Arriskuak hartzea - ​​Definizioa, ulermena eta alternatibak

Arriskuaren onarpena arriskuak kudeatzeko estrategia gisa definitzen da, zeinetan pertsona edo entitate batek arrisku bat sailkatu eta onargarri deklaratzen duen hori murrizteko ahaleginik egin gabe. Ezagutzen den eta onartutako arrisku baten ondoriozko galerak kudeagarritzat jotzen dira. Arriskuen kudeaketaren ikuspegi bat da, pertsona batek arrisku ezagun bat aitortzen duela baina ez duela neurririk hartuko, haren ondorioak eta aukera onar ditzakeelako.

Arriskuak hartzeko estrategiaren atzean dagoen logika da arriskuak murrizteko edo prebenitzeko kostuak handiegiak direla arrisku probabilitate txikiarekin alderatuta. Esaterako, autoasegurua arriskuak hartzeko mota gisa uler daiteke, eta, bestalde, asegurua hirugarren bati arriskua lagatzea bezala ulertzen da. Onarpen-arriskua identifikatutako antolakuntza-arriskua da eta erakundeak uste du ez dagoela dirurik eta denborarik gastatu beharrik arriskua arintzeko, bere eragina jasangarria delako. Arriskuen kudeaketa arriskuen kudeaketaren esanahia identifikatzea eta garatzera zuzendua. Arriskua onartu, transferitu eta gorde daiteke.

Arriskuen atxikipena arriskuak hartzeko beste izen bat da, negozioen edo inbertsioen sektorean ohikoa den arriskuen kudeaketaren ezaugarri bat. Arriskua hartzea plan bat da, eta horri buruz ezer ez egitearen aukerarik ekonomikoenera eramaten duenean onartzen da. Enpresek ulertzen dute arriskua hain txikia dela, non ondorioak jasateko prest daudela.

Arriskuak hartzearen ulermen zehatza

Arriskuak hartzea erakunde edo pertsona batek arrisku-maila jakin bat onartzea onura edo helburu jakin batzuk lortzeko modu kontzientean aukeratzea dakarren kudeaketa-estrategia da. Estrategia honek bere gain hartzen du egoera jakin batzuetan arriskua jardueraren zati bat dela, eta ondorio negatiboak izan ditzakeen arren, arriskuak hartzeak emaitza positiboak ekar ditzake.

Hona hemen arriskuak hartzearen ezaugarri diren funtsezko alderdi batzuk:

1. Arriskuen kontzientzia: Arriskuak hartzeak arrisku-egoeren kontzientzia eta ulermena dakar. Horrek mehatxu eta aukera potentzialak aztertzea eta ondorioak ebaluatzea barne hartzen ditu.
2. Fokua: Arriskuak hartzea helburu zehatz baterako gertatzen da normalean. Hau izan daiteke enpresa-proiektu zehatz bat lortzea, aldaketa berritzaileak, abantaila lehiakorrak lortzea, etab.
3. Espero diren onurak: Erakunde edo pertsona batek arriskua onartzen du espero diren onurak lortzeko asmoz. Onura horiek finantza-onura, merkatuaren hedapena, hobekuntza izan daitezke ospea eta beste batzuk.
4. Arrisku-tolerantzia: Arriskuaren onarpena erakunde edo pertsona batek jasan dezakeen arrisku-tolerantzia mailari dagokio. Horrek zehazten du zenbat arrisku hartzeko prest dauden eta zer arrisku hartzeko prest dauden.
5. Arriskuen kudeaketa: Arriskuak hartzeak arriskuak hartzeko prest egotea suposatzen duen arren, arriskuak kudeatzeko estrategiak garatzea ere badakar. Horrek izan ditzake arriskuak arintzeko neurriak, arriskua gauzatuko balitz ekintza planak eta arriskuen jarraipena denboran zehar.

Arriskuak hartzeak ez du esan nahi arduragabekeria izatea edo balizko arazoei kasurik ez ematea. Arriskuaren eta balizko onuraren arteko oreka da, arriskuen kudeaketaren ikuspegi kontziente eta bideratu baten bidez lor daitekeena.

Arriskuak hartzeko alternatibak

Arriskuen kudeaketan, arriskuak hartzeko estrategiaren aurrean hainbat alternatiba daude. Estrategia horietako bakoitza mehatxu eta aukera potentzialak kudeatzeko ikuspegi kontserbadoreagoa eskaintzeko diseinatuta dago. Hona hemen oinarrizko alternatiba batzuk:

1. Arriskuak saihestea:

   • Definizioa: Arriskuak saihestea mehatxu potentzialen esposizioa saihesteko edo gutxitzeko neurriak hartzea esan nahi du. Horrek arriskutsuegiak izan daitezkeen zenbait jarduera, proiektu edo inbertsio saihestea izan dezake.
   • Adibidea: Enpresa batek uste badu produktu berri bat sartzea arriskutsuegia izan daitekeela eskariaren ziurgabetasuna dela eta, arrisku hori saihestea erabaki dezake lehendik dauden produktuak hobetzera bideratuz.

2. Arriskuen transferentzia:

   • Definizioa: Arriskuak transferitzea esan nahi du arriskuen kudeaketaren ardura beste alderdi baten esku uztea, gehienetan aseguru konpainia bati. Horrek arrisku batzuen aurka babesteko asegurua erostea izan daiteke.
   • Adibidea: Enpresak bere ondasunak asegura ditzake hondamendi naturalak eragindako kalte edo galeretatik.

3. Arriskuak murriztea:

   • Definizioa: Arriskuak arintzeak arriskua gertatzeko probabilitatea murrizteko edo horren eragina murrizteko neurriak hartzea dakar.
   • Adibidea: Ekonomia ezegonkorra duen herrialde batean jarduten duen enpresa batek bere aktiboak dibertsifikatu ditzake merkatu ezberdinetan, truke-tasen aldaketen eragina murrizteko.

4. Arriskuaren erantzuna:

   • Definizioa: Arriskuaren erantzunak garatzea barne hartzen du Ezarpenean erantzun azkar eta eraginkorra emateko estrategiak arriskua.
   • Adibidea: Enpresak kontingentzia- eta ebakuazio-planak garatu ditzake hondamendi naturalak edo ziber-erasoen kasuan.

Estrategia horietako bakoitzak berea du Abantailak eta desabantailak, eta aukeraketa erakundearen edo norbanakoaren baldintza zehatzen, helburuen eta arrisku-tolerantziaren araberakoa da. Askotan erakundeek estrategia horien konbinazio bat erabiltzen dute jasaten dituzten arriskuen izaeraren arabera.

Arriskua onartzea, ondorioa!

Arriskuaren onarpena kudeaketa estrategia bat da, non erakunde edo pertsona batek arrisku maila jakin bat kontzienteki onartzen duen onura edo helburu jakin batzuk lortzeko. Estrategia honek ondorio negatiboak kontzienteki onartzea dakar, balizko emaitza positiboek galerak gaindituko dituztela ziur.

Arriskuak hartzeko alderdi garrantzitsuen artean, besteak beste, arrisku-egoerak aitortzea, helburuak ezartzea, onurak itxarotea, arrisku-tolerantzia zehaztea eta arriskuak kudeatzeko estrategiak garatzea daude. Arriskuak hartzeak ez du esan nahi kudeaketaren ikuspegi arduragabea hartzea, azterketa eta plangintza zorrotza behar du baizik.

Erakundeek arriskuak kudeatzeko estrategia alternatiboak ere kontuan izan ditzakete, hala nola, arriskuak saihestea, arriskuak transferitzea, arriskuak arintzea eta erantzun estrategiak garatzea. Estrategia zehatz bat aukeratzea erakunde edo pertsona jakin baten egoera, helburu eta arrisku-tolerantzia zehatzaren araberakoa da. Erakundeek askotan estrategia ezberdinen konbinazioa erabiltzen dute arriskua modu eraginkorragoan kudeatzeko.