoğunluğunun yetişkin olmasına rağmen, çizgi romanlara "genç zihinler için abur cubur" diyerek zaten öfkelenen ahlak grupları artık onları şeytanın yadsınamaz bir aracı olarak görüyordu. Çizgi roman tarihi

Bir dizi Senato duruşmasının ardından yayıncılar, katı sansür uygulamasıyla herhangi bir başlıkta "korku", "terör" veya "suç" kelimelerini bile yasaklayan Comics Code Authority'yi (CCA) kurdu. Sonuç, eziyetli sanatsal deneylerin, hızlı ve özgür yazının ve siyasi baskının bir arada olduğu bir dönemdi.

Gümüş Çağı'nın sanatsal stilleri. Çizgi roman tarihi

Çizgi romanlar, kahramanlarının yaşadığı tuhaf dünyaları resmetmek için geçmişin sanatsal hareketlerinden, özellikle de gerçeküstücülükten ilham aldı.
Artık çizgi romanlar karlı bir araç haline geldiğinden, kapak görselleri ucuz, dikkat çekici taktiklere daha az bağımlı hale geldi ve bunun yerine konunun temasının veya kahramanın ruh halinin sanatsal bir yansıması haline geldi.
Çizgi romanlar gerçek sanatsal ifadeyi ilk kez aşağıdaki gibi ticari nesneleri benimseyen Pop Art hareketinde buldu: ürün etiketleri, güzel sanatlar amaçlı dergi reklamları ve çizgi romanlar.

Bronz Çağı (1971-1980)

Adından da anlaşılacağı gibi Bronz Çağı, tasasız Altın Çağ ya da deneysel Gümüş Çağı kadar parlak değildi. Bir süper kötü adamın yapabileceği neredeyse her alçakça planı tüketen çizgi romanlar, kahramanlarına karşı karşıya kalacak daha büyük düşmanlar verdi. Çizgi roman tarihi

Her şey Örümcek Adam'da kahramanın en yakın arkadaşının aşırı dozda uyuşturucuya maruz kaldığı bir hikayeyle başladı. Örümcek Adam çaresizdir ve ikinci kişiliği Peter Parker'ın sahneye çıkmaktan başka seçeneği yoktur; günü kurtarmak için yalnızca ikna ve empati yeteneklerine güvenir. CCA, mesaja bakılmaksızın uyuşturucu temalarının dahil edilmesine karşı çıktı ancak Marvel yine de okuyucuların desteğiyle konuyu yayınladı. Bu, halkın CCA'ya olan saygısını kaybetmesine neden oldu ve sansürün sona ermesine yol açarak daha karanlık hikayelerin önünü açtı (bu konuya daha sonra değineceğiz).

Bu sıralarda yazar Chris Claremont, X-Men adı verilen bir grup mutant hakkında iptal edilen Gümüş Çağı serisini yeniden canlandırdı (bunu duydunuz mu?). Kadrolarına ırksal açıdan çeşitli, uluslararası karakterler ekleyen Claremont'un ikinci dalga mutantları hâlâ tanrısal güçlere sahipti, ancak artık tam da bu nedenle halk tarafından aşağılanıyordu. Sivil Haklar Hareketi'nin mücadelelerini yansıtan X-Men'in genetik özelliklerine karşı önyargı, çizgi romanın en kalıcı teması haline geldi.

Altın Çağ, II. Dünya Savaşı gibi sosyal temaları tipik Altın Çağ tarzında - şaşmaz erdem ve kolay adalet - tasvir ederken, Bronz Çağı çizgi romanları kentsel yaşamın sert gerçeklerine gerçek bir cevabı olmayan şekillerde hitap ediyordu. Belki Kaptan Amerika Hitler'in suratına yumruk atabilir ama bir süper kahraman bağnazlık ve bağımlılığın maddi olmayan düşmanlarına nasıl saldırabilir? Çizgi roman tarihi

Hikayeler daha cesur ve gerçekçi hikayelere odaklandıkça görsellerin tarzı da onlara uyacak şekilde şekillendi.

Bronz Çağı çizgi roman sanatı stilleri. Çizgi roman tarihi

Çizgi romanlar, şehir manzarasının fotogerçekçi tasvirleri için gerçeküstücülük ve deneyleri takas etti.
Bir süper kahramanın hayatının alter ego tarafına daha fazla panel zamanı verildi ve sansasyonel kostümler yerini sıradan insanların tasvirlerine bıraktı.
Alan derinliği ve ışıklandırma çizgi romanlara sinematik bir tarz kazandırarak okuyucunun duygusal bağını güçlendirdi.

Karanlık Çağ (1980-1993)

Gerçek Karanlık Çağlardan farklı olarak bu çağda çizgi romanların aydınlanmaya ulaştığı görüldü. O zamana kadar, Altın Çağ'ın basit "doğru ve yanlış" kavramları (zamana uyacak şekilde biraz güncellenmiş olsa da) hala yankılanıyordu. Burada yazarlar tüm bunları pencereden dışarı attı ve bize çizgi roman kahramanının dünyasının karşılaştığı düşmanlar kadar sert olduğunu gösterdi. Çizgi roman tarihi

The Dark Knight Returns ve V for Vendetta gibi hikayeler, hiçbir kahramanlığın önleyemeyeceği uğursuz bir geleceğe dair uyarıda bulunuyordu. Yazarlar karakterleri yarattıpsikolojik olarak zordu ve çoğu zaman tehlikeliydi. Alan Moore'un Öldüren Şakası bizi sadece kıkırdayan bir soytarı değil aynı zamanda korkunç derecede psikotik bir seri katil olan bir Joker'le tanıştırdı. Muhafızlar bize, korumaya çalıştıkları dünyanın doğası gereği şüpheli eylemlere sürüklenen kahramanlar verdi. O zamanlar kahraman ile kötü adam arasındaki çizgi sadece bulanık değildi; yazarlar onun hiç var olmadığını keşfettiler.

Ama öyle olsa bile her şey karanlık değildi. Böylece bağımsız yayınevi Image Comics doğdu ve onların ana karakterSpawn, yaratılışından sadece birkaç yıl sonra bir film uyarlamasının ortaya çıkmasına (kusura bakmayın!) yetecek kadar benzeri görülmemiş bir popülerlik kazandı. Bu ve Prophet ve Savage Dragon gibi diğer birkaç popüler oyun da genel olarak yaratıcıların sahip olduğu çizgi romanlara daha fazla ilgi uyandırdı (ikincisi, söz veriyorum).

İronik bir şekilde, bu çizgi romanlardaki görüntüler daha karanlık ve daha stilize hale geldikçe, ışıkla ve derin, karanlık, zıt renklerle oynayarak tür, ucuzluğun gölgesinden edebi bilincin ışığına doğru itildi. Tek bir edebi eser olarak kalıcı bir çizgi roman fikri, birçok eserin yayınlanmasına yol açtı. grafik Pulitzer Ödülü kazanan ilk çizgi roman serisi olan Art Spiegelman'ın Maus'uyla doruğa ulaşan romanlar. Çizgi romanlar nihayet meşru bir sanat formu olarak görülmeye başlandı; diğer araçlar kadar şekillendirilebilir ve yaratıcı ifadeye açıktı.

Karanlık çağların sanatsal stilleri. Çizgi roman tarihi

Gece, o zamanın hemen hemen tüm hikayelerinin ana ortamıydı ve stratejik ışıklandırmayı ve uzun gölgeleri tercih eden bir sanat tarzına yol açıyordu.
Benzer şekilde sanatçılar da 40'lı ve 50'li yılların sert kara filmlerinden ilham alarak duman, yağmur, sokaklar ve silüetlerden oluşan karanlık, köhne dünyalar yarattılar.
Gümüş Çağı korku çizgi romanları, rahatsız edici portreler ve sürekli bir huzursuzluk hissi yaratan doğal olmayan kamera açılarıyla Karanlık Çağı daha psikolojik anlamda etkiledi.

Yaşlanmayan Çağ (1993-günümüz)

Çok renkli paneller arasındaki yolculuğumuzda, mevcut "çağı" kategorize etmenin kesin bir yolunun olmadığı bir noktaya ulaştık. Çizgi romanlar biçimi ve sınırları olmayan bir şey haline gelmişti; botanik harikalarından oluşan puslu bir yığın. Çizgi roman tarihi

Film, televizyon ve video oyunlarındaki son teknoloji, aşılamaz bir dizi uyarlama yaratarak, hayatın her kesiminden çizgi roman okuyucularının sayısında çarpıcı bir artışa yol açtı. Ek olarak, endüstrinin yaygın ticarileşmesinin de etkisiyle okuyucular bağımsız kitaplara ilgi duymaya devam ettikçe Image Comics'in etkisi hâlâ hissediliyor. Artık yayıncılık devleri Marvel ve DC ile sınırlı olmayan yazarlar, içeriklerini çevrimiçi yayınlayarak geleneksel dağıtım kanallarını atlayarak bile özel yayıncıları ve niş pazarları keşfetmekte özgürler.

İçinde bulunduğumuz çizgi roman çağı hakkında tek bir şey söylenebilir: Bu, bir süper kahramanın kahraman, karanlık ve hatta mevcut olmasının gerekmediği bir dönemdir. Çizgi romanlar istediğiniz kadar akıcı, ciddi veya tamamen tuhaf olabilir. İyimser Altın Çağın yenilmez Süpermen'i gibi, şimdi her şeyin mümkün olduğu zamandır.

Yaşlanmayan Çağ Sanat Stilleri. Çizgi roman tarihi

İleri teknoloji, dijital boyamadan XNUMX boyutlu modellemeye kadar yaratıcı illüstrasyon tekniklerinin ortaya çıkmasına neden oldu.
Film ve çizgi roman arasındaki çizgi artık o kadar ince ki, bazı diziler animasyonlu çizgi romanlara uyarlanıyor, sanatta herhangi bir değişiklik yapılmadan seslendirme sanatçıları ve panel animasyonu ekleniyor.
Yayıncıların her yerde bulunması, çok çeşitli sanatsal tarzların ortaya çıkmasına yol açtı. Tasarımlar artık çizgi romanın doğasına ve yazarın seçimlerine (geçmişin tek tip "iç" stilleri yerine) bağlı olarak büyük ölçüde farklılık gösteriyor.